تفاوت دو فرمت PAL و NTSC در تصاویر رنگی چیست؟

PAL چیست؟

فرمت PAL سیستمی جهت  کد گذاری رنگی است که توسط پخش کننده هایی مثل دستگاه دی وی دی استفاده می شود و تصاویررنگی تلویزیون را در کشورهای اروپا، اکثر آسیا و اقیانوسیه، اکثر آفریقا و بخشی از آمریکای جنوبی پخش می کند.

فرمت PAL دراواخر دهه 1950 توسعه یافت تا نقاط ضعف سیستم NTSC را به صورت وسیع بهبود دهد.

NTSC چیست؟

روش NTSC کد گذاری رنگ ها را در شرایط بد آب و هوایی به صورت ضعیف انجام می دهد، برای حل این مشکل، فرمت PAL درهرخط سیگنال در تصاویر خطاها را لغو می کند. بر خلاف NTSC، رمزگذاری PAL در شرایط بد هم برای تصویر برداری قابل استفاده می باشد.

NTSC vs PAL  از کدام یک باید استفاده کنیم؟

NTSC vs PAL

پاسخ کوتاه برای اکثر مردم NTSC خواهد بود.اما بسیاری از برنامه های ویرایش ویدئو مانند VideoStudio به شما اجازه می دهد تا انتخاب کنید که هنگام کار بر روی دی وی دی، کار خود را با کدام یک از فرمت های NTSC یا PAL انجام دهید.

فرمت هایی که مورد استفاده بیشتر قرار می گیرد مربوط به مکان و مخاطبین است، همانطور که در نقشه زیر مشاهده میکنید، برای اکثر فیلم هایی که در سطح جهان مشاهده می شود، NTSC پیش فرض کد گزاری تصاویر به صورت رنگی است. اکثر VCR های PAL و پخش کننده های DVD می توانند ویدئوی NTSC را بازی کنند، درحالی که مخاطبین NTSC به طور کلی نمی توانند فرمت ویدئوی PAL را به اجراء در بیاورند.

 

چرا این دو فرمت هنوز هم استفاده می شوند؟

پاسخ کوتاه این است که آنها امروزه به همان شیوه ی قبل نیستند که در ابتدا بوده اند و پیشرفته تر شده اند. چالش های فنی این سیستم های کد گذاری برای تصاویر در دهه 1950 ایجاد شده، دیسک های دی وی دی همچنان NTSC یا PAL علامت گذاری شده اند و زمان بندی، رزولوشن ها و نرخ های تازه سازی شده در این سیستم ها هنوز در تلویزیون و مانیتور های مدرن استفاده می شود.

تفاوت NTSC و PAL

تفاوت NTSC و PAL

ابتدا مهم است که به این نکته اشاره کنیم که شرایط NTSC و PAL به سیگنال های ویدئویی آنالوگ اشاره دارد. سیگنال تصویری آنالوگ یک موج پیوسته است که در طول زمان تغییر می کند.

تلویزیون های استاندارد از قدیم از سیگنال های آنالوگ استفاده می کردند، اما اگر ما در مورد کامپیوترها و تلویزیون های با کیفیت بالا صحبت  کنیم، سیگنال های دیجیتال جدید از NTSC یا PAL استفاده می کنند، برای مثال، اکثر کاربران دی وی دی و رایانه می توانند فیلم های خود را توسط فرمت  NTSC یا PAL نمایش دهند.

NTSC برای ارائه یک سیگنال تلویزیونی رنگی در نقاط خاصی از جهان است، عمدتا در آمریکای شمالی، مناطق آمریکای جنوبی و ژاپن است. این مناطق از یک سیستم الکتریکی مشابه استفاده می کنند؛ که آن 60 هترز یا 60 بار در ثانیه نامیده می شود. PAL برای ارائه سیگنال تلویزیونی رنگی است که همراه با SECAM در نقاط  مختلف جهان مورد استفاده قرار می گیرد. این مناطق اغلب از یک سیستم برق مبتنی بر 50 هرتز (50 بار در ثانیه) استفاده می کنند.

کیفیت رزولوشن

تفاوت اصلی  NTSC و PAL در کیفیت آنها است. در حالی که PAL فریم کمتری در هر ثانیه نسبت به  NTSC تولید می کند. یک فیلم در تلویزیون با فرمت NTSC 525 خط رزولوشن پخش می کند ، در حالی که یک تلویزیون PAL 625 خط رزولوشن پخش می کند. با افزایش خطوط رزولوشن، میزان اطلاعات بصری نیز افزایش می یابد. این باعث کیفیت تصویر بهتر در صفحه تلویزیون به صورت رنگی می شود.

3.5 | (4)
ممکن است شما دوست داشته باشید
اشتراک در
اطلاع از
guest

0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x