جاهای دیدنی بجنورد | شهری خاص در خراسان شمالی

بجنورد، شهری با جاذبه های گردشگری خاص

بجنورد به عنوان مرکز استان خراسان شمالی در شمال شرق ایران قرار دارد. این شهر در میان کوهپایه‌های رشته کوه آلاداغ بنا شده است. شهر بجنورد با شهرهای شیروان، اسفراین و آشخانه همسایه است. این شهر با ترکمنستان همسایه می‌باشد. البته نام بجنورد در میان اهالی همین شهر به نام بجنورد تلفظ نمی‌گردد بلکه در لهجه شمال خراسان «بُژنُرد» تلفظ می‌شود. این شهر هر چند از نظر وسعت کوچک است اما دارای جاذبه‌های گردشگری بسیار خاص و زیبایی اعم از طبیعی و تاریخی می‌باشد. در مسیر شمالی این استان، تفرجگاه زیبای بابا امان قرار دارد که گردشگران و مسافران ورودی از این مسیر، معمولا بجنورد را با همین تفرجگاه می‌شناسند.

گردشگاه بابا امان

این مکان یکی از زیباترین و قدیمی‌ترین جاهای دیدنی بجنورد است. این گردشگاه در مکانی زیبا و دلنشین در مسیر راه مسافران شهرهای شمالی و مشهد مقدس قرار دارد و بهترین جا برای استراحت آنان محسوب می‌شود. در این تفرجگاه، آرامگاهی وجود دارد که منصوب به شاهزاده اسماعیل فرزند امام موسی کاظم (ع) است. در این گردشگاه تنوعی از درختان وجود دارد که بر زیبایی‌های این محیط افزوده است. ۴۰۰ هزار اصله درخت در این مکان دیده می‌شوند که اقاقیا، چنار، زالزالک، زردآلو، زبان گنجشک و بوته های تمشک وحشی از جمله این درختان محسوب می‌شوند.

گردشگاه بابا امان همچنین دارای پوشش گیاهی و درختان قطور چنار ۴۰۰ ساله و چند چشمه است که همه آنها به این منطقه جذابیت منحصر به فردی بخشیده است. دیدنی‌ها و زیبایی‌های این پارک به همین جا محدود نمی‌شوند؛ بلکه در این پارک، حیات وحش پردیسان در زمینی به مساحب ۲۵۰ هکتار در غرب آن دیده می‌شود. در این محوطه تنوع گیاهی و جانوری خراسان شمالی وجود دارد.

گردشگاه بش قارداش

این گردشگاه یک تفرجگاه طبیعی و تاریخی است. گردشگاه بش قارداش در ۷ کیلومتری بجنورد و در ابتدای جاده بجنورد به اسفراین قرار دارد. این محل در زمان اشکانیان و ساسانیان، عبادتگاه پیشوایان زرتشتی بوده و به سبب اقامت چهار فصل مغ «بزرگان دینی زرتشتی» به چهار مغان شهرت یافته است. آب چشمه بش قارداش در آبشناسی پزشکی برای درمان بیماری های تغذیه‌ای، اشکالات کبدی، صفرایی و ناراحتی‌های دستگاه ادراری اهمیت خاصی دارد. این مکان ۱۱ دی ۱۳۸۰ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

آبنبات (شکرپنیر) بجنوردی

آبنبات بجنورد یا شکر پنیر از جمله تولیدات و محصولات این شهر است که مورد توجه بسیاری از افراد و گردشگران می‌باشد. قدمت تولید این آبنبات به حدود ۸۰ سال می‌رسد و از نظر کیفیت و طعم، نظر خیلی از افراد را به خود جلب کرده است. بسیاری از ایرانی‌ها در کنار چای خود این آبنبات را به  جای قند مصرف می‌کنند. این آبنبات‌ها با طعم ‌های مختلف در این شهر تولید می‌شوند که مورد توجه خیلی از مردم است. هل، زرشک، نارگیل، زعفران، لیمو، پسته‌ای، دارچین، زنجیبل، کنجد و کاکائو از جمله این آبنبات‌ها هستند.

عمارت مفخم

این عمارت یکی از بناهای متعلق به دوره قاجار در بجنورد می‌باشد. عمارت مفخم در اوایل دهه ۱۳۰۰ هجری قمری به دستور یارمحمدخان شادلو، به عنوان محل سکونت وی و خانواده‌اش ساخته شده است. این عمارت دارای ۳۴ اتاق با دو تالار بزرگ است. نمای اصلی ساختمان با انواع کاشی کاری معرق، معقلی، هفت رنگ و با طرح‌ها و نقوش انسانی، حیوانی، اسلیمی، ختایی و هندسی تزیین شده است. این بنا با آجر و ملات گچ ساخته شده است.هر طبقه ساختمان دارای دو ایوان شمالی و جنوبی می‌باشد و تمام بنا با کاشی‌های خشتی و هفت رنگ زیبا تزیین شده است. عمارت مفخم در فهرست آثار تاریخی به ثبت رسیده است. اکنون این عمارت پس از مرمت و احیا به موزه بزرگ باستان شناسی و مردم شناسی استان تبدیل شده است.

عمارت آیینه خانه مفخم

این عمارت یکی از آثار تاریخی متعلق به دوره قاجار است. بنای آیینه خانه در این دوره همراه با بناهای دیگری از جمله عمارت مفخم، کلاه فرنگی، حوضخانه و سردر مجموعه دارالحکومه مفخم را تشکیل داده است. این بنا در دهه ۱۳۰۰ هجری، همزمان با دوره حکومت ناصرالدین شاه ساخته شد. ساختمان آیینه خانه همزمان با عصر ناصری در داخل باغ بزرگی به نام دلگشا ساخته شد. بنای آیینه خانه در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده و از سال ۱۳۷۹ تاکنون به عنوان موزه اسناد و نسخ خطی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

امامزاده سلطان سید عباس

ساختمان این امام زاده در دامنه تپه ماهورهای جنوب شهر بجنورد قرار دارد و مدفن فرزند امام موسی کاظم (ع) است.  امامزاده سلطان سید عباس در دوران حکومت بنی عباس از مدینه به خراسان آمده و در اواخر سده دوم هجری قمری وفات یافته است. حرم این ساختمان، بنای چهارگوشی است که در وسط هر ضلع آن یک ورودی قرار دارد. این بنا دارای دو ایوان تازه ساز و دو شبستان است. این مقبره در طول تاریخ از حوادث مصون نمانده به طوری که در حمله مغول ویران و در سال ۱۲۲۳ هجری قمری توسط فتحعلی شاه قاجار مرمت شد و در سال ۱۳۴۵ خورشیدی به طور کامل بازسازی شد.