مراحل رشد بیماری پارکینسون چگونه است؟

پارکینسون یک بیماری مزمن و پیشرونده است، یعنی در مدت زمان طولانی ادامه می‌یابد و علائم آن با گذشت زمان بدتر می‌شوند. افراد مبتلا به این بیماری سطوح مختلفی از علائم را تجربه می‌کنند، از این‌رو عاقبت بیماری پارکینسون غیرقابل پیش‌بینی است.

بیماری پارکینسون روی سیستم عصبی و قسمت‌هایی از بدن که توسط اعصاب کنترل می‌شوند، تاثیر گذاشته و انجام کارهای روزمره مثل صحبت کردن، راه رفتن، غذا خوردن و خوابیدن را دشوار می‌کند.

در مقاله امروز ایده آل مگ، علائم و روند پیشرفت بیماری پارکینسون را بررسی خواهیم کرد. ما را تا انتهای این مطلب همراهی کنید.

بیماری پارکینسون چیست؟

بیماری پارکینسون یک اختلال عصبی پیشرونده است که به خاطر کاهش سطح دوپامین رخ می‌دهد.

در مبتلایان به این بیماری، به علت از بین رفتن سلول‌های جسم سیاه (Substantia nigra) تولید دوپامین کاهش پیدا می‌کند. وقتی 60 تا 80 درصد این سلول‌ها از بین بروند، علائم بیماری پارکینسون ظاهر می‌شوند.

علت بروز این بیماری به طور دقیق مشخص نشده است، اما دانشمندان معتقدند که ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی در ابتلا به آن نقش دارند.

علائم مورد انتظار در مراحل مختلف بیماری پارکینسون

معمولا علائم پارکینسون به مرور بدتر می‌شوند و با گذشت زمان بیمار علائم جدیدی را تجربه می‌کند.

علائم حرکتی

برای پیش‌بینی عاقبت بیماری پارکینسون باید با نحوه پیشروی آن آشنا بود. مراحل پیشرفت این بیماری را می‌توان به خفیف، متوسط ​​و پیشرفته تقسیم کرد.

مرحله خفیف

در این مرحله علائم آزاردهنده هستند، اما معمولا خللی در فعالیت‌های روزمره ایجاد نمی‌کنند. داروها هم در این مرحله به خوبی می‌توانند علائم را کنترل کنند.

غالبا در مرحله خفیف بیماری علائم زیر را تجربه می‌کنید:

• هنگام راه رفتن بازوها به راحتی حرکت نمی‌کنند.
• حالت چهره یکنواخت شده و نمی‌توان از روی آن متوجه احساسات‌ شما شد.
• در پاها احساس سنگینی می‌کنید.
• بدن کمی خمیده می‌شود.
• دستخط تغییر کرده و کوچک‌تر می‌شود.
• دست‌ها یا پاها سفت می‌شوند.
• علائم بیماری فقط در یک سمت بدن دیده می‌شوند.

مرحله متوسط

غالبا بعد از سه تا هفت سال مرحله متوسط بیماری شروع می‌شود که با علائم بیشتری همراه است.

علائم مرحله متوسط بیماری عبارتند از:

• تغییر در نحوه صحبت کردن
• خشک شدن بدن هنگام برداشتن اولین قدم یا تغییر مسیر (گویی پاها به زمین چسبیده‌اند)
• مشکل در بلع
• زمین خوردن
• مشکل در حفظ تعادل و هماهنگی
• کُند شدن حرکات

مرحله پیشرفته

بعضی از بیماران هرگز به این مرحله نمی‌رسند. در این مرحله، ناتوانی‌های جدی ایجاد می‌شود و داروها به طور کامل تاثیر خود را از دست می‌دهند.

در مرحله پیشرفته بیماری به احتمال زیاد:

• قادر به حرکت نبوده و به تختخواب یا ویلچر محدود می‌شوید.
• نمی‌توانید به تنهایی زندگی کنید.
• در وضعیت قرارگیری گردن، کمر و باسن مشکلات جدی دارید.
• برای کارهای روزمره به کمک نیاز دارید.

علائم غیرحرکتی

تقریبا همه بیماران مبتلا به پارکینسون حداقل یکی از علائم غیرحرکتی این بیماری را تجربه می‌کنند. بعضی از علائم غیرحرکتی در مراحل ابتدایی بیماری و سال‌ها قبل از بروز علائم حرکتی ظاهر می‌شوند، مانند:

• یبوست
• افسردگی
• از دست دادن حس بویایی
• افت فشار خون هنگام ایستادن
• درد
• مشکلات خواب

همچنین ممکن است مشکلات خفیفی در رابطه با فکر کردن و برنامه‌ریزی داشته باشید. ریزش آب دهان و نیاز فوری به دفع ادرار هم شایع است.

بعضی از علائم بیماری پارکینسون با گذشت زمان نمایان می‌شوند. برای مثال، زوال عقل و روان‌پریشی مشکلاتی هستند که معمولا مدتی طول می‌کشد تا ظاهر شوند.

روان‌پریشی یک عارضه جدی است که مبتلایان به آن چیزهایی را می‌بینند یا می‌شنوند که وجود ندارند یا به چیزهایی اعتقاد دارند که مبتنی بر واقعیت نیست. زوال عقل به این معنی است که بیمار نمی‌تواند به خوبی فکر کند، به یاد بیاورد یا استدلال کند.

مراحل پیشرفت بیماری پارکینسون

یکی از سوالات رایج بیماران این است که عاقبت بیماری پارکینسون چیست و این بیماری چه تاثیری روی زندگی آن‌ها دارد.

چون بیماری پارکینسون در یک خط مستقیم پیشروی نمی‌کند، نمی‌توان نحوه پیشرفت آن را به طور دقیق مشخص کرد.

همان‌طور که اشاره شد، علائم بیماری پارکینسون به دو دسته حرکتی و غیرحرکتی تقسیم می‌شوند. بیمار ممکن است همه علائم را نداشته باشد؛ به‌علاوه، شدت و سرعت پیشرفت این علائم را نمی‌توان پیش‌بینی کرد.

از سوی دیگر، داروهای تجویز شده برای بعضی از بیماران موثرتر هستند و در بعضی از آن‌ها مانع پیشرفت بیماری نمی‌شوند. همه این‌ها باعث شده است که پیش‌بینی الگوی پیشرفت بیماری پارکینسون بسیار سخت باشد.

آیا امکان مرگ با بیماری پارکینسون هست؟

پارکینسون یک بیماری کشنده در نظر گرفته نمی‌شود. عوارض پارکینسون بیشتر از خود بیماری برای زندگی بیمار خطرناک هستند.

به عنوان مثال چون پارکینسون بر حرکت، تعادل و هماهنگی تاثیر می‌گذارد، خطر زمین خوردن بیمار با پیشرفت بیماری افزایش می‌یابد. زمین خوردن بسیار خطرناک است و علت اصلی آسیب‌دیدگی و مرگ سالمندان به شمار می‌رود.

مشکل در بلع که به آن دیسفاژی می‌گویند، عارضه دیگری است که می‌تواند بیماران مبتلا به پارکینسون را گرفتار کند. دیسفاژی خطر پنومونی آسپیراسیون (عفونت ریه به خاطر ورود غذا، اسید معده یا بزاق به داخل آن) را که از سایر علل مرگ این بیماران است، افزایش می‌دهد.

درمان بیماری پارکینسون

این بیماری درمان قطعی ندارد، اما تغییر سبک زندگی، مداخلات دارویی و جراحی می‌توانند به کنترل بعضی از علائم آن کمک کنند؛ با این حال، نمی‌توان تاثیر زیادی روی درمان پارکینسون داشت و جلوی پیشرفت آن را به طور کامل گرفت.

کلام پایانی

کارشناسان هنوز مطمئن نیستند که چه چیزی باعث پارکینسون می‌شود. پارکینسون یک بیماری مزمن است که درمان قطعی ندارد، اما می‌توان علائم آن را کنترل کرد.

در این مقاله، در مورد سرانجام بیماری پارکینسون و علائم آن صحبت کردیم. اگر در این زمینه سوال یا ابهامی دارید، می‌توانید در بخش نظرات همین مقاله آن را با ما در میان بگذارید.

سوالات متداول