دیدنیهای خشکبیجار ؛ ساحل خشکبیجار

شهرستان خشکبیجار یکی از شهرهای استان گیلان است که سواحل زیبایش به این شهر جلوه خاصی بخشیده است. سواحل دریای خزر در خشکبیجار مملو از زیبایی و جذابیت می باشند و همین ویژگی، یک سفر رویایی را برای گردشگران رقم می زند.

مردمان این شهر خوش خلق و مهمان نواز هستند و همین موضوع باعث شد که این شهر برای بسیاری از گردشگران به یک مقصد دائمی برای گردشگری انتخاب شود.

خشکبیجار شهری زیبا و مملو از درخت و شالیزار است. سواحل این منطقه زبانزد است و خیلی از گردشگران به خاطر این سواحل به این منطقه سفر می کنند.

مجله اینترنتی ایده آل مگ می خواهد شما را با جاهای دیدنی خشکبیجار بیشتر آشنا کند. پس با ما همراه باشید .

سواحل محبوب

محبوبیت و استقبال زیاد از سواحل خشکبیجار فقط مربوط به دوره کنونی نیست بلکه این سواحل در تاریخ معاصر، همیشه جزء جاهای دیدنی خشکبیجار بوده و همواره مورد توجه گردشگران داخلی و خارجی بوده است.

در گذشته در کنار این سواحل جشن های مختلف برگزار می شد و مردم معمولا در جشن های دست جمعی در این محل حضور می یافتند.

در تاریخ معاصر، سواحل خشکبیجار محل تجمع‌ها در مراسم تفریحی ازجمله سیزده بدر بوده است. اکنون نیز مردم مراسم های مختلف از جمله 13 بدر را در این مکان بر پا می کنند که حال و هوای مطلوبی به آنان می دهد.

بخش خشکبیجار دارای بیشترین نوار ساحلی منطقه آزاد است. حاشیه ساحلی این شهر حتی از سواحل شهرستان انزلی به عنوان بزرگترین بندر بزرگ شمال کشور نیز بیشتر است. بخش خشکبیجار با ۱۵ کیلومتر نوار ساحلی در محدوده منطقه آزاد، دارای بیشترین نوار ساحلی این منطقه می باشد. سواحل زیبای امین آباد، حاجی‌بکنده، امیربکنده، تالش محله، باغ محله، چپرپردزمان و چپرپرد پایین در مجاورت این شهر توریستی قرار دارند و سالانه میزبان گردشگران فراوانی هستند.

در این سواحل امکاناتی مانند قایقرانی و جت اسکی، شنا و فوتبال ساحلی و همچنین ماهیگیری و دیگر تفریحات قرار دارد که مورد استقبال مسافرن و گردشگران قرار می گیرند.

قدمت خشکبیجار

این شهر از قدمتی طولانی در تاریخی کهن برخوردار است. بنا به اسناد کتب تاریخی، قدمت خشکبیجار به بیش از ۸۰۰ سال قبل بازمی‌گردد.

هنگام حمله مغول در سال ۷۰۶ هجری قمری این شهر به دست سربازان مهاجم غارت و سلطان این بخش «سالوک» مجبور به تسلیم در برابر شاه مغول شد.

این شهر در دوره های مختلف با تحولات مختلفی روبرو بوده است. در دوره صفویه و در زمان شاه طهماسب یکم؛ استان گیلان به دو قسمت بیه‌پس و بیه‌پیش تقسیم می‌شد که خشکبیجار در قلمرو بیه پس قرار داشت و در سال ۹۷۵ (قمری) به «جمشید خان» پسر «سلطان محمود» بخشیده شد، اما در سال ۹۸۹ (قمری) توسط وزیر او به قتل رسید و دو پسرش به نام‌های ابراهیم خان و «محمدامین خان» بر سر قلمرو پدر به ستیز با یکدیگر برخاستند

بنا به نوشته یاسنت لویی رابینو در کتاب «ولایات دارالمرز گیلان» در حدود ۱۰۰ سال پیش خشکبیجار دارای ۱۶۰۰ باب خانه و همچنین بازارهای هفتگی بود که در روزهای دوشنبه و پنج شنبه تشکیل می‌شدند.

کم آبی

همانطور که از نام خشکبیجار مشخص است این منطقه در بیشتر زمان ها با مساله کم آبی مواجه بوده است. این کم آبی بیشتر در بخش کشاورزی نمود پیدا می کند. خشکبیجار که سابق بر این (خشکبجار) تلفظ و نوشته می‌شد، از دو کلمه (خشک و بیجار) تشکیل شده است که خشک به معنی بی آبی و بیجار نیز به معنی شالیزار است .

شالیزارها معمولا به آب زیادی نیاز دارند و خشکبیجار در این منطقه از آن محروم بوده است. این محرومیت از گذشته در این بخش استان وجود داشته و هنوز هم پابرجاست. فاصله منطقه خشکبیجار از سفید رود و عدم دسترسی به این رود عظیم، مشکلات فراوانی را در امر کشاورزی ایجاد می‌کرد، به طوری که در سالهای کم باران به علت استفاده کشتزارهای بالادست به کمبود آب دچار می‌شد. بر این اساس به خشکبیجار یعنی کشتزار کم‌آب و خشک گفته می شود.

بیشتر بخوانید: جاذبه‌های گردشگری لولمان؛ شهری در دل جنگل

روستاهای خشکبیجار

خشکبیجار از روستاهای مختلفی تشکیل شده که هرکدام از آنها ویژگی و خصوصیت های خاص خود را دارند. این شهر در قدیم شامل سه دهستان نوشر، حاجی بکنده، کته سر و روستاهای زیادی بود که به مرور زمان از این بخش جدا شدند.

دریای خزر در شمال شهر خشکبیجار از ویژگی‌های مهم طبیعی منطقه بوده و همین دریا و مزیت های ویژه آن در زندگی ساکنان تأثیر زیادی برجاگذاشته و می گذارد.

حاشیه ساحلی دریا، خشکبیجار را یک نوار جنگلی از پوشش درختان توسکا و غیره پوشانده که مناظر زیبایی را به وجود آورده ‌است که همگی از جاهای دیدنی خشکبیجار محسوب می‌شوند . این منطقه هرچند نسبت به سایر نقاط استان گیلان از نظر آب در مضیقه است اما دشت ها و جلگه های آن پوشیده از درخت و گیاهان سرسبز می باشد.

بیشتر ببینید: جاذبه‌های گردشگری منجیل؛ شهر توربین‌های بادی

صنایع دستی

مردم این منطقه در کنار کار و فعالیت های کشاورزی در امور صنایع دستی نیز از ظرفیت های مطلوبی برخوردارند. اغلب این صنایع از محصولات و تولیدات این منطقه تولید می شوند.

در گذشته صنایع دستی فراوانی در این شهر ساخته می‌شد که می‌توان از ابریشم‌بافی یاد کرد. امروزه با توجه به کاهش فعالیت های مربوط به پرورش کرم ابریشم از تعداد تولید این صنایع نیز کاسته شده است.

یکی از دلایل مهم از بین رفتن ابریشم‌بافی، هزینه زیاد تولید و اقتصادی نبودن آن بوده است که سرانجام از صنایع این منطقه برچیده شد. در خشکبیجار صنایع دستی مانند تولید  انواع حصیر، زنبیل بافی و کارهای چوبی رواج فراوانی دارد و معمولا در مغازه ها و فروشگاه های کنار جاده ها به گردشگران عرضه می شوند.

رودخانه های خشکبیجار

این منطقه با برخورداری از چند رودخانه از کم آبی زیاد نجات یافته است و بخش زیادی از مزارع این بخش نیز از طریق همین رودخانه ها آبیاری می شود. مهم ترین رودخانه این منطقه رودخانه گیشه دمرده ‌است که از مهم ترین جاهای دیدنی خشکبیجار به شمار می رود. این رود که از ورودی شهر می‌گذرد جلوه‌ای خاص به این شهر بخشیده است. براساس یک افسانه قدیمی، یک عروس و داماد خشکبیجاری در حین عبور از روی یک پل چوبی رودخانه، به علت شکستن پل در رود افتاده و عروس خانم جانش را از دست می‌دهد. این واقعه در روز عروسی شان اتفاق افتاده‌ است.

رودهای دیگر خشکبیجار عبارتند از نوره، خشکبیجاری و بازاری .همگی این رودها از جاهای دیدنی خشکبیجار محسوب می شوند. تلاقی رودهای منطقه خشکبیجار به دریای خزر این رودها را به مکان مناسبی برای ماهیگیری تبدیل کرده است.