PLT در آزمایش خون چیست ؟ شمارش پلاکت های خون

PLT در آزمایش خون یکی از علائم اختصاری برگه آزمایش خون است. آزمایش PLT در واقع تست شمارش تعداد پلاکت‌های خون است. این آزمایش به منظور بررسی مشکلات لخته شدن خون انجام می‌شود.

PLT در آزمایش خون می‌تواند اختلالات مختلفی مانند بیماری مغز استخوان، یک اختلال خونریزی یا یک اختلال لخته شدن بیش از حد را نشان دهد.

این آزمایش برای تعیین دامنه طبیعی شمارش پلاکت برای کسانی که داروهایی مصرف می‌کنند که می‌توانند بر شمارش تاثیر بسزایی داشته باشند مفید است و در کنار آزمایش هایی مانند اندازه گیری WBC در آزمایش خون در شمارش کامل خون انجام می پذیرد.

شمارش پلاکت خون همچنین به عنوان معیاری برای شمارش ترومبوسیت PLT، پلاکت توزیع عرض PDW، متوسط حجم پلاکت و MPV شناخته می‌شود.

در این مقاله از ایده آل مگ اطلاعات کاملی درباره نحوه انجام این آزمایش و تفسیر نتایج آن را برای شما آماده کرده‌ایم. با کمک این اطلاعات شما می‌توانید از وضعیت سلامتی خود آگاه شوید.

پلاکت چیست؟

سلول‌های ریزی که برای انعقاد خون طبیعی مورد نیاز است، به عنوان پلاکت شناخته می‌شوند. پلاکت‌ها با نام ترومبوسیت نیز شناخته می‌شوند و در مغز استخوان از سلول‌های بزرگی به نام مگاکاریوسیت منشا می‌گیرند.

این پلاکت‌ها وقتی بدن در فواصل مکرر آنها را تولید می‌کند، در جریان خون آزاد می‌شوند. پلاکت‌ها می‌توانند حدود ۸-۱۰ روز در جریان خون زنده بمانند و پس از آن مغز استخوان آنها را با مواد تازه جایگزین می‌کند تا تعداد پلاکت طبیعی را حفظ کند.

عملکرد پلاکت‌ها

هنگامی که یک بافت یا رگ خونی پاره می‌شود و شروع به خونریزی می‌کند، پلاکت‌ها با استفاده از مواد انعقاد خون که باعث ایجاد لخته در اطراف دهانه زخم می‌شود، خونریزی را متوقف می‌کنند.

پلاکت‌ها روی سطح خود پروتئینی دارند که با چسبیدن به یکدیگر یا دیواره رگ‌های خونی، انعقاد را انجام می‌دهند. در چنین مواقعی، داشتن تعداد پلاکت مناسب برای بدن مهم است تا لخته پایدار ایجاد شود و از خطر خونریزی مجدد جلوگیری شود.

هنگامی که تعداد پلاکت‌ها در یک میکرولیتر به کمتر از ۲۰ هزار برسد، لخته ایجاد نمی‌شود. این موضوع باعث خونریزی بیش از حد می‌شود. این موضوع در مواردی می‌تواند خطر مرگ به دنبال داشته باشد.

چرا PLT در آزمایش خون مورد بررسی قرار می‌گیرد؟

اگر فردی در بدن کبودی نامشخصی داشته باشد، در جایی از بدن خونریزی متوقف نشود، یا زخم جزئی داشته باشد که خوب نمی‌شود، پزشک ممکن است درخواست آزمایش خون برای اندازه گیری پلاکت بدهد.

در مشکلات و بیماری‌های زیر ممکن است تعداد پلاک‌ها کاهش یابد و از این رو پزشک دستور به انجام آزمایش PLT دهد:

• بیمارانی که تحت شیمی درمانی یا پرتودرمانی هستند.
• برای تشخیص سرطان مغز استخوان یا سرطان خون. در مواردی که سلول‌های سرطانی، سلول‌های مغز استخوان را کاهش می‌دهند،تعداد پلاکت‌ها به شدت کاهش می‌یابد.
• بیماری‌های مربوط به کلیه نیز می‌توانند باعث کاهش تعداد پلاکت شوند.
• در بیماران مبتلا به زخم خونریزی مزمن در معده تعداد پلاکت کاهش یافته و آزمایش برای شروع درمان انجام می‌شود.

در موارد خاص، تعداد بالای پلاکت می‌تواند منجر به ایجاد توده‌هایی در رگ‌های خونی و انسداد آن‌ها شوند.

روش انجام آزمایش پلاکت خون چگونه است؟

آزمایش پلاکت ترومبوسیت به روشی مشابه دیگر آزمایشات خونی انجام می‌شود. برای اینکه بدانید بیمار محدوده طبیعی PLT دارد یا خیر، یک نمونه خون از ورید بازوی فوقانی خارج می‌شود.

سپس آزمایشگاه تست شیمیایی و میکروسکوپی از نمونه خون انجام می‌دهد. پزشک پس از تجزیه و تحلیل گزارش قادر به تعیین علل کم پلاکت است. وی همچنین نحوه افزایش تعداد پلاکت از طریق دارو و رژیم غذایی را پیشنهاد خواهد کرد.

شرایط انجام آزمایش PLT:

• این آزمایش نیازی به روزه‌داری ندارد.
• می‌توان آن را در یک مکان مناسب (مشاوره، کلینیک، بیمارستان) انجام داد.
• برای انجام این آزمایش لازم است یک رگ مناسب انتخاب و نمونه‌گیری انجام شود.

مراحل انجام آزمایش:

1. فرد آزمایش گیرنده یک نوار لاستیکی را بر روی بازوی شما قرار می‌دهد تا در رگ‌های شما خون بیشتری جمع و بیشتر دیده شوند تا در دسترس باشند.
2. ناحیه خون‌گیری را با ضد عفونی کننده تمیز کرده و با لمس دست، رگ مناسب را پیدا می‌کند. او با سوزن به آن دسترسی پیدا می‌کند. سپس نوار لاستیکی رها می‌شود.
3. پس از خون‌گیری، سوزن برداشته می‌شود و ناحیه با یک پنبه یا موارد مشابه تحت فشار قرار می‌دهند تا لخته خون شکل بگیرد. به شما آموزش داده می‌شود که بازوی خود را خم کرده و محل مورد نظر را با نوار چسب برای چند ساعت نگه دارید.

چه مشكلات و خطراتی در آزمایش شمارش پلاکت خون ممکن است وجود داشته باشد؟

انجام این آزمایش مشکلات جدی ایجاد نمی‌کند اما دیدن یک یا جند علامت زیر می‌تواند طبیعی باشد:

• ناحیه سوزن خورده تا حدودی ممکن است درد داشته باشد.
• مشکل احتمالی در یافتن رگ مناسب می‌تواند منجر به ایجاد چندین سوراخ شود.
• یک کبودی در ناحیه خون‌گیری ظاهر می‌شود، معمولا به این دلیل که پس از فشار، ورید به خوبی بسته نشده است.
• در ناحیه نمونه‌گیری خون ممکن است التهاب وریدی ایجاد شود.التهاب ورید، یا به علت كاملا فیزیکی یا به دلیل آلوده بودن آن ناحیه ایجاد می‌شود. این ناحیه باید برای چند روز آرام بماند و ممکن است از پماد بخصوصی در این ناحیه استفاده شود. در صورت ادامه یافتن این مشکل یا بروز تب، باید با پزشک خود مشورت کنید.

مقادیر طبیعی PLT در آزمایش خون کدامند؟

پلاکت‌ها سلول‌های خونی هستند که در مغز استخوان از مگاکاریوسیت‌ها (بزرگترین سلول‌های مغز استخوان) ساخته می‌شوند. به صورت تخمینی هر مگاکاریوسیت بین هزار تا ۵ هزار پلاکت تولید می‌کند.

تولید طبیعی روزانه پلاکت‌ها در مغز استخوان بین ۳۵ هزار تا ۵۰ هزار سلول برای کل بدن است. البته این مقدار در مواقع لزوم می‌تواند تا ۴ برابر افزایش یابد. تغییر در تعداد پلاکت‌ها و همچنین اندازه آنها می‌تواند اطلاعات زیادی را به پزشک ارائه دهد.

مقادیر طبیعی پلاکت در افراد مختلف به این صورت تعریف می‌شود؛

• مردان: ۱۵۰ تا ۴۰۰ ×۱۰^۳/ میکرولیتر
• زنان: ۱۵۰ تا ۴۰۰ ×۱۰^۳/ میکرولیتر
• کودکان: ۱۵۰ تا ۴۰۰ ×۱۰^۳/ میکرولیتر

نتایج غیر طبیعی PLT در آزمایش خون نشان دهنده چیست؟

تعدادی از عوامل مرتبط وجود دارد که می‌توانند دامنه‌های توصیف شده در بالا را تغییر دهند؛ استخراج ناکافی نمونه خونی، تولید و تجمع پلاکت یا انتقال ناکافی سرنگ به لوله حاوی ماده نگهدارنده باعث تجمع پلاکت و مقادیر پلاکت کمتر از حد طبیعی می‌شود که با واقعیت مطابقت ندارند.

کاهش تعداد پلاکت‌ها (زیر حد نرمال) ترومبوسیتوپنی و افزایش تعداد پلاکت‌ها (بالاتر از حد طبیعی) را ترومبوسیتوز می‌نامند.

پلاکت‌های کمتر از حد نرمال (ترومبوسیتوپنی) می‌توانند به دلیل یکی از موارد زیر اتفاق افتد:

• مصرف یا تخریب پلاکت‌های در گردش خون
• کاهش تولید در مغز استخوان: کم خونی، مصرف برخی داروها مانند هپارین یا داروهای شیمی‌درمانی می‌تواند باعث کاهش تولید پلاکت‌ها در مغز استخوان شود.
• عفونت‌ها: هپاتیت C، مونونوکلئوز، HIV و غیره

ترومبوسیتوپنی می‌تواند به دلیل ابتلا به یک بیماری نیز ایجاد شود؛

• انعقاد داخل عروقی
• کم خونی همولیتیک میکروآنژیوپاتیک
• هایپر اسپلنیسم (عملکرد بیش از حد طحال)
• کاهش تولید پلاکت در مورد کم خونی آپلاستیک
• حمله به مغز استخوان توسط بیماری‌های بدخیم مانند لوسمی، نوروبلاستوما، لنفوم ( بیماری هایی مانند لوسمی توسط اندازه گیری ana در آزمایش خون می تواند تعیین شود. برای آشنایی بیشتر مقاله ی مربوط آزمایش ana چیست را مطالعه کنید.)
• شیمی‌درمانی سرطان
• پورپورای ترومبوسیتوپنی ایدیوپاتیک
• سرطان خون
• پروتز دریچه کرونر
• تزریق خون
• شوک آنافیلاکتیک
• برخی از عفونت‌ها باعث خونریزی می‌شوند، که در آن‌ها پلاکت بسیار کاهش می‌یابد

افزایش پلاکت در خون را ترومبوسیتوز می‌نامند و لخته شدن خون بیش از حد می‌تواند باعث ترومبوس، حملات قلبی یا سکته مغزی شود.

عفونت‌ها (ویروسی، باکتریایی یا مایکوپلاسما) معمولا شایع‌ترین علت ترومبوسیتوز هستند، اما بسیاری از بیماری‌های دیگر با ترومبوسیتوز همراه هستند مانند:

• نارسایی کمبود آهن
• بیماری کاوازاکی
• سندرم نفروتیک
• سندرم پس از طحال (بعد از برداشتن طحال)
• ضربه
• تومور
• ترومبوسیتوز اولیه

مقادیر کم یا کاهش PLT در آزمایش خون نشانگر چیست؟

شایع ترین دلایل پایین بودن پلاکت خون:

• تولید پلاکت کم: کم خونی آپلاستیک، اختلالات مادرزادی، داروهای خاص و …
• افزایش مصرف پلاکت: پورپورای ترومبوسیتوپنی ایمنی (ITP)، پورپورای ترومبوسیتوپنی ترومبوتیک (PTT)، انعقاد داخل عروقی منتشر و غیره
• ذخیره در طحال: هایپر اسپلنیسم

مهمترین علامت ترومبوسیتوپنی خونریزی است. خونریزی از بینی، دهان یا روده بدون دلیل مشخص، دشواری در متوقف کردن خونریزی یا قاعدگی بیش از حد یا خونریزی بین قاعدگی در خانم‌ها از علائم مشخص سطح پایین پلاکت در خون است.

سطح کمی پایین (۱۴۰ – ۷۵ ×۱۰^۳/ میکرولیتر):

به طور کلی سطح پلاکت کمی پایین در خون هیچ علامت مشخصی ندارد. از آنجا که مقادیر پلاکت می‌تواند توسط بسیاری از متغیرها، مثل ویژگی‌های فیزیولوژیکی و اندازه‌گیری، تحت تأثیر قرار گیرد، در صورت عدم بروز علائم سازگار با پلاکت پایین، توصیه می‌شود آزمایش را در عرض یک یا دو هفته تکرار کنید.

سطح متوسط ​​پایین ​​(۷۵ – ۵۰ ×۱۰^۳/ میکرولیتر):

این سطح نسبتاً کم است و برای جلوگیری از کاهش بیشتر باید اقدام فوری صورت گیرد. به طور معمول با مقادیر به این اندازه، اولین علائم مانند پورپورا (نواحی با رنگ بنفش روی پوست) شروع می‌شود.

عفونت‌های ویروسی همراه با تب، از جمله ویروس‌های دوران کودک و مونونوکلئوز معمولا مقادیر پلاکت در حدود ۱۰۰ ×۱۰^۳/ میکرولیتر دارند و معمولا کمتر از ۵۰×۱۰^۳/ میکرولیتر نیستند. انعقاد داخل عروقی منتشر شده مقادیری را در محدوده ۵۰-۱۰۰ ×۱۰^۳/ میکرولیتر ارائه می‌دهد.

سطح بسیار کم (۵۰ – ۲۵ ×۱۰^۳/ میکرولیتر):

این مقادیر بیش از حد کم است و نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد. ممکن است در این مرحله خونریزی‌ها پراکنده در بدن ایجاد شود.

ممکن است در مورد ITP (پورپورای ترومبوسیتوپنیک ایدیوپاتیک) یا ثانویه به لوپوس، ایدز، هپاتیت C یا هلیکوباکتر پیلوری رخ دهند. در مورد این بیماری‌ها، مقادیر می‌توانند از ۸۰ تا ۱۰ ×۱۰^۳/ میکرولیتر متغیر باشند.

برخی از اختلالات ژنتیکی نادر مربوط به تعداد پلاکت پایین نیز وجود دارد، مانند سندرم Bernard Soulier که پلاکت در این بیمارات بین ۳۰ تا ۶۰ ×۱۰^۳/ میکرولیتر است.

سطح بحرانی (کمتر از ۲۵×۱۰^۳/ میکرولیتر):

این سطوح حیاتی هستند، بقا را تهدید می‌کنند و بنابراین نیاز به مراقبت‌های پزشکی فوری دارند. این کمبود پلاکت می‌تواند به دلیل فرایندهای حاد (ویروس تهاجمی، داروها، ITP حاد و …) باشد که باعث تخریب ناگهانی و تقریبا کامل پلاکت‌ها می‌شود.

در مقادیر پلاکت زیر ۲۰×۱۰^۳/ میکرولیتر ممکن است خونریزی خود به خود (به عنوان مثال خون دماغ یا خونریزی از مقعد) مشاهده شود.

اگر این ارقام به زیر ۶×۱۰^۳/ میکرولیتر برسند، خونریزی به قدری زیاد می‌شود که می‌تواند باعث مرگ شود.

چه عواملی می‌تواند باعث کاهش مقادیر پلاکت خون شود؟

• زیاده‌روی در مصرف الکل
• کمبود اسیدفولیک
• بارداری
• شیمی‌درمانی
• پرتودرمانی
• تزریق خون
• مصرف برخی داروها: ضد آریتمی‌ها، آنتی‌بیوتیک‌ها، داروهای ضد انعقاد خون مانند هپارین، داروهای ضد صرع، ضد عفونت‌ها، ضد سل مانند ریفامپیسین، بازدارنده های تجمع پلاکت، سولفونامیدها

چه بیماری‌هایی می‌توانند باعث کاهش تعداد پلاکت در خون شوند؟

سطح پایین پلاکت در خون می‌تواند نشان دهنده ابتلا به یکی از بیماری‌های زیر باشد:

• پورپورای ترومبوتیک ترومبوسیتوپنیک (PTT)
• پورپورای ترومبوسیتوپنی ایمنی (ITP)
• انعقاد درون‌رگی
• آپلازی مدولاری
• سندرم همولیتیک-اورمیک
• پره اکلامپسی
• سیروز کبدی
• مالاریا
• سندرم آنتی فسفولیپید آنتی بادی
• نوروبلاستوما
• سندرم برنارد سولیر
• سندرم ویسکوت-آلدریچ
• سندرم ایوانز
• سندرم کساباچ-مریت
• سندرم Chediak-Higashi
• سندرم TAR
• سندرم HELLP
• بیماری فون ویلبراند
• ترومباستنی گلانزمن
• ناهنجاری May-Hegglin
• ترومبوسیتوپنی آمگاکاریوسیتیک مادرزادی
• سرخچه
• آبله مرغان
• اوریون
• عفونت پاروویروس
• سیتومگالوویروس
• مونونوکلئوز
• لوپوس
• هپاتیت
• کم خونی فانکونی
• کم خونی مگالوبلاستیک

برای افزایش تعداد پلاکت چه کاری می‌توانم انجام دهم؟

مصرف بیش از حد الکل می‌تواند باعث کاهش قابل توجه تولید پلاکت شود، بنابراین اگر مصرف الکل دلیل کاهش پلاکت باشد، عدم مصرف آن می‌تواند سطح کافی را در عرض ۱ یا ۲ هفته بازیابی کند.

برخی از غذاها مانند اسفناج یا کدو تنبل نیز می‌توانند به افزایش کمک کنند.

در صورتی که کاهش پلاکت به دلیل کمبود اسید فولیک اتفاق افتد، مصرف مواد غذایی حاوی آن مثل سبزیجات برگ سبز و حبوبات می‌تواند در بهبود وضعیت موثر باشد

مقادیر زیاد یا افزایش PLT در آزمایش خون نشانگر چیست؟

در آزمایش خون، ترومبوسیتوز نشان‌دهنده تعداد پلاکت بالاتر از حد طبیعی است. ترومبوسیتوز یا پلاکت خون بالا را می‌توان به دو گروه بزرگ تقسیم کرد؛

• اولیه یا ضروری: افزایش تولید پلاکت در مغز استخوان که می‌تواند ارثی (نادر) یا اکتسابی باشد.
• ثانویه یا واکنشی: ترومبوسیتوز ثانویه که می‌تواند به دلیل یک اختلال ایجاد شود (برداشتن طحال، کم خونی فقر آهن، سرطان، داروها و …). با توجه به اختلال اساسی می‌توان مشکل را برطرف کرد.

تعداد زیاد پلاکت می‌تواند با مشکلات وازوموتور (سردرد، مشکلات بینایی، سبکی سر، درد قفسه سینه) و عوارض قلبی عروقی همراه باشد، زیرا پلاکت‌ها در خون لخته می‌شوند و باعث حملات قلبی یا مغزی می‌شوند.

سطوح کمی بالا (۴۰۰ – ۵۰۰ ×۱۰^۳/ میکرولیتر):

سطح پلاکت در خون اندکی بالا رفته است اما هنوز نباید جای نگرانی باشد. دلایل بیشماری وجود دارد که اهمیت عمده‌ای ندارند و می‌توانند باعث افزایش موقتی پلاکت در خون شوند. این مقادیر ممکن است به دلیل کم خونی فقر آهن در بزرگسالان باشد، جایی که معمولا از مقدار ۵۰۰ ×۱۰^۳/ میکرولیتر بیشتر نمی‌شود.

سطح متوسط ​​بالا (۵۰۰ – ۷۰۰ ×۱۰^۳/ میکرولیتر):

سطح پلاکت‌ها به طور متوسط ​​بالا است و باید با پزشک در مورد آن‌ها صحبت کنید. توصیه می‌شود اگر پلاکت بیش از ۶۰۰ ×۱۰^۳/ میکرولیتر باشد، به دنبال یافتن دلایل آن باشید. این ممکن است به دلیل عفونت‌های تنفسی، گوارشی یا ادراری ایجاد شوند.

سطوح بیش از حد بالا (۷۰۰ – ۹۰۰ ×۱۰^۳/ میکرولیتر):

سطح پلاکت در خون بیش از حد زیاد و برای دانستن دلایل آن نیاز به مطالعه دقیق است. این مقادیر معمولا در اثر ترومبوسیتوز واکنشی یا ثانویه ناشی از بیماری‌های التهابی (کولیت اولسراتیو، آرتروز، بیماری سلیاک و …)، عفونی یا اثر داروها ایجاد می‌شود.

ترومبوسیتوز واکنشی معمولا از مقادیر ۸۰۰ ×۱۰^۳/ میکرولیتر در مقایسه با ترومبوسیتوز اولیه که مقادیر بسیار بالاتری دارد، فراتر نمی‌رود.

سطح بحرانی (بیشتر از ۹۰۰ ×۱۰^۳/ میکرولیتر):

سطح پلاکت در خون نگران کننده است و نیاز به مراقبت‌های پزشکی فوری است. ترومبوسیتوز ضروری می‌تواند باعث ایجاد ترومبوس شود و منجر به حوادث قلبی عروقی مانند سکته مغزی یا حملات قلبی شود که نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد.

چه عواملی می‌تواند باعث افزایش پلاکت خون شود؟

• ورزش
• جراحی طحال (برداشتن طحال)
• خونریزی
• سوختن
• مصرف سیگار و قلیان
• ضربه
• داروها: اسید رتینوئیک، ضد سرطان‌ها، داروهای ضد انعقاد خون، کاتکول آمین‌ها، اپی نفرین، گلوکوکورتیکوئیدها، ترومبوپویتین

چه بیماری‌هایی می توانند باعث افزایش تعداد پلاکت خون شوند؟

• ترومبوسیتوز ضروری
• ترومبوسیتوز خانوادگی
• نارسایی کمبود آهن
• پلی‌سیتمی ورا
• کولیت زخمی
• بیماری سلیاک
• نارسایی کلیه
• سندرم نفروتیک
• روماتیسم مفصلی
• سندرم کاوازاکی
• سرطان خون میلوئیدی مزمن
• سرطان خون مزمن میلومونوسیتیک
• میلوفیبروز اولیه
• پانکراتیت
• بیماری سل
• سرفه سیاه
• سندرم POEMS

برای پایین آوردن PLT در آزمایش خون چه کاری می‌توانم انجام دهم؟

برای کاهش سطح پلاکت خون می‌توانید:

• مصرف دخانیات را کاهش دهید.
• با افزایش مصرف سبزیجات و ماهی‌های غنی از امگا ۳ رژیم غذایی، بدون گلوتن را دنبال کنید.

برای جلوگیری از تشکیل لخته‌ها می‌توانید نکات زیر را انجام دهید:

• برخی از محصولات پارافارمسی مانند جینکو یا جینسینگ ممکن است به کاهش جمع شدن پلاکت‌ها کمک کند.
• تجویز دوزهای کوچک آسپرین روزانه (۸۰ میلی‌گرم در روز) در بیماران مبتلا به ترومبوسیتوز موثر است.

سخن پایانی

غیرطبیعی بودن میزان پلاکت‌ها در خون را جدی بگیرید و حتما به دنبال یافتن دلیل و درمان آن باشید. در صورتی این مشکل حل نشود می‌تواند باعث ایجاد خونریزی‌های غیرقابل کنترل، سکته قلبی یا مغزی شود.

اگر درباره PLT در برگه آزمایش خون سوالی دارید می‌توانید آن را از ما بپرسید.

سوالات متداول

برگه آزمایش من شامل میانگین حجم پلاکت (MPV) و عرض توزیع پلاکت (PDW) است. آنها چه هستند؟

میانگین حجم پلاکت (MPV) و عرض توزیع پلاکت (PDW) محاسباتی است که توسط تجزیه و تحلیل خودکار خون انجام می‌شود. این محاسبات می‌تواند به پزشک مراقبت‌های بهداشتی شما اطلاعات بیشتری در مورد پلاکت‌ها و علت زیاد یا کم بودن پلاکت‌ها بدهد. پلاکت‌های بزرگتر معمولا پلاکت‌های جوان‌تری هستند که زودتر از حد طبیعی از مغز استخوان خارج شده‌اند، در حالی که پلاکت‌های کوچکتر ممکن است پیرتر باشند و برای چند روز در گردش خون بوده باشند.

MPV منعکس کننده اندازه متوسط ​​پلاکت‌های شما است. تعداد زیادی پلاکت بزرگ (MPV زیاد) و تعداد پلاکت پایین نشان می‌دهد که مغز استخوان شما پلاکت تولید و آنها را به سرعت در گردش خون آزاد می‌کند. MPV بالا با نرخ بقای ضعیف‌تری در برخی سرطان‌ها در ارتباط است. برعکس، MPV پایین نشان می‌دهد که پلاکت‌ها کوچکتر از حد متوسط ​​و قدیمی‌تر هستند. این ممکن است به دلیل اختلالی باشد که بر تولید توسط مغز استخوان تأثیر می‌گذارد. MPV کم با بیماری التهابی روده، شیمی‌درمانی و کم خونی آپلاستیک در ارتباط است.

PDW منعکس کننده اندازه پلاکت‌ها است. PDW طبیعی پلاکت‌هایی را نشان می‌دهد که اکثرا یک اندازه هستند، در حالی که PDW زیاد به این معنی است که اندازه پلاکت‌ها بسیار متفاوت است. این نشان می دهد که پلاکت فعال شده است و با بیماری‌های عروقی و برخی سرطان ها در ارتباط است.

گزارش شمارش کامل خون (CBC) من شامل نتیجه‌ای برای کسر پلاکت نابالغ (IPF) است. این نشان‌دهنده چیست؟

IPF درصد پلاکت‌های نارس است که در خون گردش می‌کنند (که به آنها پلاکت‌های مشبک نیز گفته می‌شود). این یکی از مقادیر گزارش شده است که با استفاده از وسیله‌ای خودکار ارزیابی می‌شود.

پلاکت‌ها در مغز استخوان تولید می‌شوند و به طور معمول تا زمان بلوغ در جریان خون آزاد نمی‌شوند. وقتی تعداد پلاکت شما کم باشد (ترومبوسیتوپنی)، مغز استخوان تحریک می‌شود تا پلاکت را سریع‌تر تولید کند. در این صورت تعداد پلاکت نابالغ، اغلب پلاکت‌های بزرگ به جریان خون وارد می‌شود.

اگر تعداد پلاکت من غیرطبیعی باشد، چه آزمایشات دیگری ممکن است پزشک تجویر کند؟

اگر علت نتیجه غیرطبیعی مشخص نباشد و از تاریخچه پزشکی و معاینه فیزیکی شما مشخص نشود، پزشک شما ممکن است تصمیم بگیرد آزمایشات اضافی را تجویز کند. برای مثال:

• CRP (آزمایش ترجیحی) یا ESR برای تشخیص التهاب
• آزمایشات برای آنتی‌بادی‌هایی که پلاکت‌ها را هدف قرار می‌دهند (به عنوان مثال، آنتی‌بادی HIT)
• آزمایش بیماری‌های عفونی، از جمله باکتری‌ها و ویروس‌ها
• آزمایشاتی برای اختلالات خونریزی، مانند PT  PTT، فیبرینوژن
• آزمایشات مربوط به نارسایی کلیه
• مطالعات آهن یا سطح ویتامین B12 و فولات
• آزمایشات مربوط به بیماری کبد
• در موارد جدی و غیر قابل توضیح، آسپیراسیون مغز استخوان و نمونه برداری

آیا مورد دیگری هست که باید بدانم؟

• در برخی افراد پلاکت‌ها تمایل به جمع شدن در طحال را دارند، در نتیجه تعداد پلاکت کم است. با این حال، این افراد به طور معمول هیچ علائم و نشانه‌ای را در ارتباط با این بیماری تجربه نمی‌کنند.
• زندگی در ارتفاعات، ورزش شدید و زایمان ممکن است باعث افزایش تعداد پلاکت شود. داروهایی که ممکن است باعث افزایش تعداد پلاکت شوند شامل استروژن و قرص‌های جلوگیری از بارداری (داروهای ضد بارداری خوراکی) هستند.
• تعداد پلاکت‌های کمی کاهش یافته ممکن است در زنان قبل از قاعدگی دیده شود. بین ۷٪ تا ۱۲٪ از زنان باردار ممکن است تعداد پلاکت پایین‌تری داشته باشند.
• اختلالات ارثی ناشی از نقایص ژنتیکی در پلاکت‌ها شامل ترومبوستنی گلانزمن، بیماری برنارد-سولیر، سندرم Chediak-Higashi، سندرم Wiskott-Aldrich، سندرم May-Hegglin و سندرم داون است.