عوارض قرص ریتالین
هیدروکلراید ریتالین، محرک سیستم عصبی مرکزی CNS است، که به عنوان قرصهای ۵، ۱۰ و ۲۰ میلی گرم برای تجویز خوراکی مورد استفاده قرار میگیرد. ریتالین اس آر به عنوان قرصهایی با دوام ۲۰ میلی گرم پایدار برای تجویز خوراکی مورد استفاده قرار میگیرند. از اجزای تشکیل دهنده ریتالین اس آر می‌توان به ترکیبات سلولزی، الکل سستئاریل، لاکتوز، استارتات منیزیم، روغن معدنی، پوویدون، دی اکسید تیتانیوم و زین اشاره کرد.
از قرص ریتالین و ریتالین اس آر برای درمان اختلالات کمبود توجه و بیش فعالی در کودکان ۶ ساله و بزرگتر و همچنین درمان نارکولپسی استفاده میشود. مقدار و نحوه مصرف دارو در هر فرد متفاوت است. دوز مصرف دارو باید کاملا حساب شده و دقیق باشد. از مصرف دارو بیشتر از دوز تجویزی توسط پزشک به شدت خودداری کنید. در این مقاله قصد داریم تا دربارهی عوارض قرص ریتالین بیشتر صحبت کنیم.
پزشک معالج شما موظف است که قبل از تجویز ریتالین برای شما خطر سوء استفاده و وابستگی به دارو را ارزیابی کند. همچنین پزشک موظف است وابستگی را در طول دورهی درمان کنترل کند. پزشک موظف است که به طور دورهای نیاز به استفاده از ریتالین یا ریتالین اس آر را دوباره ارزیابی کند.
برای پیشگیری از سوء مصرف ریتالین پزشک باید آموزشهای لازم را به بیماران ارائه دهد. هر دارویی در کنار نتایج مثبتی که برای بیمار دارد ممکن است باعث تغییراتی شود که مورد انتظار نباشد. ریتالین هم از این قضیه مستثنی نیست و مصرف این دارو میتواند با عوارض جانبی همراه باشد. بیمار در صورت مواجهه با عوارض جانبی ناشی از مصرف ریتالین باید پزشک خود را از شرایط مطلع سازد. سوء مصرف ریتالین میتواند باعث اعتیاد به این دارو شود. سوء استفاده از ریتالین حتی امکان مرگ برای بیمار دارد.
دوز مصرفی
پزشک در ابتدای فرایند درمان کودکان، معمولا دوز کمی برای آنها تجویز میکند. این دوز معمولا با ۵ میلی گرم خوراکی دو بار در روز قبل از صبحانه و ناهار شروع میشود. پزشک بنا به شرایط بیمار، دوز را به تدریج ۵ تا ۱۰ میلی گرم در هفته افزایش میدهد. از مصرف ریتالین بیشتر از ۶۰ میلی گرم در روز برای کودکان توصیه نمیشود.
متوسط دوز مصرفی در بزرگسالان ۲۰ تا ۳۰ میلی گرم در روز است. ریتالین به صورت خوراکی در دوزهای تقسیم شده ۲ یا ۳ بار در روز مصرف شود. بهترین زمان استفاده از قرص ریتالین ۳۰ تا ۴۵ دقیقه قبل از غذا است. حداکثر دوز کل روزانه ۶۰ میلی گرم است. اگر با مصرف ریتالین با اختلالات خواب مواجه میشوید بهتر است که دارو را قبل از ساعت ۶ مصرف کنید.
در مصرف ریتالین باید حتما توجه داشته باشید که قرصها نباید جویده شده و حتما باید بلعیده شود. مصرف بخشی از قرص باعث از کار افتادن آن میشود. ریتالین اس آر مدت زمان طولانیتری بیمار را تحت تاثیر قرار میدهد. برای درمان اختلالات بیش فعالی ممکن است نیاز به استفاده طولانی مدت از دارو باشد. پزشک موظف است که در دورههای مختلف شرایط بیمار را بررسی کند و دوز مصرفی او را تنظیم کند. جویدن دارو میتواند باعث افزایش دوز ریتالین و در نتیجه شدت عوارض قرص ریتالین شود.
قطع صرف دارو
در صورت بروز عوارض قرص ریتالین با شدت بالا پزشک موظف است دوز داروی مصرفی شما را کاهش دهد. در صورت تداوم، پزشک موظف به قطع مصرف دارو برای بیمار است. در صورتی که پس از تنظیم دوز مناسب در دورهی یک ماهه اثری از بهبود در فرد بیمار مشاهده نشود، پزشک باید مصرف دارو را قطع کرده و روش دیگری را برای درمان پیش گیرد.
عوارض جانبی
دوز توصیه شده ریتالین روزانه حداکثر ۶۰ میلی گرم در ۲ یا ۳ دوز تقسیم شده است. ریتالین ممکن است با رقیق کنندههای خون، کلونیدین، دوبوتامین اپی نفرین، ایزوپروترونول، داروهای سرما خوردگی، سیترات پتاسیم، سدیم استات، بی کربنات سدیم، اسید سیتریک و پتاسیم سیترات سدیم سیترات و اسید سیتریک سازگاری نداشته باشد.
از جمله عوارض قرص ریتالین می‌توان به عصبی بودن، تحریک، اضطراب، مشکلات خواب، دل درد، از دست دادن اشتها، کاهش وزن، حالت تهوع، استفراغ، سرگیجه، تپش قلب، سردرد، مشکلات بینایی، افزایش ضربان قلب، افزایش فشار خون، تعریق، بثورات پوستی، روان پریشی، بی حسی، احساس سرما در دست یا پا اشاره کرد.
در صورت بروز علائم و واکنشهای آلرژیک مانند تورم لبها، زبان یا گلو با پزشک خود تماس حاصل کنید. در صورت مواجهه با مشکلاتی نظیر علائم مشکلات قلبی، درد قفسه سینه، مشکل تنفس، علائم روان پریشی و توهم، مشکلات رفتاری جدید، پرخاشگری، خصومت، پارانویا، علائم مشکلات گردش خون، بی حسی، درد، احساس سرماخوردگی، زخم های غیر قابل توضیح و یا تغییر رنگ پوست در انگشتان یا انگشتان پا سریعا با پزشک خود تماس بگیرید. متیل فنیدات میتواند بر رشد کودکان تاثیر بگذارد. اگر کودک شما هنگام استفاده از این دارو به میزان عادی رشد نمی کند، قضیه را با پزشک خود در میان بگذارید.
اثرات جانبی
- سوء مصرف قرص ریتالین و اعتیاد به آن
- حساسیت به متیل فنیدات یا سایر مواد تشکیل دهنده ریتالین و ریتالین اس آر بین بسیاری از افراد مشهور است
- بحران فشار خون بالا با استفاده همزمان از مهارکننده های مونوآمین اکسیداز و مصرف مواد مخدر
- واکنشهای جدی قلبی عروقی
- افزایش فشار خون و ضربان قلب
- به خطر افتادن سلامت روانی
- سرکوب طولانی مدت رشد
- و …
اعتیاد به دارو
محرک‌های CNS، از جمله ریتالین و ریتالین اس آر، پتانسیل بالایی برای سوء مصرف دارند. سوء مصرف ریتالین میتواند بسیار خطر آفرین باشد. علائم و نشانه های سوء مصرف از محرک CNS شامل افزایش ضربان قلب، تنفس ، فشار خون، تعریق، بیش فعالی، بی قراری، بی خوابی، کاهش اشتها، از دست دادن هماهنگی، لرزش و … شود. مصرف بیش از اندازه ریتالین حتی ممکن است منجر به مرگ شود. بهترین روش برای پیشگیری از سوء مصرف دارو توسط بیمار ارزیابی بیمار توسط پزشک است. پزشک موظف است که در طول فرایند درمان، علائم سوء مصرف ریتالین را توسط بیمار ارزیابی کند.
سخن آخر
ریتالین از خانواده محرک‌های عصبی شناخته میشود. این دارو برای درمان اختلالات بیش فعالی و نوعی اختلال خواب مورد استفاده قرار میگیرد. مصرف این دارو حتما باید زیر نظر پزشک باشد. تهیه دارو بدون نسخه پزشک امکان پذیر نیست. ریتالین به خاطر ساختاری که دارد میتواند باعث سوء مصرف بیمار از این دارو شود. از مصرف ریتالین بیش از دوز تجویز شده توسط پزشک جدا خودداری کنید.
