تاثیر ریتالین بر حافظه و یادگیری به چه صورت است ؟

در تحقیقات روانی انجام شده روی بزرگسالان مبتلا به اختلال کمبود توجه بیش فعالی یا ADHD  ناسازگاری‌‎های  بسیاری در فعالیت‎‌های حافظه مربوط به کنترل اجرایی قابل مشاهده بود. با این وجود، شواهد کمی درباره‎ی تأثیر درمان دارویی توسط متیل فنیدات بر فعالیت‌‎های حافظه وجود دارد. در این مقاله قصد داریم به توضیح ریتالین و تاثیر آن بر تقویت تمرکز و حافظه بپردازیم. پیش از هر چیزی باید به شناخت ریتالین بپردازیم. ریتالین چیست و چه تاثیراتی بر حافظه و عملکرد ذهن می‎‌گذارد؟

ریتالین یا متیل فنیدات به عنوان یک ماده شیمیایی محرک سیستم عصبی مرکزی یا CNS شناخته می‎‌شود. ریتالین مواد طبیعی موجود در مغز را تحت تاثیر قرار می‎‌دهد. نحوه کارکرد ریتالین در واقع تاثیر بر مواد طبیعی مغز است. ریتالین باعث سرخوشی بی دلیل می‌‎شود که این سرخوشی به خاطر ترشح هورمون دوپامین در مغز است. این دارو جهت درمان برخی بیماری‎‌های خاص نظیر بیش فعالی و کمبود توجه و نوعی اختلال خواب به نام نارکولپسی مورد استفاده قرار می‎گیرد. ریتالین و تاثیر آن بر تقویت تمرکز و حافظه قابل مشاهده است.

داروهای محرک مانند ریتالین برای ده‌‎ها سال برای درمان اختلال کمبود توجه و بیش فعالی یا ADHD  تجویز شده است، محبوبیت این داروها به عنوان تقویت کننده تمرکز اخیراً در بین افراد سالم نیز بالا رفته است. اگرچه ریتالین می‎‌تواند علائم ADHD را بهبود بخشد، اما می‎تواند برخی از عوارض جانبی را نیز به دنبال داشته باشد.

احتمال سوء مصرف ریتالین توسط بیمار وجود دارد و این خطر بروز عوارض جانبی جدی‌‎تر در بدن را به همراه دارد. مصرف ریتالین باید کاملا زیر نظر پزشک متخصص باشد. امروزه افراد سالم از جمله دانشجویان و دانش آموزان برای افزایش بازده ذهن خود و افزایش تمرکز به مصرف ریتالین روی ‎می‎‌آورند، غافل از این که ریتالین عوارض جانبی فراوانی دارد.

عوارض جانبی

وقتی برای اولین بار مصرف ریتالین را برای درمان ADHD شروع می‎‌کنید، عوارض جانبی معمولاً موقتی هستند. در صورت بدتر شدن یا ماندن علائم موضوع را با پزشک خود در میان بگذارید. از مصرف خودسرانه ریتالین به شدت خودداری کنید؛ چرا که می‎‌تواند خسارات جبران ناپذیری را به شما وارد کند. از خطرات احتمالی مصرف ریتالین مطلع شوید. تاثیر ریتالین بر تمرکز انکار ناپذیر است اما مصرف خودسرانه این دارو عوارض جانبی فراوانی به دنبال دارد. ریتالین بر اساس دسته بندی سازمان جهانی دارو، در رده‎ی آمفتامین‎‌ها و محرک‎‌ها قرار می‎‌گیرد. قرار گرفتن ریتالین در این دسته احتمال سوء مصرف این دارو را افزایش می‌‎دهد. برای کاهش خطرات احتمالی ناشی از مصرف ریتالین، سوابق پزشکی خود را به خوبی در اختیار پزشک معالج خود قرار دهید. پزشک معالج موظف است که به صورت دوره‎‌ای شرایط شما را مورد بررسی قرار دهد.

تاثیرات ریتالین بر بدن

ریتالین یک محرک سیستم عصبی است که از آن برای درمان ADHD در کودکان و بزرگسالان استفاده می‎‌شود. اگر چه ریتالین در دسته محرک‌‎ها قرار می‎‌گیرد اما وقتی از این دارو برای درمان ADHD استفاده می‌‎شود، می‎‌تواند به بهبود مهارت‎‌های تمرکز، توجه و گوش دادن کمک کند. در حقیقت تاثیر ریتالین بر تمرکز کاملا مشخص است. بر اساس بررسی‎‌های انجام شده در سال ۲۰۱۶ حدود ۹.۴ درصد کودکان و نوجوانان آمریکایی بین سنین ۲ تا ۱۷ سال به ADHD مبتلا بودند. ریتالین تنها یک روش درمانی برای ADHD است. این روش درمان اغلب با رفتار درمانی تکمیل می‎شود. ریتالین همچنین برای درمان نارکولپسی که نوعی اختلال خواب به حساب می‎‌آید مورد استفاده قرار می‎گیرد. از ریتالین فقط باید با نظارت پزشکی استفاده شود. پزشک شما موظف است هر چند وقت یکبار شما را ببیند تا مطمئن شود که دارو مطابق آنچه تجویز شده مورد استفاده قرار گیرد.

حتی اگر ریتالین را به درستی مصرف کرده و از آن سوء استفاده نکنید باشید، می تواند خطر عوارض جانبی را به همراه داشته باشد. ریتالین که در دسته محرک‎ های عصبی قرار می‎گیرد و پتانسیل بالایی برای سوء مصرف دارد.

سیستم عصبی مرکزی

ریتالین فعالیت دوپامین و نوراپی نفرین را در مغز مورد تاثیر قرار می‎‌دهد. دوپامین یک انتقال دهنده عصبی است که بر لذت، حرکت و طول توجه تأثیر می‎‌گذارد. نوراپی نفرین نیز محرک است. ریتالین با منع جذب مجدد دوپامین و نوراپی نفرین به سلول‌‎های عصبی مغز، باعث افزایش عملکرد این انتقال دهنده‎‌های عصبی می شود. سطح این مواد شیمیایی به آرامی در مغز افزایش می‎‌یابد، بنابراین پزشک درمان شما را با کمترین دوز ممکن شروع می‎کند و در صورت لزوم آن را با مقادیر کم افزایش می‎دهد. ممکن است ریتالین تمرکز شما را آسان‎‌تر کند، بهتر بتوانید تمرکز کنید و گوش کنید و کنترل اعمال خود را به دست آورید. همچنین ممکن است گوش دادن و تمرکز را با مصرف ریتالین بهبود بخشید. تاثیر ریتالین بر تمرکز انکار ناپذیر است. عده‎‎ای از افراد برای افزایش تمرکز به مصرف خودسرانه این دارو روی می‎‌آورند که بسیار خطرناک است.

اگر سابقه استرس، اضطراب و یا اختلالات روانی دارید، ریتالین ممکن است باعث تشدید این موارد شود. همچنین اگر سابقه تشنج دارید این دارو می‎تواند باعث بیشتر شدن تشنج شود. ریتالین، مانند سایر محرک‎‌های سیستم عصبی مرکزی، ممکن است وابستگی و اعتیاد ایجاد کند. اگر دوز زیادی از این دارو مصرف می کنید، افزایش سریع دوپامین می‎تواند احساس موقتی سرخوشی در شما ایجاد کند. مصرف ریتالین در دوزهای زیاد یا مدت طولانی می‎تواند باعث اعتیاد شما شود. اگر به طور ناگهانی مصرف ریتالین را متوقف کنید، ممکن است علائم ناشی از ترک ریتالین را تجربه کنید. علائم ترک شامل مشکلات خواب، خستگی و افسردگی است. بهتر است به آرامی و تحت مراقبت پزشک برای ترک ریتالین اقدام کنید. مصرف دوزهای بسیار زیاد از ریتالین می‎تواند باعث بروز عوارضی نظیر خارش شدید، تغییرات خلق و خو، گیجی، هذیان یا توهم، تشنج و … شود. هنگام بروز چنین علائمی با پزشک تماس بگیرد.

سخن پایانی

تاثیر ریتالین بر تقویت تمرکز برای همگی واضح است. در این میان افرادی هستند که برای افزایش تمرکز و حافظه خود و بالا بردن بازده خود به مصرف خودسرانه ریتالین روی می‌‎آورند. مصرف ریتالین باید کاملا زیر نظر پزشک باشد. تهیه ریتالین از داروخانه‎‌ها بدون نسخه پزشک ممکن نیست. افراد سالمی که برای بالا بردن تمرکز خود به مصرف ریتالین روی ‎می‎‌آورند باید از خطرات احتمالی و عوارض جانبی ناشی از مصرف ریتالین به خوبی مطلع باشند.