تاریخ فرهنگ و غذای چینی

به گفته محقق چینی، لیانگ کیچائو (1900)، چین یکی از چهار تمدن باستان (در کنار بابل، هند و مصر) است. این کشور دارای گستره وسیع و متنوع جغرافیایی، 3600 سال تاریخ مکتوب و همچنین فرهنگی غنی و ژرف است.

تاریخ مکتوب چین به سلسله شانگ (حدود 1600-1046 پیش از میلاد) ، بیش از 3000 سال پیش باز می گردد. در اینجا ، ما تاریخچه چین را به صورت مقدماتی بیان می کنیم.

جدول زمانی تاریخ چین

 چین پیش از 1600 قبل از میلاد ، عمدتا توسط افسانه ها و شواهد پیش از تاریخ ترسیم شده است.

دوران چین باستان ق. 1600-221 قبل از میلاد. دوره امپراتوری 221 پیش از میلاد – 1912 میلادی ، از اتحاد چین تحت حاکمیت شین تا پایان سلسله چینگ

دوره جمهوری چین از سال 1912 تا 1949 و دوره مدرن چین از سال 1949 تا به امروز بود.

شهر ممنوعه ، پکن

پکن شهر ممنوعه قلب چین است. در سال 1420 ساخته شده است ، در اوایل سلسله مینگ ، این کاخ امپریالیستی به عنوان یکی از پنج کاخ ​​مهم جهان ، سالن ها و دیوارهای بزرگ است و اوج معماری سنتی چینی را نشان می دهد که برای پایتخت بزرگترین کشور جهان مناسب است.

حقایقی درباره شهر ممنوعه چین

• شهر ممنوعه: پکن چین
• برجسته ترین ویژگی: این بزرگترین کاخ امپریالیستی جهان است.
• چیزهایی که باید دید: محل زندگی و زندگی امپراتوری ، آثار هنری با ارزش و باغهای سنتی
• زمان مورد نیازجهت بازدید: حداقل 2-3 ساعت
• محل سکونت: مرکز پکن ، شمال میدان Tian دولتmen
• زمان بازدید: 8:30 صبح 5-5:30  بعدازظهر  ؛ دوشنبه تعطیل است

10 نکته برای توصیف شهر ممنوعه

• ساخت شهر ممنوعه 14 سال زمان برد (از 1406 تا 1420).
• این بنا توسط بیش از 1000،000 کارگر ، از جمله بیش از 100000 صنعتگر ساخته شده است.
• این کاخ امپراتوری چین برای سال 492 (1912-1420) بود.
• این خانه برای 24 امپراتوری بود – 14 سلسله مینگ و 10 سلسله کینگ
• این منطقه 0.72 کیلومتر مربع (0.28 متر مربع) را پوشش می دهد ، که از این تعداد 15 هکتار (38 هکتار) مساحت کف است.
• این شهر دارای 980 ساختمان در بیش از 70 کاخ است و دارای بیش از 8،700 اتاق است.
• طول آن از جنوب به شمال 961 متر و عرض 753 متر است.
• این شهر با یک دیوار 10 متر احاطه شده و طول آن 3.4 کیلومتر (2 مایل) است.
• اطراف آن 52 متر عرض دارد.
• این مکان 14 میلیون بازدید کننده در سال ، حداکثر 80،000 بازدید کننده در روز دارد.

در زمان های قدیم گفته می شد که شهرممنوعه امپراتور فرزند بهشت ​​است .  به عنوان یک مکان الهی ، مطمئناً برای مردم عادی ممنوع بود و به همین دلیل شهر ممنوعه  خوانده می شد.

زودیاک چینی

حیوانات زودیاک چینی معانی خوشبختی دارند. مردم چین هر حیوان را با خصوصیات خاصی مرتبط می کنند. اعتقاد بر این است که افرادی که در یک سال معین متولد می شوند شخصیت حیوان آن سال را دارند.

استفاده از زودیاک چینی برای تعیین اینکه آیا دو نفر در یک رابطه عاشقانه یا هر نوع رابطه دیگر با هم سازگار هستند ، وجود دارد. در زمان های قدیم مردم به سازگاری زودیاک چینی وفادار بودند و اغلب قبل از شروع رابطه عاشقانه به آن رجوع می کردند. حتی امروزه برخی از افراد هنوز هم به آن اعتقاد دارند.

زودیاک چینی از اصول ین و یانگ استفاده می کند.

کونگ فوی چین

کونگ فو چین ، به عنوان هنرهای رزمی ووشو یا هنر رزمی چینی شناخته می شود ، بخش مهمی از فرهنگ سنتی چین است. این احتمالاً یکی از قدیمی ترین و طولانی ترین ورزش های ماندگار است که از مغز استفاده می کند. کونگ فو از بوکس ، جامع تر است.

تاریخچه کونگ فو چین

 نظریه کونگ فو مبتنی بر فلسفه کلاسیک چینی است. در طول تاریخ طولانی خود ، آن را به عنوان ترکیبی منحصر به فرد از ورزش ، دفاع شخصی ، نظم و هنر می دانند.

تخمین زده می شود که قدمت کونگ فو را می توان به قدمت جامعه بدوی بازگرداند. در آن زمان مردم از نجواها برای نبرد با جانوران وحشی استفاده می کردند. به تدریج آنها تجربه ای در دفاع از خود کسب کردند. هنگامی که سلسله شانگ (1600-1046 قبل از میلاد) آغاز شد ، شکار به عنوان یک اقدام مهم آموزش کونگ فو در نظر گرفته شد

میراث چین

در میراث ملی چین شگفتی های طبیعی و اماکن تاریخی ، همچنین آهنگ ها و جشنواره های قومی گنجانده شده است.

تئوری کونگ فو

 کونگ فو چینی ترکیب تکنیک های دفاع از خود و حفظ سلامت است.

با این حال ، در کونگ فو چینی ، تمایز بین کونگ فو “خارجی” و “داخلی” انجام می شود. گفته می شود: “در کونگ فو خارجی ، تاندون ها ، استخوان ها و پوست خود را تمرین می دهید ؛ در کونگ فو داخلی ، روح ، ذات و ذهنتان را آموزش می دهید.” و بنابراین کونگ فو داخلی می تواند بعداً ، هنگامی که بدن ضعیف می شود در زندگی ادامه یابد.

3 سبک برتر کونگ فو در چین

1. تای چی ، یک هنر رزمی داخلی تائوئیست است. گفته می شود با الهام از درگیری بین مار و عقاب این  هنر را ترسیم كرده اند.
2. چی گونگ

 “چی گونگ” (به معنای واقعی کلمه “ورزش تنفس”) یک جزء ارزشمند از طب سنتی چینی است که از دوران باستان بوده است. محرک اصلی آن جستجوی طول عمر ، با هدف نهایی جاودانگی بود ، که قرنهاست که ذهن چینی ها را مسحور کرده است.

     3. شائولین کونگ فو

 شائولین کونگ فو در چین و خارج از کشور به خوبی شناخته شده است. هدف اصلی سایبان بوکس شولین حفظ سلامتی ، معالجه بیماری ، محافظت از کوههای معروف ، محافظت از معابد باستانی ، دفاع از خود و دفع دشمنان بود. این سبک دارای الگوهای متنوع ، اشکال ساده و کونگ فو داخلی و خارجی است.

غذای چینی

غذاهای چینی در سراسر جهان مشهور است ، اما اگر فقط در رستوران های چینی در خارج از کشور غذای چینی خورده باشید ، ممکن است  از مواد تشکیل دهنده آن شوکه شوید. غذاهای چینی غذاهای بسیار خوشمزه و خارق العاده ای هستند. و افراد مناطق مختلف انواع مختلفی از غذاهای مختلف را دارند که می تواند معمولی، شیرین ، شور ، تند یا ترش باشد.

انواع غذاهای منطقه ای چین را می توان به چند منطقه با سبک های مختلف آشپزی تقسیم کرد. مواد مورد استفاده در آشپزی، بر اساس محصولات طبیعی و کشاورزی هر منطقه است.

غذاهای منطقه ای چین (خیلی) به طور کلی طعم زیر را دارند:

غذای شمالی چین – سبزیجات شور ، ساده و سبزیجات کمتر با گندم. مواد غذایی مانند نودل و کوفته در آنجا رواج دارد.
غذای غربی چین – غذای حلال دلچسب با گوشت گوسفند گوشت اصلی
غذای مرکزی چین – تند با بسیاری از ادویه ها
غذای شرقی چین – شیرین و سبک
غذای اقلیت جنوبی – ترش

• غذای شمالی چین

شمال چین عمدتاً از دشتهای مسطح ، چمنزارها و بیابانها تشکیل شده است. بارندگی کم است و زمستان سرد و طولانی است که برای کشت برنج مناسب نیست اما برای کشت گندم مشکلی ندارد. آرد گندم جزء اصلی است ، بنابراین غذاهای گندم مانند نودل و کوفته ها در شمال به طور گسترده ای در دسترس هستند.

• غذای جنوبی چین

غذاهای اقلیت جنوبی بسیاری از غذاهای نگهدارنده ، به ویژه ترشی سبزیجات است که به آن عطر و طعم ترش می بخشد. سبک ها و رژیم های آشپزی چین با توجه به جغرافیا ، آب و هوا ، زیرساخت ها ، تاریخ ، دین ، ​​فرهنگ اقلیت ، سبک زندگی و غیره متفاوت است. ترکیبات مورد استفاده در غذاهای چین به طور سنتی مبتنی بر کشاورزی و حیات وحش یک منطقه است. در جنوب چین ، به اندازه کافی برنج گرم و بارانی است. بنابراین مردم جنوب برنج را به عنوان غذای اصلی می خورند. در مقایسه با شمال ، غذاهای جنوبی چین به دلیل عطر استثنایی و تنوع بسیار زیاد قابل توجه هستند.

• غذای غربی چین

 چین غربی عمدتا استان سین کیانگ و تبت است. غذاهای این منطقه ویژگی های فرهنگ ، جغرافیا ، آب و هوا و کشاورزی این منطقه را نشان می دهد. منطقه سین کیانگ در شمال غربی چین به طور سنتی محل اقوام مسلمان مانند اویغور (تلفظ شده از میکروب) است ، بنابراین هیچ گوشت خوکی در فهرست غذاها وجود ندارد. منطقه ای با مراتع زیاد ،دارای غذاهایی با گوشت گوسفندی می باشد. سین کیانگ به ویژه به دلیل  میوه های خشک مشهور است. سین کیانگ بیشتر از بیابان و کوه  تشکیل شده است ، بنابراین زمین های قابل کشت محدود است. گندم اصلی ترین محصول است و تعداد کمی سبزیجات در آنجا پرورش می یابد که بیشتر آنها پیاز ، هویج ، فلفل ، بادمجان و گوجه فرنگی هستند.

تبت منطقه ای با آب و هوای بلند و با آب و هوای خشن است ، جایی که تهیه غذا دشوار است ، بنابراین سبزیجات و میوه ها کمیاب هستند. غذاهای سنتی تبت هیچ ادویه تند به جز نمک ، پیازچه و سیر ندارند.

در غذاهای تبت با توجه به ارتفاع زیاد و منابع محدود ، برای مقاومت در برابر آب و هوای سرد، نیاز به رژیم غذایی با چربی و کالری بالاتری دارند بنابراین عمدتا از جو ، گندم ، گوشت هایی مانند گوشت گاو ، گوشت گوسفند ، گوشت خوک ، مرغ ، گندم ، لبنیات ، سیب زمینی و تربچه استفاده می کنند. مردم تبت به دلیل دین و آداب و رسوم خود ، اسب ، سگ ، الاغ و حتی ماهی نمی خورند.

برخی از سنتی ترین غذاها عبارتند از: چای کره بلوط ، چای شیرین ، چای جو یا گوشت خشک و … است.

• غذای شرقی چین

غذای چین شرقی غذای منطقه دلتای یانگ تسه – شانگهای ، هانگزو ، سوژو ، نانجینگ ، کوه های زرد تا جنوب Xiamen است.

غذاهای شرقی چین به طور عمده دارای طعم شیرین و لطیف است و از شکر ، شراب ، سرکه و سس سویا استفاده می کنند. در اصل غذاهای چون جیانگ سو ، ژجیانگ ، آنهویی و فوجیان ، چهار مورد از هشت غذای اصلی چین است.

در غذاهای شرقی به وفور از غذاهای دریایی ، ماهی ، گوشت خوک ، مرغ و سبزیجات استفاده می کنند. Delta River Yangtze یک منطقه حاصلخیز با زمین های کشاورزی غنی است که از آب و هوای نیمه گرمسیری تغذیه می شود و این امکان را برای تولید انواع زیادی از سبزیجات فراهم می کند. برنج و گندم جزء اصلی هستند.

رایج ترین ادویه ها شامل سرکه برنج ، شراب برنج ، شکر ، سس سویا است. غذاهای جیانگ سو به دلیل داشتن سبکی خاص و طعم تازه ، دارای شوری و شیرینی متوسط بوده و از شهرت خوبی برخوردارند.

 به دلیل موقعیت ساحلی فوجیان و زمین های کوهستانی ، غذاهای فوجیان سرشار از مواد مرغوب است و مواد اصلی آن از کوه و دریا مانند ماهی های محلی ، لاک پشت ها ، صدف ها ، قارچ ها و شاخه های بامبو است. بارزترین ویژگی غذاهای فوجیان ، سوپ های آن است.