علائم سرطان مغزی یا تومور مغزی خوش خیم و بدخیم چیست؟

تومورمغزی یکی از خطرناک‌ترین انواع سرطان است. این تومور با فشار به بافت‌های مختلف مغز می‌تواند عوارض جانبی مختلفی در بیمار ایجاد کند. شناخت علائم تومور مغزی به ما کمک می‌کند تا این بیماری را در مراحل اولیه شناسایی کنیم.

شناسایی این بیماری در مراحل اولیه علاوه بر کاهش صدمات وارد شده به مغز، درمان آن را ساده‌‌تر و موثرتر خواهد کرد. شایع‌ترین علامت تومور مغزی سردرد است که نباید آن را با دردهای میگرنی اشتباه گرفت.

دردهای میگرنی یک‌طرفه هستند و با استراحت کاهش می‌یابند اما دردهای ناشی از تومور بسته به فشار ایجاد شده در مغز در بخش‌های متفاوتی ایجاد می‌شوند و به تدریج میزان درد افزایش می‌یابد. سردرد میگرنی معمولا حالت ضربانی دارد و بر روی بینایی تاثیری نمی‌گذارد.

در این مقاله از ایده آل مگ در ادامه معرفی علائم سرطان‌ ها و تومورها، به سراغ تومور مغزی رفته‌ایم و لیستی از علائم مهم این بیماری و روش‌های درمان آن را جمع‌آوری کردیم. برای شناخت بیشتر این بیماری همراه ما باشید.

سرطان مغز یا تومور مغزی چیست؟

تومور مغزی رشد غیرطبیعی سلول‌ها در بافت مغز است. تومورها می‌توانند خوش خیم (غیرسرطانی) یا بدخیم (سلول‌های سرطانی که خیلی سریع رشد می‌کنند) باشند. برخی از آنها اولیه هستند، یعنی از مغز شروع می‌شوند. برخی دیگر متاستاتیک هستند، یعنی از قسمت دیگری از بدن شروع می‌شوند و به مغز می‌رسند.

 انواع تومورهای مغزی

تومورهای مغزی انواع مختلفی دارند. بعضی از آنها سرطانی هستند (یعنی ممکن است به سایر قسمت‌های بدن، خارج از مغز سرایت کنند) و برخی دیگر ممکن است این‌طور نباشند. پزشکان تومورها را بر اساس موقعیت، نوع سلول‌های تحت تأثیر و سرعت رشد آن‌ها طبقه‌بندی می‌کنند؛

• درجه پایین و درجه بالا: به طور کلی، تومورهای درجه پایین رشد کندی دارند، در حالی که تومورهای درجه بالا رشد سریع دارند و می‌توانند سرطان‌زا باشند. تومورهای درجه بالا به بافت‌های مجاور حمله می‌کنند و یا به مناطق دیگر بدن منتقل می‌شوند (متاستاز می‌دهند) و پس از درمان، احتمال عود مجدد وجود دارد.
• موضعی و تهاجمی: تومور موضعی محدود به ناحیه‌ خاصی از مغز و براحتی قابل برداشت است، به شرطی که در بخشی از مغز ایجاد شود که به راحتی در دسترس باشد. تومور تهاجمی توموری است که به مناطق اطراف آن سرایت کرده و برداشتن آن کاملا دشوار یا غیرممکن است.
• اولیه و ثانویه: تومورهای اولیه، در مغز شروع می‌شوند. تومورهای ثانویه مغز از سلول‌هایی ساخته شده‌اند که از قسمت دیگری از بدن به مغز متاستاز می‌‌دهند.

رایج‌ترین انواع تومورهای مغزی در کودکان

در کودکان، بیشتر تومورهای مغزی اولیه هستند و انواع زیر تقسیم می‌شوند:

• آستروسیت‌ها: این تومورها از سلول‌های مغزی ستاره‌ای شکل به نام “آستروسیت” تشکیل شده‌اند. آنها می‌توانند سرطانی و درجه پایین (در کودکان شایع‌تر) یا درجه بالا (در بزرگسالان بیشتر) باشند.
• اپاندیموما: تومورهای سرطانی هستند که از بخشی از سیستم عصبی مرکزی به نام «اپیدیدیم» شروع می‌شوند. اپاندیموماها می‌توانند درجه بالا یا درجه پایین باشند.
• گلیومای ساقه مغز: ساقه مغز، بخشی از مغز است که آن را به نخاع وصل می‌کند. تومور مغزی گلیوما می‌تواند سرطانی باشد و معمولا درجه بالا است و رشد سریعی دارد.
• مدولوبلاستومای بدوی یا تومورهای نوروکتودرمی: تومورهای درجه یک و سرطانی هستند که از گودال خلفی شروع می‌شوند. گودال خلفی بخشی از مغز است که در نزدیکی پایه جمجمه قرار دارد.
• کرانیوفارنژیوما: تومورهای غیرسرطانی هستند که در قاعده مغز، نزدیک غده هیپوفیز تشکیل می‌شوند.
• تومورهای سلول‌های جوانه‌ای: معمولا در بیضه‌ها یا تخمدان‌ها ظاهر می‌شوند، اما می‌توانند در مغز و سیستم عصبی مرکزی نیز ایجاد شوند. این تومورها می‌توانند سرطانی باشند.
• گلیومای پونتین: تومورهای سرطانی درجه بالایی هستند و در بخشی از ساقه مغز به نام «پل ساقه مغز» ایجاد می‌شوند.
• گلیومای عصب بینایی: در اطراف عصب بینایی ایجاد می‌شوند که چشم را به مغز متصل می‌کند. بیشتر گلیوماهای عصب بینایی غیرسرطانی هستند و رشد کندی دارند.

عوامل خطرناک ابتلا به تومور مغزی

موارد خاصی به نام عوامل خطر وجود دارد که می‌تواند خطر ایجاد تومور مغزی را افزایش دهد و علت به وجود آمدن تومور مغزی باشند.

سن: اگرچه تومورهای مغزی می‌توانند در هر سنی ظاهر شوند، اما با افزایش سن خطر افزایش می‌یابد. با این حال، برخی از انواع تومور مغزی در بزرگسالان جوان بیشتر دیده می‌شود.

جنس: تومورهای مغزی در مردان کمی بیشتر از زنان دیده می‌شود.

شرایط ژنتیکی: تعداد کمی از تومورهای مغزی در افراد مبتلا به اختلالات ژنتیکی خاص (ارثی) مانند نوروفیبروماتوز نوع 1 و 2 یا بیماری اسکلروز سل رخ می‌دهد. افرادی که دارای برخی سندرم‌های ژنتیکی هستند، مانند Li-Fraumeni ، Von Hippel-Lindau ، Turcot یا سندرم گورلین، خطر ابتلا به تومور مغزی نیز دارند.

درمان قبلی پرتودرمانی: در بیمارانی که تحت پرتودرمانی در ناحیه سر قرار گرفته‌اند کمی خطر ابتلا به تومور مغزی در آینده بیشتر است.

شایع ترین علائم و نشانه‌های تومور مغزی خوش خیم و بدخیم

علائم هر دو تومور مغزی غیر سرطانی (خوش خیم) و سرطانی (بدخیم) مشخص هستند. تومورهای خوش خیم به آرامی رشد می‌کنند و می‌توانند قبل از بروز علائم بسیار بزرگ شوند.

تومور مغزی علائم مختلفی را ایجاد می‌کند که به طور ناگهانی یا تدریجی ظاهر می‌شوند. اولین علائم تومور مغزی به میزان تکامل آنها به اندازه تومور، سرعت رشد و محل ایجاد بستگی دارد. در بعضی از قسمت‌های مغز، حتی یک تومور کوچک نیز اثرات فاجعه باری دارد. در حالی‌که در جای دیگر، تومورها قبل از بروز علائم نسبتا بزرگ می‌شوند.

علائم شایع تومور مغزی

علائم تومورهای مغزی بسته به اندازه، سرعت رشد و محل دقیق تومور بسیار متفاوت هستند. با افزایش فشار داخل جمجمه، حالت تهوع، استفراغ، بی حالی، افزایش خواب آلودگی، تب متناوب و حتی کما ایجاد می‌شود.

با تغییر وضعیت بدن، دید فرد می‌تواند ناگهان تار شود. بسته به اینکه کدام ناحیه مغز تحت تأثیر قرار گرفته است، تومور مغزی یکی از علائم زیر را دارد:

• ضعف در دست یا پا که به تدریج باعث از دست رفتن حس در این اندام‌ها می‌شود
• کاهش حس گرما و سرما. عدم احساس درست نور و اجسام تیز و برنده
• کاهش توانایی بیان
• اگر تومور ساقه مغز را فشرده کند، نبض و تنفس افزایش یا کاهش می‌یابد
• اختلال شنوایی، بویایی و توانایی بینایی (با علائمی مانند دوبینی و از دست دادن بینایی)
• ظاهر شدن درد یا تغییر در الگوی آن
• سردردهایی که به تدریج شدیدتر و شدیدتر می‌شوند
• تهوع و استفراغ
• مشکلات بینایی، از دست دادن دید محیطی
• مشکل در حفظ هماهنگی و تعادل
• مشکل در صحبت کردن
• گیجی و گمراهی هنگام برخورد با مسائل روزمره
• تغییر در شخصیت یا رفتار
• تشنج
• مشکلات شنوایی

علائم مربوط به سرطان در افراد مبتلا به متاستاز مغزی نیز وجود دارد. به عنوان مثال، اگر سرطان از ریه‌ها شروع شده باشد، مخاط خونی هنگام سرفه ایجاد می‌شود. کاهش وزن در متاستازها معمول است.

تومور هیپوفیز به اعصاب بینایی مجاور فشار وارد می‌کند، بنابراین بر دید محیطی تأثیر می‌گذارد. هر یک از علائم فوق هشداری برای مراجعه به پزشک است.

سایر علائم شایع تومور مغزی شامل سرگیجه، از دست دادن تعادل و عدم هماهنگی است. برخی از تومورهای مغزی، به خصوص تومورهای اولیه، باعث تشنج می‌شوند.

اگر توموری جریان مایع مغزی نخاعی را از طریق فضاهای بین مغزی (بطن‌ها) مسدود کند، مایع جمع و مجرا گشاد می‌شود (وضعیتی به نام هیدروسفالی) که در نتیجه آن، فشار داخل جمجمه افزایش می‌یابد. در نوزادان و کودکان این وضعیت باعث می‌شود، اندازه سر افزایش یابد.

فتق مغزی از علائم تومور مغزی

اگر فشار داخل جمجمه به میزان قابل توجهی افزایش یابد، مغز به سمت پایین رانده می‌شود، زیرا جمجمه نمی‌تواند منبسط شود. در نتیجه، می‌تواند فتق مغزی ایجاد کند. دو نوع رایج فتق مغز به شرح زیر است:

• فتق ترانستنتوریال: قسمت فوقانی مغز (مخچه) توسط بافت نسبتا سفت و سخت مغز از قسمت‌های پایین مغز (مخچه و ساقه مغز) از طریق یک سوراخ باریک (تنتوریم یا بریدگی شکمی) رانده می‌شود. از دست دادن هوشیاری در افراد مبتلا به این نوع فتق رخ می‌دهد. همچنین، طرف بدن مقابل تومور فلج می‌شود.
• فتق لوزه: توموری که از قسمت تحتانی مغز منشأ می‌گیرد کمترین ناحیه مخچه (لوزه مخچه) را از سوراخ پایه جمجمه (سوراخ ماسوره) فرو می‌برد. در نتیجه ساقه مغز که تنفس، ضربان قلب و فشار خون را کنترل می‌کند، فشرده شده و عملکرد نامناسبی دارد. فتق لوزه در صورت عدم تشخیص و درمان فوری باعث کما و مرگ می‌شود.

سردرد از نشانه‌های شایع تومور مغزی

سردرد شایع‌ترین و اولین علامت تومور مغزی است. با این حال، برخی از افراد مبتلا به تومور مغزی سردرد ندارند. بیشتر سردردها ناشی از تومور مغزی نیستند و ممکن است ناشی از میگرن باشند. تفاوت میگرن و تومور مغزی در این است که سردرد ناشی از تومور مغزی با گذشت زمان بیشتر و بیشتر عود می‌کند. وقتی فرد دراز می کشد غالبا بدتر است.

ویژگی سردردهای تومور مغزی متفاوت است و ممکن است هنگامی که فرد از خواب بیدار می‌شود شدیدتر شود و بعدا در روز فروکش کند. اگر سردرد با این ویژگی‌ها در شخصی شروع شود که قبلا سردرد نداشته است، علت آن ممکن است تومور مغزی باشد.

تغییرات شخصیت از علائم اولیه تومور مغزی

اغلب اوقات، افزایش فشار داخل جمجمه نیز باعث اختلال در عملکرد ذهنی و بدتر شدن روحیه می‌شود. به عنوان مثال، فرد مبتلا غالبا درون گرا و بدخلق به نظر می‌رسد. همچنین بعضی اوقات احساس خواب آلودگی، گیجی و عدم توانایی در فکر ایجاد می‌شود.

این علائم به طور کلی برای اعضای خانواده و همکاران بیش از خود شخص آشکار است. افسردگی و اضطراب، به ویژه هنگامی که به طور ناگهانی ظاهر شوند، می‌توانند نشانه اولیه تومور مغزی باشند. در افراد مسن، تومورهای  مغزی علائمی ایجاد می‌کنند که می توان آنها را با زوال عقل اشتباه گرفت.

علائم تومور مغزی در هیپوفیز

علائم تومور مغزی در هیپوفیز متفاوت است و به این بستگی دارد که ناشی از توده تومور یا تغییرات هورمونی (یا هورمون اضافی یا کمبود آن) باشد. علائم نیز در افراد مختلف متفاوت است.

لیست علائم احتمالی کاملا گسترده است. علائمی که فشار ناشی از توده تومور می‌تواند ایجاد کند شامل سردرد و اختلالات بینایی است. علائم کمبود هورمون هیپوفیز شامل خستگی، سرگیجه، خشکی پوست، قاعدگی نامنظم و ناتوانی جنسی در مردان است.

علائم دیگر به هورمون تحت تأثیر، بستگی دارد. تومورهایی که هورمون آدرنوکروتیکوتروپیک (ACH) تولید می‌کنند می توانند باعث بیماری کوشینگ (افزایش دفع سدیم از کلیه‌ها و چاقی بالاتنه)  شوند.

تومورهایی که هورمون رشد تولید می‌کنند می‌توانند باعث آکرومگالی (بزرگی بیش از حد آرواره، بینی و انگشتان) شوند.

تومورهای تولید کننده پرولاکتین می‌توانند باعث قاعدگی نامنظم یا یائسگی زودرس زنان شوند. همچنین اگر باردار نباشید می‌توانند منجر به تولید شیر شوند.

در مردان، این تومورها می‌توانند منجر به اختلال عملکرد جنسی یا بزرگ شدن پستان شوند. این اختلالات می‌تواند مشکلات جدی سلامتی ایجاد کنند.

تومور مغزی چگونه تشخیص داده می‌شود؟

پزشک احتمال تومور مغزی را در افرادی که برای اولین بار دچار تشنج شده‌اند یا علائم مشخصی دارند، در نظر می‌گیرد. اگرچه پزشک معمولا در معاینه بدنی اختلال عملکرد مغز را تشخیص می‌دهد، اما برای تشخیص تومور مغزی اقدامات دیگری لازم است؛

تصویربرداری رزونانس مغناطیسی یا توموگرافی کامپیوتری برای تشخیص تومور مغزی

تصویربرداری رزونانس مغناطیسی بهترین آزمایش تصویربرداری برای تشخیص تومور مغزی است. توموگرافی کامپیوتری (CT) گزینه مناسبی است. این روش می‌تواند بیشتر تومورهای مغزی را شناسایی کند.

قبل از انجام این آزمایشات، ماده‌ای به ورید تزریق می‌شود که شناسایی تومور را آسان‌تر می‌کند (یک ماده حاجب برای MRI یا یک ماده حاجب برای سی تی اسکن). این آزمایشات همچنین اندازه تومور و محل دقیق آن را با جزئیات کامل نشان می‌دهد. پس از یافتن تومور مغزی، اقدامات تشخیصی دیگری نیز برای تعیین نوع خاص آن انجام می‌شود.

پونکسیون کمری برای تشخیص تومور مغزی

بعضی اوقات برای بدست آوردن مایع مغزی نخاعی برای معاینه زیر میکروسکوپ، یک سوراخ کمری ایجاد می‌شود. این روش زمانی انجام می‌شود که احتمال انتشار سرطان به لایه‌های بافتی که مغز را پوشانده‌اند (مننژ) وجود دارد.

این تومورها می‌توانند مانع جذب مایع مغزی نخاعی شوند. در صورت مشخص نبودن نوع تومور، پونکسیون کمری نیز می‌تواند کمک کند. مایع مغزی نخاعی می‌تواند حاوی سلول‌های سرطانی باشد.

با این حال، در افرادی که تومور بزرگی دارند و فشار داخل جمجمه افزایش یافته، پونکسیون امکان پذیر نیست. در این موارد، استخراج مایع مغزی نخاعی در حین پونکسیون کمری می‌تواند باعث جابجایی تومور و در نتیجه باعث فتق مغز شود.

آزمایش‌های تخصصی برای تشخیص تومور مغزی

برخی از آزمایش‌های تخصصی می‌توانند در تشخیص کمک کنند. به عنوان مثال، خون و مایع مغزی نخاعی نیز ممکن است از نظر مواد ترشح شده توسط تومورها و از نظر ناهنجاری‌های ژنتیکی مشخصه تومورهای خاص آزمایش شوند. شناسایی برخی ناهنجاری‌های ژنتیکی می‌تواند به پیش بینی موثرترین روش‌های درمانی کمک کند.

نمونه برداری برای تشخیص تومور مغزی

معمولا برای شناسایی نوع تومور و حتی تعیین سرطانی بودن آن، نمونه‌برداری (برداشتن نمونه ای از تومور برای بررسی زیر میکروسکوپ) ضروری است.

نمونه‌برداری معمولا طی یک عمل جراحی تومور مغزی انجام می‌شود که در آن تمام یا بخشی از تومور برداشته می‌شود. اگر دستیابی به تومور دشوار باشد، ممکن است نمونه برداری استریوتاکتیک انجام شود.

برای این روش، یک قاب به جمجمه متصل می‌شود. این چارچوب نشانه‌های مشخصی را فراهم می‌کند که با MRI یا CT اسکن قابل شناسایی هستند. این نشانه‌ها اجازه می دهد سوزن بیوپسی دقیقا به داخل تومور هدایت شود.

چه وقت به پزشک مراجعه کنیم؟

علائم تومور مغزی به اندازه، محل و سرعت رشد آن بستگی دارد. هر کسی که علائم زیر را مشاهده کند باید به پزشک مراجعه کند:

• تاری دید
• حالت تهوع / استفراغ
• از دست دادن شنوایی
• مشکل صحبت کردن
• گیجی
• سرگیجه
• سردردهای پیش‌رونده

آیا می‌توان از ابتلا به تومور مغزی پیشگیری کرد؟

با ایجاد برخی تغییرات در سبک زندگی (مانند ترک سیگار) می‌توان خطر بسیاری از سرطان‌ها در بزرگسالی را کاهش داد. با این حال، به استثنای قرار گرفتن در معرض اشعه، هیچ عامل شناخته شده‌ای از سبک زندگی یا عوامل محیطی برای پیشگیری از ابتلا به تومورهای مغز و نخاع وجود ندارد.

قرار گرفتن در معرض تابش سر را محدود کنید

برای اکثر افراد مبتلا به انواع دیگر سرطان در سر یا در نزدیکی سر، ممکن است پرتودرمانی انجام شود. هنوز هم، در صورت لزوم، پزشکان سعی می کنند تا حد ممکن دوز تابش را محدود کنند.

در آزمایشات تصویربرداری، مانند اشعه ایکس یا سی تی اسکن، قدرت اشعه به اندازه تابش‌های پرتودرمانی نیست. احتمال افزایش هرگونه خطر از این عکسبرداری‌ها بسیار اندک است، اما به دلایل ایمنی، اکثر پزشکان این آزمایشات را در افراد (به ویژه زنان باردار و کودکان) توصیه نمی‌کنند، مگر اینکه کاملا ضروری باشد.

روش‌های درمان تومور مغزی

درمان‌های تومورهای مغزی شامل موارد زیر است:

کرانیوتومی (جراحی مغز)

کرانیوتومی (جراحی تومور مغزی) در صورت امکان انجام می‌شود. این روش شامل باز کردن جمجمه است. برخی از تومورهای مغزی بدون آسیب رساندن به مغز یا با آسیب ناچیز از بین می‌روند. با این حال، برخی دیگر در مناطقی رشد می‌کنند که برداشتن آنها با جراحی سنتی بدون از بین بردن ساختارهای حیاتی بسیار دشوار یا غیرممکن است.

برای این روش، بخشی از پوست سر تراشیده می‌شود. سپس یک برش در پوست ایجاد می‌شود. از یک مته پرسرعت و اره مخصوص برای برداشتن تکه کوچکی از استخوان بالای تومور استفاده می‌شود. تومور با استفاده از یکی از روش‌های زیر برداشته می‌شود:

• از چاقوی جراحی برای از بین بردن تومور استفاده می‌شود
• برای تبخیر تومور از لیزر استفاده می‌شود
• از دستگاهی که امواج سونوگرافی ساطع می‌کند، برای از هم پاشیدن تومور استفاده می‌شود، به طوری که می‌توان قطعات را مکش (آسپیره) کرد.

دستگاه‌های لیزر و سونوگرافی برای از بین بردن تومورهایی که به سختی از بین می‌روند استفاده می‌شود. استخوان معمولا در جای خود قرار می‌گیرد و برش با بخیه بسته می‌شود.

جراحی سنتی گاهی آسیب‌های مغزی ایجاد می‌کند که منجر به علائمی مانند فلج نسبی، تغییر احساس، ضعف و ناتوانی ذهنی می‌شود. با این وجود، حذف تومور چه بدخیم و چه خوش خیم ضروری است.

حتی در صورت عدم امکان درمان، از جراحی برای کوچک سازی تومور و تسکین علائم استفاده شده و به پزشک اجازه می‌دهد ارزیابی کند که سایر روش‌های درمانی، مانند پرتودرمانی یا شیمی درمانی، می‌توانند مورد استفاده قرار گیرند یا خیر.

پرتو جراحی

پرتو جراحی در واقع یک عمل جراحی نیست، زیرا به هیچ برشی احتیاج ندارد. در این روش تابش هدفمند برای تخریب تومور استفاده می‌شود. این نوع تابش با دستگاه‌های مختلفی مانند چاقوی گاما و شتاب دهنده خطی تولید می‌شود.

برای استفاده از چاقوی گاما، یک قاب عکس به جمجمه متصل می‌شود. در حالی که فرد روی برانکارد کشویی دراز کشیده است، یک کلاه ایمنی بزرگ سوراخ‌دار روی قاب قرار می‌گیرد. سپس سر بیمار به درون کره‌ای حاوی کبالت رادیواکتیو کشیده می‌شود. تابش از سوراخ‌های کلاه ایمنی عبور می‌کند و دقیقا به سمت تومور هدایت می‌شود.

یک شتاب‌دهنده خطی سر شخص را که روی یک میز کشویی دراز کشیده، احاطه کرده است. شتاب‌دهنده خطی به دور شخص می‌چرخد ​​و دقیقا اشعه را از زوایای مختلف به سمت تومور هدایت می‌کند.

ایمپلنت‌ها

در برخی موارد، ایمپلنت‌ها به مغز وارد می‌شوند. یکی از انواع ایمپلنت‌ها شامل ورق‌های آغشته به داروی ضد آنوپلاستیک (شیمی درمانی) است. بعد از برداشتن تومور و قبل از بسته شدن جمجمه و بخیه زدن، می‌توان این ورق‌ها را در فضای تومور قرار داد. ورق‌ها به تدریج حل می‌شوند و دارو را آزاد می‌کنند تا سلول‌های سرطانی باقی‌مانده را از بین ببرند.

نوع دیگر ایمپلنت‌ها، رادیواکتیو هستند. ایمپلنت‌های رادیواکتیو با استفاده از یک لوله نازک (کاتتر) که با یک سوراخ به مغز وارد شده است، مستقیما وارد تومور می‌شوند. ایملنت‌ها پس از چند روز یا چند ماه برداشته می‌شوند یا در جای خود باقی می‌مانند.

بر خلاف افرادی که از خارج تحت پرتودرمانی قرار گرفته‌اند، افرادی که ایمپلنت رادیواکتیو دارند برای مدتی خود رادیواکتیو هستند (یعنی تابش ساطع می‌کنند). بنابراین، آنها باید به دنبال توصیه‌های پزشک خود اقدامات احتیاطی انجام دهند. پس از درمان با این روش، ممکن است برای خارج کردن توده سلول‌های سرطانی مرده، به جراحی نیاز باشد.

شنت‌ها

اگر تومور باعث افزایش فشار در جمجمه شود، می‌توان از شنت استفاده کرد. شنت انحراف مایع مغزی نخاعی ( SHUNT ) به قسمت دیگری از بدن است. شنت از یک قسمت نازک کانول تشکیل شده است که به یکی از فضاهای مغز (بطن‌ها) یا گاهی به فضای اطراف نخاع که حاوی مایع مغزی نخاعی است (فضای زیر عنکبوتیه) وارد می‌شود.

انتهای دیگر کانول معمولا از زیر سر به زیر پوست شکم هدایت می‌شود. مایعات مغزی نخاعی اضافی از مغز به شکم تخلیه می‌شود. شنت شامل یک دریچه یک طرفه است که در صورت وجود مایعات بیش از حد در مغز باز می‌شود. شنت‌ها می‌توانند موقتی (تا زمان برداشتن تومور) یا دائمی باشند.

سخن پایانی

وجود هر یک یا چند مورد از علائم تومور مغزی در فرد، تاییدی بر ابتلای او به این بیماری نیست. اگر هر یک از این علائم را در خود یا نزدیکان مشاهده کردید، قبل از هر گونه قضاوت به یک متخصص مغز مراجعه کنید.

این روزها با پیشرفت‌های زیاد علم پزشکی، اکثر تومورهای مغزی قابل درمان هستند.

اگر درباره هر یک از علائم تومور مغزی و روش‌های درمان آن سوالی دارید، می‌توانید آن را از ایده آل مگ بپرسید.

سوالات متداول