پسوریازیس چیست؟ از نشانهها تا علت و درمان
پوست، تمام قسمتهای بدن را پوشانده و از آن در برابر آسیب و کاهش رطوبت، محافظت میکند. اما اختلالات و بیماریهای متعددی وجود دارند که سلامت پوست را تحت تاثیر قرار میدهند. برخی از این اختلالات، موقتی و گذرا بوده و برخی مزمن و طولانی مدت هستند. ما قصد داریم در این مطلب، شما را با یکی از بیماریهای شایع پوستی به نام پسوریازیس آشنا کنیم.
پسوریازیس چیست و علل موثر بر آن کدامند؟ برای یافتن پاسخ این سوالات تا انتهای این مقاله همراه ایده آل مگ باشید.
معرفی بیماری پسوریازیس
این بیماری اولین بار در اوایل سال 1808 میلادی به عنوان یک بیماری متمایز پوستی شناخته شد. پسوریازیس یک کلمه یونانی به معنی (خارشدار بودن) است. پسوریازیس یک بیماری خود ایمنی طولانی مدت و غیرقابل انتقال است که باعث تجمع بیش از حد و سریع سلولهای اپیدرمی پوست میشود.
پسوریازیس یک بیماری شایع ژنتیکی و مزمن التهابی پوست است که در آن، نواحی مشخصی از پوست برجسته و غیر طبیعی میشود. به طور کلی تصور میشود که پسوریازیس یک بیماری ژنتیکی است که توسط عوامل محیطی ایجاد میشود. این بیماری 4-2% از جمعیت جهان را تحت تاثیر قرار میدهد. زنان و مردان به صورت مساوی تحت تاثیر این بیماری قرار میگیرند. پسوریازیس ممکن است در هر سنی شروع شود، اما به طور معمول در بزرگسالی شروع میشود.
علائم پسوریازیس
پسوریازیس اغلب با معاینه و بر اساس علایم اولیه، توسط متخصص پوست تشخیص داده میشود. علائم این بیماری میتوانند بین افراد مختلف، متفاوت باشند و شامل یک یا چند مورد از نشانههای زیر باشند:
- لکههای قرمز روی پوست
- نقاط کوچک پوسته پوسته شده
- پاپولهای اریتماتو و اسکوامو
- پوست خشک و ترک خورده
- خارش، سوزش و یا درد در نواحی مشخصی از پوست
- فرورفتگی در ناخنها یا تغییر رنگ آنها
- مفاصل متورم و سفت شده
5 نوع اصلی پسوریازیس
این بیماری به شکلهای مختلف و با مشخصات متمایز بروز میکند. هیچ آزمایش تشخیصی برای شناسایی بیماری پسوریازیس وجود ندارد، تا پیشرفت بیماری با آن تشخیص داده شود. مطالعات زیادی، ارتباط پسوریازیس با سایر بیماریهای جدی سیستمیک را گزارش کردهاند؛ به عنوان مثال، بیماریهای قلبی عروقی، سندرم متابولیک، فشارخون بالا و دیابت میزان ابتلا به پسوریازیس را افزایش میدهند.
پسوریازیس بیماری است که نه تنها باعث علائم جسمی دردناک میشود، بلکه بهداشت روان افراد را تحت تاثیر قرار میدهد و سبب خجالت، عدم عزت نفس، اضطراب و افزایش شیوع افسردگی در بین افراد بیمار میشود.
انواع مختلف پسوریازیس را براساس شدت، نوع ضایعات و موقعیت مکانی آن روی بدن به 5 نوع میتوان تقسیم کرد که عبارتند از:
پسوریازیس پلاکی
پسوریازیس پلاکی یا ولگاریس به عنوان یکی از پسوریازیسهای ثابت یا مزمن شناخته میشود. این مورد شایعترین شکل پسوریازیس است که حدود 90-85 درصد افراد، به این نوع مبتلا شده و پوست آنها تحت تاثیر قرار میگیرد. این بیماری، به طور معمول به صورت نواحی برآمده و ملتهب دیده میشود که به این نواحی پلاک گفته میشود.
پلاکها بیشتر در قسمتهای آرنج، زانو، پوست سر و کمر قابل مشاهده میباشند. آنها گاها خارش دارند و برداشته شدن پوستهها، سبب بروز نقاط خون چکان میگردد. پلاکها ممکن است برای چند ماه تا چند سال در همان ناحیه باقی بمانند.
پسوریازیس پوسچولار
این نوع از بیماری به صورت نقاطی برجسته و پر از چرک دیده میشود. این بیماری عفونی نیست و قابل انتقال نمیباشد. پسوریازیس پوسچولار گسترش کمتری دارد. پوست قسمت زیری و اطراف آن قرمز و لطیف است. این نوع، میتواند موضعی باشد و در سراسر بدن گسترش یابد.
این مورد از بیماری پسوریازیس شامل دو نوع است پالموپلانتاریس و آکرودرماتیک که هر دو فرم آن در دست و پا قابل مشاهده است. برای ایجاد پسوریازیس پوسچولار چندین عامل زمینه ساز از جمله حاملگی، کاهش سریع دوز داروها، هایپوکسمی، عفونت یا عوامل آسیبزای موضعی شناسایی شده است.
پسوریازیس معکوس
پسوریازیس معکوس که به آن پسوریازیس خمشی نیز گفته میشود. به صورت لکههای نرم و ملتهب روی پوست ظاهر میشود. این نقاط به صورت گسترده بر روی چینهای پوستی، به ویژه در اطراف اندام تناسلی (بین ران و کشالهران)، زیر بغل، چینهای اطراف ناف و در ناحیه اطراف سینه ظاهر میشود. نبودن پوسته بر سطح ضایعات، ویژگی مهم این نوع پسوریازیس میباشد.
پسوریازیس خالدار
پسوریازیس خالدار یا قطرهای به طور ناگهانی با پاپولهای صورتی رنگ در اندازه 1 تا 10 میلیمتر همراه با پوسته پوسته شدگیهای ریز بر روي تنه و اندامها بروز میکند. علائم آن به صورت ضایعات متعدد کوچک، پوستهای، قرمز یا صورتی مشخص میشود.
این لکههای متعدد پسوریازیس در نواحی وسیعی از بدن، در درجه اول بر روی قسمتهای بالایی بدن و پوست سر دیده میشود. این نوع پسوریازیس اغلب در اثر عفونت استرپتوکوکی، به طور معمول فارنژیت استرپتوکوکی ایجاد میشود. محرکهای این نوع پسوریازیس مانند عفونتهای بخش فوقانی دستگاه تنفسی نظیر گلو درد و یا ورم لوزه، استرس، زخم شدن پوست و غیره هستند.
پسوریازیس اریترودرمیک
اریترودرمیک شامل التهاب و لایه برداری گسترده پوست در بیشتر قسمتهای بدن است که اغلب بیش از 90% سطح بدن را درگیر میکند.
همراه با ضایعات خارشدار و سریع در حال پیشرفت است و ممکن است با خشکی شدید پوست، خارش شدید، تورم و درد همراه باشد. غالبا با ریزش پوست، ریزش مو، دیستروفی ناخن و علائم عمومی مانند تب، لرز، احساس کسالت با نارسایی قلبی همراه است.
این نوع از پسوریازیس اغلب نتیجه تشدید نوع پلاکی ناپایدار است. این نوع میتواند کشنده باشد زیرا التهاب شدید و لایه برداری، توانایی بدن در تنظیم دما و انجام عملکردهای دیگر را مختل میکند.
نواحی درگیری پسوریازیس
این بیماری امکان دارد در هر نقطهای از بدن مانند ابرو، پلک، گوش، دهان و لبها، چینهای پوست، دست و پا، و ناخن ایجاد شود. هر یک از این نواحی، نیاز به سبک درمان مختلفی دارند. علاوه بر این، پاسخ به درمان در افراد مختلف، بر حسب سن، شرایط کاری و موقعیت زندگی متفاوت است.
در تکنیک نور درمانی طیف وسیعی از پرتوهای نور جهت درمان پسوریازیس کاربرد دارند که باعث کاهش قرمزی، التهاب و پاک سازی پوست از نقاط برجسته و متورم میشوند. زمانی که بیمار برای مدت زمان مشخصی تحت تاثیر این پرتوها قرار گیرد، علائم پسوریازیس به مقدار قابل توجهی کاهش پیدا میکنند و این نور درمانی باعث بهبود بیماری میشود. زیرا در این روش سلولهای پوست به سرعت بازسازی شده و تکثیر پیدا میکنند.
درمان پسوریازیس پوست سر، به میزان شدت بیماری و بلند بودن مو و نوع زندگی بیمار بستگی دارد. تعداد زیادی از شامپوها، روغنها، محلولها و اسپریها، جهت این کار تولید شدهاند که دارای ترکیب کورتون یا قطران زغال سنگ است. بیمار باید از استحمام زیاد و شستشوی بیش از حد با شامپو و خراش دادن پوست سر هنگام حمام کردن پرهیز کند.
علل ایجاد بیماری
- ژنتیک
- استرس
- صدمه به پوست
- عفونت
- مصرف برخی داروها (کویندین، پروپرانولول، داروهاي ضد مالاریا و…)
- برخی آلرژیها
- مصرف الکل
- سیگار کشیدن
- رژیم غذایی نامناسب
- تغییرات آب و هوایی
راهکارهای درمان
این بیماری در حال حاضر درمان قطعی ندارد، اما داروهای متعددی وجود دارند که با کمک آنها، بیماری پسوریازیس قابل کنترل است. با توجه به انواع متفاوت پسوریازیس در افراد مختلف، روش درمان در هر فرد با توجه به سن، جنس، شغل، وسعت بیماری و بسیاری از علل دیگر متفاوت است. در درمان و پیشگیری از پسوریازیس مدیریت و کنترل بیماری اهمیت به سزایی دارد.
انواع راهکارهای درمانی؛ درمانهای موضعی، نور درمانی، داروهای سیستمیک، بیولوژیک، درمانهای جدید خوراکی و مکمل و ازون درمانی میباشد.
درمانهای موضعی
از مهمترین روشهای درمان موضعی، بهره گیری از کورتیکواستروئیدها است. این روش سبب کاهش التهاب و تحریک پذیری پوست میشود. ترکیب اسیدسالیسیلیک با استروئید موضعی، میتواند اثر مفیدی بر روی انواع پسوریازیس داشته باشد. مصرف این داروها سبب نازک شدن پوست میگردد. بنابراین انتخاب دقیق نوع استروئید موضعی و مصرف صحیح آن میتواند باعث کم شدن این اثرات ناخواسته بر روی پوست شود.
به کار بردن ترکیبات موضعی ویتامین D مانند کلسی پوتریول نیز در درمان این بیماری موثر است. همچنین ترکیبات دیگری که شامل موادی مانند آلوئهورا، پیریتیون روی و … هستند، جهت کاهش درد، کم شدن پوستهها یا کاهش خارش به کار گرفته میشود.
نور درمانی
این روش یکی از قدیمیترین روشهای درمانی در بیماریهای پوستی میباشد. پسورالن عصاره گیاهی استخراج شده از خانواده هویچ است که در نور درمانی، قبل از اینکه بیمار تحت تاثیر اشعه ماوراء بنفش (UV) قرار گیرد، این دارو را مصرف میکند. این روش درمانی غالبا در کلنیکهای پوست، مراکز تخصصی و فوق تخصصی پوست و در برخی از موارد در مطب متخصصان پوست و با استفاده از نور خورشید انجام میشود.
داروهای سیستمیک
برای بیماران با شدت بیماری متوسط تا شدید به طور کلی به داروهای سیستمیک نیاز دارند (به عنوان مثال متوترکسات، رتینوئیدهای خوراکی، استرهای اسید فوماریک) برای کنترل بیماری کافی است. شدت این بیماری به طور سنتی با اندازهگیری عینی مورد ارزیابی واقع میشود.
چندین رتینوئید سیستمیک (مشتقات ویتامین A) برای درمان پسوریازیس تولید و شناخته شده است که رتینوئیدهای سیستمیک دارای خاصیت تقویت سیستم ایمنی بدن و فعالیت ضد التهابی، تعدیل، تکثیر، تمایز لایه اپیدرم پوست است. از داروهای سیستمیک دیگر میتوان به هیدروکسی اوره و سیکلوسپورین (اولین بار برای درمان پسوریازیس در سال 1979 استفاده شد) اشاره کرد.
داروهای بیولوژیک
جهت درمان پسوریازیس متوسط تا شدید، داروهای بیولوژیک کاربرد دارند. طی چند سال گذشته طیف جدید و گستردهای از داروهای بیولوژیک، با تکنیک خاص مهندسی ژنتیک و علم نوین بیوتکنولوژی ساخته شدهاند که قادرند با تصحیح اختلالات حاصل شده به روند درمان این بیماری کمک به سزایی کنند.
واکسن، خون و فرآوردههای آن، یاختههای سوماتیک، آلرژنها، بافتهای زیستی و پروتئینهای نوترکیب شناخته شدهترین انواع زیست داروها به شمار میروند که غالبا با نتایج بسیار درخشانی همراه هستند، اما نکته مهم در مورد آنها، قیمت بسیار بالایشان است و از این رو، فعلا فقط در موارد بسیار شدید بیماری مصرف میشوند. داروهای بیولوژیک میتوانند جهت درمان بیماریهای خود ایمنی بسیار مفید باشند.
این داروها عبارتند از:
- ستولیزوماب پگول (Certolizumab pegol)
- اتانرسپت (Etanercept)
- ادالیموماب (Adalimumab)
- اینفیلیکسیماب (Infliximab)
- گولیموماب (Golimumab)
- اوستکناماب (Ustekinumab)
درمانهای جدید خوراکی
درمانهای جدید خوراکی که سرشار از مواد مغذی مانند ویتامینها، آنتی اکسیدانها و مواد معدنی هستند باید بیماران مبتلا به این بیماری به برنامه غذایی روزانه خود اضافه کنند. مصرف مواد غذایی که دارای فیبر بالایی باشند مانند غلات و نانهای سبوسدار جهت درمان پسوریازیس بسیار موثر بودهاند.
ازون درمانی
از سال 2015 از روشهای درمانی ازون و ترکیبات ازوندار مثل روغنهای ازوندار و ژلهای ازونه استفاده شده و نتایج خوبی حاصل شده است. فرآیند تزریق این گاز به بدن بیمار برای درمان بیماریهای سیستم ایمنی از جمله انواع پسوریازیس کاربرد دارد. روشهای ازون درمانی برای پسوریازیس بدون خطر و عارضه هستند.
ترکیبات غذایی و گیاهی موثر در درمان پسوریازیس
استفاده از برنامه غذایی صحیح که شامل ماهی، سبزیجات و میوهجات باشد. مطالعات نشان داده که این رژیم غذایی در درمان این بیماری بسیار موثر است.
اسید چرب امگا 3
این اسیدهای چرب در درمان التهاب و تورم مفید بوده و در انواع ماهیها و تن ماهی موجود است که مصرف ماهی و حتی مصرف قرص امگا 3 میتواند در درمان پسوریازیس بسیار موثر واقع گردد.
آلوئهورا
آلوئهورا یک گیاه ضد التهابی است و به کاهش قرمزی پوست کمک میکند. مطالعات نشان داده که استفاده از کرم دارای عصاره این گیاه در درمان پسوریازیس بسیار اثر بخش بوده است.
زردچوبه
مطالعات نشان میدهد که زردچوبه، از عود و شعلهور شدن پسوریازیس جلوگیری میکند و در درمان پسوریازیس نقش به سزایی دارد. از این ماده در وعدههای غذایی و برای چاشنی غذاهایتان استفاده کنید تا درمان پسوریازیس در شما به آسانی صورت گیرد.
فلفل
کپسایسین باعث تندی فلفل میشود و در فلفل تند وجود دارد. این ماده درد، التهاب و قرمزی را کاهش میدهد. کپسایسین در برخی از کرمها وجود دارد و این نوع کرمها برای درمان پسوریازیس مفید هستند. در زمان استفاده از این کرم امکان دارد پوست احساس سوزش داشته باشد.
سرکه سیب
استفاده از سرکه سیب روشی مناسب برای درمان پسوریازیس در پوست سر شما است. محلول آن را هفتهای چند بار بر روی نقاط مختلف پوست سر خود بمالید، این کار خراش پوست سر ناشی از پسوریازیس را التیام میدهد و موجب میشود التهاب پوست سر شما خشک شود. از سرکه سیب روی نقاطی که ترک خورده و خونریزی کرده است، استفاده نکنید. زیرا موجب میشود که شما احساس سوزش کنید.
کلام آخر
در این نوشته عوامل ایجاد پسوریازیس و راهکارهای درمان این بیماری به صورت علمی مورد بحث و بررسی قرار گرفت هرچند که با پیشرفت علم و تکنیکهای بیوتکنولوژی در آینده نه چندان دور میتوان راهکارهایی افزون بر روشهای فوق برای این بیماری ارائه نمود.