جاهای دیدنی رامسر {سفری به قلب زیبایی محض}

خیلی وقت قبل، دوستی به من گفت که تنها یک بار قدم زدن در رامسر، کافیست که تا آخر عمر، نتوانی این شهر و طبیعتش را فراموش کنی! این حرف در خاطرم نقش بست و چند سال بعد، وقتی با جاهای دیدنی رامسر مواجه شدم، به درستی آن ایمان آوردم…

اکنون که در حال نوشتن این مقاله هستم، خاطره سفر به رامسر در ذهنم زنده شده است و چقدر دلم می‌خواهد که همین الان، بیخیال نوشتن شوم و دوباره سری به عروس شهرهای ایران بزنم!

با این‌حال، دلم می‌خواهد دین خودم را به این شهر گشاده‌رو، بخشنده، زیبا، باشکوه و … ادا کنم. به نظرم با معرفی جاهای دیدنی رامسر برای شما عزیزان، بتوانم ذره‌ای از مهمان‌نوازی عروس شهرهای ایران را جبران کنم.

از شما می‌خواهم که در این مقاله از مجله اینترنتی ایده آل مگ با من همسفر شوید تا سری به دل زیبایی محض ایران، یعنی رامسر بزنیم. این قول را می‌دهم که حتی یک لحظه، از این سفر خسته نخواهید شد.

رامسر در یک نگاه

شمال ایران از سه استان مازندران، گیلان و گلستان و بیش از 52 شهرستان تشکیل شده است. همیشه برایم جای سوال بود که چرا در این بین، رامسر بیش از سایر شهرها مورد توجه مسافران و گردشگران قرار می‌گیرد؟

وقتی که برای اولین بار راهی رامسر شدم، خیلی زود جواب سوالم را پیدا کردم! اگر جاذبه‌های شمال ایران را به جنگل، دریا، آب و هوا، مرکبات، کوه‌ها، دشت‌های سرسبز و … تقسیم کنیم، رامسر یکی از معدود شهرهایی است که همزمان، همه این زیبایی‌ها را در خود دارد!

بله درست است؛ رامسر یک کلکسیون کامل از شمال است. این را وقتی فهمیدم که در آن آب و هوای معرکه و در آن بافت شهری حیرت‌انگیز، صبحانه را در ساحل خوردم و برای ناهار، خودم را به دل جنگل رساندم!

ابتدا کمی از ساحل رامسر بگوییم: آن‌هایی که خوره سفر به شمال هستند، به خوبی می‌دانند که ساحل‌های شمال ایران، یا سنگی هستند یا شنی. خب همین اول کار این را بگوییم که در رامسر، هم ساحل شنی وجود دارد و هم ساحل سنگی!

از آن‌جایی که رامسر از شمال به دریای خزر منتهی می‌شود، خط ساحلی طولانی دارد و حقیقتا که یکی از زیباترین ساحل‌های ایران هم به شمار می‌رود.

وقتی که برای اولین بار کفش‌های خود را از پا درمی‌آورید و روی سنگ‌ها یا شن‌های نزدیک آب قدم برمی‌دارید، تازه می‌فهمید که این‌جا، خود بهشت است! تکه‌ای از بهشت که رامسر بدون چشم‌داشت و با گشاده‌رویی، شما را به آن مهمان می‌کند.

سمت جنوب رامسر به کوه‌های البرز محدود می‌شود؛ بنابراین در این منطقه، جنگل در انتظار شما است! من خودم به شخصه، بیشتر طرفدار جنگل هستم تا ساحل؛ بنابراین از این قسمت از رامسر، بیشتر لذت بردم.

اگر رامسر را بهشت شمال ایران بدانیم، جنگل دالخانی، بی‌تردید بهشت رامسر محسوب می‌شود. به عقیده بسیاری از مسافران و گردشگران (از جمله خود من) دالخانی زیباترین و بهترین جنگل در سراسر خطه شمال کشورمان است.

از رامسر که به سمت تنکابن حرکت کنید، بعد از طی کردن 30 کیلومتر، به جنگل دالخانی می‌رسید و بهشت از همین نقطه شروع می‌شود! دیگر چشمتان چیزی جز زیبایی، منظره، شکوه، درخت، تپه‌های سرسبز و … نخواهد دید.

من معتقدم حافظه دیداری انسان هرچند وقت یکبار، باید تازه شود تا خاطره تصویرهای نه چندان خوشایندی که دیده‌ایم، از ذهنمان پاک شود. این تجربه را من در جنگل‌های دالخانی با پوست و تن خود، احساس کردم!

در یک کلام اگر بخواهیم درباره رامسر که یکی زیباترین شهرهای ایران است، حرف بزنیم، باید بگوییم که این شهر، تلفیقی شاعرانه و بی‌نظیر از جنگل، دریا، آب و هوای معرکه، بافت شهری منحصر به فرد، امکانات رفاهی، جاذبه‌های گردشگری و مردم خونگرم و مهمان‌نواز است.

جاهای دیدنی رامسر

اولین سفر من به رامسر، بیشتر از 3 روز طول نکشید؛ به همین دلیل، هرگز نتوانستم تمام دیدنی‌های این شهر را از نزدیک ببینم. با این‌حال در سفرهای بعدی و بعدی، توانستم تا حدود زیادی، از همه موهبت‌های طبیعی رامسر، لذت ببرم.

برای راحتی آن دسته از عزیزانی که قصد دارند برای اولین بار به رامسر سفر کنند، در این‌جا به معرفی جاهای دیدنی رامسر و جاذبه‌های گردشگری عروس شهرهای ایران می‌پردازیم.

روستای جواهرده 

قطعا یکی از اولین مکان‌هایی که اهالی محلی رامسر، شما را به دیدن آن تشویق می‌کنند، روستای جواهرده است. من هم مثل بسیاری از گردشگران، از شهرت و آوازه جواهرده تعجب کردم و تصمیم گرفتم حتما سری به آن بزنم.

برای رسیدن به جواهرده، باید 50 دقیقه رانندگی کنید. اما سخت در اشتباهید اگر فکر کنید که این رانندگی، شما را خسته خواهد کرد! مسیر این روستا به قدری رویایی است که آرزو می‌کنید کاش تا ابد، در همان جاده رو به جلو بروید.

یک جاده جنگلی ار رامسر (که تنها راه ارتباطی با جواهرده است) شما را به روستایی هدایت می‌کند که منظره‌هایش، مانند یک چای داغ در یک صبح زمستانی، در روح و جان‌تان نفوذ می‌کنند.

وقتی که به جواهرده رسیدم، اولین چیزی که توجهم را جلب کرد، این بود که واقعا داشتم روی ابرها قدم می‌زدم! از قدیم به کسی که خیلی خوشحال بود می‌گفتند فلانی روی ابرها سیر می‌کند و حالا، من حقیقتا روی ابرها بودم! آن‌هم در واقعیت و نه در خیال.

جواهرده در ارتفاع 200 متری از کوه‌های البرز قرار دارد و اگر خوش‌شانس باشید، ابرها را زیر پای خود می‌بینید. اما حتی در غیاب این ابرها هم آنقدر منظره و زیبایی به چشم شما می‌آید که تا مدت‌ها، شب‌ها خواب جواهرده رویایی را ببینید!

اطراف جواهرده را جنگل‌های هیرکانی تشکیل می‌دهند. پس معطل چه هستید؟ بفرمایید و با درختانی مانند راش، اقاقیا، شمشاد، فندق، سیب ترش، گلابی، آلوچه، ازگیل و … از خودتان پذیرایی کنید!

جواهرده اگرچه به عنوان یک روستا شناخته می‌‎شود، اما بالغ بر 10 هزار نفر جمعیت دارد و از امکانات شهری هم برخوردار است. انواع مغازه‌ها، فروشگاه‌ها، آلاچیق‌ها، کافه‌ها و … در این منطقه خودنمایی می‌کنند.

جنگل دالخانی 

اگر می‌خواستم، می‌توانستم تمام مدت سفرم به رامسر را در همان روستای جواهرده بمانم. اما بهرحال هنوز جنگل دالخانی را ندیده بودم و این موضوعی نبود که بتوانم به راحتی با آن کنار بیایم!

بنابراین به رامسر برگشتم و این بار، در مسیر جاده تنکابن، به سمت یکی از بهترین جنگل‌های ایران حرکت کردم. از همان دور که اولین منظره از دالخانی جلوی چشمانم ظاهر شد، متوجه فضای مه آلود و عاشقانه آن شدم.

قبلا شنیده بودم که به این جنگل، دالان بهشت گفته می‌شود. وقتی که اولین قدم‌های خود را در داخل دالخانی گذاشتم، به اولین کسی که این لقب را به جنگل دالخانی داده بود، درود فرستادم!

درختان سرسبز و پیچیده در هم در میان آن مه غلیظ، حقیقتا به یک دالان شباهت دارند که قرار است شما را به بهشت راهنمایی کند. بهشتی پوشیده از درختان، رودخانه‌ها، دریاچه، کوه و البته مه!

مسیر جنگل دالخانی رو به بالا است؛ یعنی هرچقدر که جلوتر می‌روید، ارتفاع و مه غلیظ بیشتر می‌شود. پیشنهاد من این است که بخشی از مسیر را با ماشین بروید و بقیه را تا دل تاریک جنگل، پیاده‌روی کنید! البته اگر عاشق فضای وهم‌آلود بین درختان انبوه هستید.

وقتی که می‌خواسنم تنهایی به دل جنگل دالخانی بزنم، افراد محلی به شدت هشدار دادند که بیخیال این کار شوم و در عوض، در تورهای گروهی جنگل‌نوردی دالخانی، ثبت نام کنم. بنابراین شما هم مراقب گم شدن در جنگل و البته حیوانات وحشی باشید.

تله کابین رامسر 

حتی من که خیلی اهل تفریح و سرگرمی نیستم و بیشتر به خاطر جنگل و دریا راهی رامسر شده بودم، نتوانستم در برابر تله کابین رامسر مقاومت کنم! واقعا تجربه‌ای باور نکردنی است و تا سال‌های سال، در یاد شما باقی خواهد ماند.

تصور کنید که از سواحل دریای خزر سوار تله کابین شوید و بعد از 12 دقیقه، به نوک قله‌های البرز برسید! آن‌هم در یک مسیر رویایی که فقط خواب و رویا، می‌توانند آن را به خوبی، به تصویر بکشند.

البته تله کابین رامسر در حقیقت بخشی از مجموعه تفریحی بام سبز است که به عنوان یکی از جاهای دیدنی رامسر در سالیان اخیر، به محبوبیت زیادی دست پیدا کرده است. در این مجموعه، شهربازی کودکان، تفریحات آبی و … هم تعبیه شده است.

بلوار معلم 

بلوار معلم که محلی‌ها به آن بلوار کازینو هم می‌گویند، مثل یک نگین خوش‌تراش، در شهر رامسر می‌درخشد. هرگز فکرش را هم نمی‌کردم که یک روز، قدم زدن در یک بلوار، به عنوان یکی از بهترین تجربه‌های زندگی‌ام، خودش را نشان بدهد؛ تا آن‌که بلوار معلم رامسر را دیدم!

بلوار معلم از کوه و جنگل آغاز می‌شود و به سواحل دریای خزر، منتهی می‌شود. جالب است بدانید که این بلوار، یکی از معدود خیابان‌های ایران است که در فهرست آثار ملی کشور هم به ثبت رسیده است.

شاید 2 کیلومتر پیاده‌روی در ابتدا کمی خسته کننده به نظر برسد؛ اما اگر پای بلوار معلم، آب و هوای رامسر و دریا و جنگل در میان باشد چه؟ من یکی که حاضرم بارها و بارها این مسیر را بروم و برگردم؛ بروم و برگردم!

نام بلوار معلم، با هتل قدیم رامسر و باغ معروف آن (باغ ملی) عجین شده است. این بلوار درست در مقابل هتل قدیم قرار دارد؛ به شکلی که از داخل آن، تمام ابتدا تا انتهای بلوار، پیش چشم شما قرار دارد.

پارک جنگلی صفارود 

من جنگل‌های بکر را به پارک‌های جنگلی ترجیح می‌دهم؛ اما باور کنید که پارک جنگلی صفارود با آن آبشار بی‌نظیرش، توانست چنان تاثیری روی من بگذارد که هنوز هم که هنوز است، نتوانسته‌ام با آن به خوبی کنار بیایم.

در مسیر رفت به جواهرده، آن‌قدر مشتاق دیدن این روستا بودم که متوجه بوستان صفارود نشدم. اما در مسیر برگشت و 9 کیلومتر مانده به رامسر، با یکی از بهترین و جذاب‌ترین جاذبه‌های گردشگری شمال کشور، مواجه شدم.

البته این را هم اضافه کنم که شاید به تنهایی و بدون همراه داشتن یک فرد بلد یا راهنما، نتوانید به اندازه کافی از این پارک جنگلی لذت ببرید. بنابراین ترجیحا با یکی از افراد محلی منطقه، راهی صفارود شوید.

اگر به دنبال یک پیک نیک خانوادگی فراموش نشدنی هستید، در دومین یا سومین روز اقامت خود در رامسر، حتما سری به صفارود بزنید. خبر خوب این‌که در حاشیه رودخانه، آلاچیق‌هایی برای استراحت و برپایی کمپ، تدارک دیده شده‌اند.

آب گرم سادات محله 

در فاصله 5 کیلومتری از شهر رامسر، منطقه‌ای به نام سادات محله واقع شده است که در سراسر ایران، به دلیل داشتن چشمه‌های آب گرم، معروف شده است. البته نه به اندازه سرعین و لاریجان؛ اما بهرحال یکی از جاهای دیدنی رامسر محسوب می‌شود.

اهالی رامسر معتقدند که آب این چشمه‌ها، به دلیل دارا بودن انواع املاح معدنی، از خاصیت درمانی هم برخوردار است. ادعایی که البته توسط بسیاری از محققان و پزشکان هم، به اثبات رسیده است.

خبر خوب این‌که این روزها، آب گرم سادات محله در استخرهایی گردآوری شده و به صورت رایگان، در اختیار مسافران و علاقمندان قرار می‌گیرد.

ما می‌توانستیم لیست جاهای دیدنی رامسر را تا فردا صبح ادامه دهیم! اما اگر بتوانید در سفر خود، از همین جاذبه‌ها هم دیدن کنید؛ شانس آورده‌اید. بنابراین سخن را در همین‌جا کوتاه می‌کنیم.

غذاهای محلی رامسر

مطابق معمول، غذاها و خوشمزگی‌ها، بخش مهمی از یک سفر را تشکیل می‌دهند و رامسر هم از این قاعده مستثنی نیست. تجربه شخصی من در سفر به رامسر، بیان‌گر این موضوع است که قرار است در این شهر، حسابی دلی از عزا دربیاورید!

در ادامه، چند مورد از بهترین غذاهای محلی و خوشمزه رامسر را معرفی خواهیم کرد. غذاهایی که به نظر من، مزه آن‌ها تا سالیان سال، در خاطر شما باقی می‌ماند.

مالابیج 

این غذا یکی از خوشمزه‌های مازندران است که در رامسر، می‌توانید یکی از بهترین انواع آن را نوش جان نمایید. مالابیج یک ماهی شکم پر است که با استفاده از ماهی‌های مختلف و به روش‌های متنوعی، پخت و سرو می‌شود.

ما در رامسر، مالابیج را با ماهی سفید و در کنار باقالی پلو امتحان کردیم و حقیقتا، تجربه فوق‌العاده‌ای بود. علاوه بر ماهی سفید، از انواع سبری‌های معطر محلی، رب انار، مغز گردو و ادویه‌های مختلف، برای پر کردن شکم ماهی، استفاده می‌شود.

حقیقتا مزه این ماهی شکم پر، از آن چیزی که فکرش را می‌کردیم، بهتر و منحصر به فردتر بود. به خصوص اگر در کنار آن، از انواع ترشی‌های محلی هم استفاده کنید که دیگر به قول قدیمی‌ها، نور علی نور می‌شود.

کدوبره 

یکی دیگر از غذاهای محلی مازندران که حتما باید در رامسر امتحان کنید، کدوبره است. ما این غذا را به پیشنهاد یکی از دوستان گیاه‌خوار خود امتحان کردیم و تحت تاثیر مزه آن، چیزی نمانده بود که همه به گیاه‌خواری روی بیاوریم!

این غذای لذیذ محلی، ترکیبی از سیب زمینی، گوجه فرنگی، کدو سبز، تخم مرغ، پیاز، سیر، جعفری تازه، ادویه و رب گوجه فرنگی است.

این غذا  در کنار نان محلی، سبزی خوردن و چند عدد تربچه، حقیقتا یک ترکیب رویایی می‌شود. عجیب است که بعدها هرچقدر که این غذا را در منزل درست کردیم، هرگز آن طعم و مزه‌ای که در رامسر تجربه کرده بودیم را به ما نداد!

اسپناساک 

اسپناساک یک خورشت محلی خوشمزه است که در رامسر، با اسفناج و گوشت گوسفندی تازه، سرو می‌شود. البته ما از چند نفر از اهالی محلی شنیدیم که با گوشت غاز، خوشمزه‌تر هم می‌شود.

علاوه بر گوشت و اسفناج، از سبزیجات معطر، سیر، پیاز، هویج، تخم مرغ و انواع ادویه هم برای پخت اسپناساک، استفاده می‌شود. نتیجه کار، یک خورشت مقوی، سالم، لذیذ و البته هیجان‌انگیز است.

در رامسر، به صورت دل‌خواه از آب نارنج طبیعی برای خوشمزه‌تر شدن اسپناساک، استفاده می‌کنند. در صورتی که به آب نارنج دسترسی نداشتید، می‌توانید رب انار را جایگزین کنید.

کلام آخر

برای معرفی عروس شهرهای ایران، حقیقتا به بیش از یک مقاله نیاز است. بنابراین کوتاهی را بر ما ببخشید و این تحفه را بیشتر به عنوان یک دل نوشته از ما پذیرا باشید.

در این مقاله به معرفی جاهای دیدنی رامسر پرداختیم. خوشحال می‌شویم اگر تجربیات خود را از سفر به رامسر، در بخش نظرات با ما و خوانندگان مجله ایده آل مگ، در میان بگذارید.