بهترین قرص‌ها برای درمان عفونت رحم + راه‌های پیشگیری
عفونت رحم یکی از بیماری‌های عفونی دستگاه تناسلی زنان است که با درد لگن، ترشحات واژن و گاهی‌اوقات تب مشخص می‌شود. این بیماری معمولا در اثر عفونت‌های ناشی از تغییر باکتری‌های طبیعی واژن و عفونت‌های آمیزشی مانند کلامیدیا یا گونوره ایجاد می‌شود و اگر درمان نشود، می‌تواند بیمار را به عوارض جدی مانند ناباروری، درد مزمن لگن و عفونت خون مبتلا کند. در این مقاله از ایده آل مگ به شما می‌گوییم که بهترین قرص برای عفونت رحم چیست و چگونه باید از آن استفاده کرد؛ همچنین به شما توضیح می‌دهیم که این بیماری با چه علائمی همراه است و چگونه می‌توان از ابتلا به آن پیشگیری کرد.
عفونت رحم چیست؟
عفونت رحم که آندومتر (پوشش داخلی رحم) را تحت تاثیر قرار می‌دهد، اغلب توسط باکتری‌ها ایجاد می‌شود؛ اما ممکن است گاهی‌اوقات ویروس‌ها و انگل‌ها هم در بروز آن نقش داشته باشند.
عفونت رحم می‌تواند حاد یا مزمن باشد. عفونت حاد به طور ناگهانی شروع می‌شود و بعد از مدت زمان کوتاهی از بین می‌رود، در حالی که عفونت مزمن برای مدت طولانی ادامه دارد یا به طور مکرر رخ می‌دهد.
علائم عفونت رحم
گاهی‌اوقات عفونت رحم هیچ علامتی ایجاد نمی‌کند و به همین دلیل ممکن است فرد از ابتلای خود به آن بی‌اطلاع باشد. در سایر موارد، احتمالا بیمار علائم زیر را تجربه می‌کند:
- درد لگن یا شکم
- خونریزی یا ترشحات غیرمعمول واژن
- تب یا لرز
- احساس ناخوشی یا خستگی شدید
- یبوست یا درد هنگام اجابت مزاج
علل ابتلا به عفونت رحم
معمولا عفونت رحم توسط باکتری‌هایی که معمولا در واژن وجود دارند یا باکتری‌های غیرطبیعی ایجاد می‌شود. وجود باکتری در واژن طبیعی است، اما گاهی‌اوقات ممکن است این باکتری‌ها به دلایل مختلف تغییر کنند یا به رحم منتقل شوند.
سرویکس یا دهانه رحم باکتری‌ها را از رحم دور نگه می‌دارد؛ با این حال، وقتی دهانه رحم باز است، باکتری‌ها می‌توانند وارد آن شوند. باز شدن دهانه رحم به دلایل مختلف مثل زایمان یا جراحی رخ می‌دهد. عوامل خطر احتمالی برای عفونت رحم عبارتند از:
- زایمان یا سقط جنین: شایع‌ترین علت التهاب آندومتر هستند. تحقیقات نشان می‌دهد که 5 تا 7 درصد زنان پس از زایمان دچار عفونت می‌شوند.
- سزارین: زنانی که سزارین می‌شوند، 5 تا 10 برابر بیشتر از زنانی که به روش طبیعی زایمان می‌کنند، در معرض ابتلا به عفونت رحم قرار دارند؛ همچنین شیوع این بیماری بعد از سزارین برنامه‌ریزی نشده نسبت به سزارین برنامه‌ریزی شده بیشتر است.
- عفونت‌های مقاربتی یا STIs: افراد می‌توانند در طول فعالیت جنسی، بیماری‌های مقاربتی از جمله کلامیدیا و سوزاک را منتقل کنند. با توجه به اینکه STI باعث عفونت آندومتر می‌شود، داشتن رابطه جنسی ایمن بسیار مهم است.
- باکتری‌های داخل رحم: اگر باکتری‌هایی که به طور طبیعی در واژن و دهانه رحم وجود دارند وارد رحم شوند، می‌توانند عفونت رحم را ایجاد کنند.
- بیماری التهابی لگن یا PID: این بیماری به عفونت لگن اشاره دارد و اگر به موقع درمان نشود، به بروز عوارض جدی منجر می‌شود.
بعضی از روش‌های تشخیصی، به ویژه آن‌هایی که شامل دسترسی به اندام‌ها و بافت‌های داخلی از طریق دهانه رحم یا رحم می‌شوند، می‌توانند باکتری‌ها را وارد رحم کنند، از جمله:
- اتساع و کورتاژ، که شامل برداشتن بافت از داخل رحم می‌شود.
- بیوپسی آندومتر، که به معنی نمونه‌برداری از بافت آندومتر است.
- هیستروسکوپی که در حین انجام آن پزشک یک تلسکوپ کوچک را برای بررسی ناهنجاری‌ها داخل رحم قرار می‌دهد.
- قرار دادن دستگاه داخل رحمی (IUD)
بیشتر بخوانید: آشنایی با بیماری های شایع زنان و درمان آن
بهترین قرص برای عفونت رحم
پزشک با توجه به علت بروز عفونت بهترین دارو را برای بیمار تجویز می‌کند. معمولا برای درمان عفونت رحم از داروهای زیر استفاده می‌شود:
1. استفاده از آنتی‌بیوتیک برای درمان عفونت رحم
با توجه به اینکه بیشتر عفونت‌های رحم توسط باکتری‌ها ایجاد می‌شوند، پزشکان برای درمان آن‌ها از آنتی‌بیوتیک استفاده می‌کنند. تشخیص اینکه کدام باکتری در بروز عفونت نقش داشته، سخت است؛ به همین دلیل، در بیشتر موارد 2 نوع آنتی‌بیوتیک مختلف برای بیمار تجویز می‌شود.
اگر عفونت خفیف باشد، ممکن است با مصرف قرص آنتی‌بیوتیک در خانه بهبود یابید؛ با این حال برای اینکه عفونت سریع‌تر درمان شود، بسیاری از زنان در بیمارستان بستری می‌شوند تا آنتی‌بیوتیک داخل وریدی دریافت کنند. از آنتی‌بیوتیک‌های زیر می‌توان به عنوان بهترین قرص برای عفونت رحم نام برد:
کلیندامایسین (Clindamycin)
این دارو در درمان عفونت‌های جدی ناشی از باکتری نقش دارد و با کند کردن یا توقف رشد باکتری‌ها باعث از بین رفتن عفونت می‌شود. معمولا توصیه می‌شود کلیندامایسین سه تا چهار بار در روز و در ساعت‌های مشخص مصرف شود. از عوارض جانبی این دارو می‌توان به حالت تهوع، استفراغ، احساس طعم فلز در دهان، درد مفاصل و سوزش سر دل اشاره کرد.
جنتامایسین (Gentamicin)
<p>از جنتامایسین هم می‌توان به عنوان بهترین قرص برای عفونت رحم نام برد. این دارو جزء آنتی‌بیوتیک‌های آمینوگلیکوزید طبقه‌بندی می‌شود و با از بین بردن باکتری‌ها به درمان عفونت‌های شدید یا جدی کمک می‌کند. حالت تهوع، استفراغ، اسهال، کاهش اشتها، سردرد، تب و درد مفاصل از عوارض جانبی احتمالی این دارو هستند.آمپی سیلین (Ampicillin)
این آنتی‌بیوتیک در درمان انواع عفونت‌ها از جمله عفونت رحم و سوزاک کاربرد دارد و معمولا سه تا چهار بار در روز، نیم ساعت قبل از غذا یا دو ساعت بعد از آن، مصرف می‌شود. در صورتی که بعد از مصرف آمپی سیلین برای مدت طولانی علائمی مانند اسهال، حالت تهوع و استفراغ را تجربه کردید، حتما این موضوع را به پزشک خود اطلاع دهید.
داکسی سایکلین (Doxycycline)
یک نوع آنتی‌بیوتیک است که با باکتری‌های بدن مبارزه می‌کند و برای درمان بسیاری از عفونت‌های باکتریایی مانند عفونت رحم، سوزاک، کلامیدیا و سیفلیس استفاده می‌شود. شما باید داکسی سایکلین را یک یا دو بار در روز همراه با یک لیوان آب بخورید. اگر با خوردن این دارو دچار مشکلات گوارشی می‌شوید، می‌توانید آن را با غذا یا شیر مصرف کنید. داکسی سایکلین ممکن است در بعضی از افراد به عوارض جانبی مثل حالت تهوع، استفراغ، اسهال، کاهش اشتها، درد گلو یا بینی و خشکی دهان منجر شود.
مترونیدازول (Metronidazole)
مترونیدازول هم آنتی‌بیوتیک دیگری است که می‌توان نام آن را در فهرست بهترین قرص برای عفونت رحم قرار داد. این دارو به درمان طیف وسیعی از عفونت‌های رحم و واژن کمک می‌کند و باعث توقف رشد باکتری‌ها می‌شود. دوز مترونیدازول توسط پزشک مشخص می‌شود، اما معمولا لازم است حدود هفت تا 10 روز از آن استفاده کنید. شایع‌ترین عوارض این دارو عبارتند از: حالت تهوع، استفراغ، اسهال یا یبوست، کاهش اشتها، سردرد، خشکی دهان و احساس طعم فلز در دهان.
سفوکسیتین (Cefoxitin)
سفوکسیتین انواع عفونت‌های باکتریایی را درمان می‌کند و می‌تواند مانع بروز عفونت در افرادی شود که تحت عمل جراحی قرار گرفته‌اند. این دارو جزء آنتی‌بیوتیک‌های سفالوسپورینی دسته‌بندی و به صورت داخل وریدی تزریق می‌شود. طول درمان به نوع عفونت و نحوه پاسخ بدن شما به دارو بستگی دارد.
اگر بعد از دریافت سفوکسیتین با مشکلاتی مثل رنگ‌پریدگی پوست، ضعف و تنگی نفس هنگام ورزش، درد، قرمزی، تورم یا خونریزی در نزدیکی محل تزریق دارو و اسهال مواجه شدید، با پزشک خود تماس بگیرید.
سفتریاکسون (Ceftriaxone)
وقتی از بهترین قرص برای عفونت رحم نام برده می‌شود باید به سفتریاکسون هم اشاره کرد. این داروی تزریقی یک آنتی‌بیوتیک سفالوسپورینی است که در درمان انواع عفونت‌های باکتریایی کاربرد دارد و می‌تواند از بروز عفونت در افرادی که جراحی شده‌اند، جلوگیری کند.
سفتریاکسون گاهی اوقات به شکل تک دوز و در بعضی موارد به صورت یک یا دو بار در روز به مدت چهار تا 14 روز تجویز می‌شود. عوارض جانبی این دارو مشابه آنتی‌بیوتیک سفوکسیتین است. اگر این عوارض شدید بودند یا برای مدت طولانی ادامه داشتند، باید درباره آن‌ها با پزشک صحبت کنید.
2. استفاده از آنتی‌فانگال‌ها برای درمان عفونت رحم
استفاده از کرم‌ها، پمادها یا شیاف‌های ضدقارچ بدون نسخه رایج‌ترین راه برای درمان عفونت‌های قارچی است؛ علاوه بر این، ممکن است پزشک داروی ضدقارچ خوراکی تجویز کند. این داروها عبارتند از:
فلوکونازول (Fluconazole)
وقتی با یک عفونت قارچی مواجه می‌شوید، می‌توانید از فلوکونازول به عنوان بهترین قرص برای عفونت رحم استفاده کنید. این قرص در دسته خاصی از داروها به نام ضد‌قارچ‌های آزول قرار دارد و برای پیشگیری و درمان انواع عفونت‌های قارچی تجویز می‌شود.
معمولا توصیه می‌شود این دارو را یک بار در روز، همراه با غذا یا بدون آن، بخورید. حالت تهوع، استفراغ، اسهال، معده درد، سردرد، سرگیجه و ریزش مو از عوارض شایع فلوکونازول هستند. اگر عوارض جانبی جدی از جمله ضربان قلب سریع یا نامنظم، غش، خستگی غیرعادی، زردی چشم یا پوست و ادرار تیره رنگ را تجربه کردید، فورا به پزشک مراجعه کنید.
کلوتریمازول (Clotrimazole)
کلوتریمازول که به شکل کرم و قرص واژینال تولید می‌شود، به دستهای از داروهای ضدقارچ به نام ایمیدازول تعلق دارد. قبل از مصرف این دارو حتما بروشور آن را بخوانید؛ همچنین توصیه می‌شود قبل از قرار دادن قرص در واژن و بعد از آن دستهای خود را بشویید. اگر در حین مصرف کلوتریمازول به مشکلاتی مثل درد واژن، درد هنگام دفع ادرار یا واکنش آلرژیک (بثورات پوستی، خارش، کهیر و تورم صورت، لب‌ها یا زبان) مبتلا شدید، فورا نزد پزشک بروید.
درمان عفونت رحم با روش‌های خانگی
در حال حاضر، طیف گسترده‌ای از درمان‌های خانگی وجود دارد که به طور بالقوه می‌توانند عفونت رحم را درمان کنند، از جمله:
- سیر: سیر خاصیت ضدقارچ دارد و بر اساس تحقیقات می‌تواند عفونت‌های قارچی واژن و رحم را از بین ببرد. در یک مطالعه مشاهده شد که کرم واژینال حاوی سیر و آویشن به اندازه کرم واژینال کلوتریمازول در درمان عفونت قارچی موثر است.
- پروبیوتیک‌ها: بعضی از مطالعات نشان داده‌اند که خوردن ماست پروبیوتیک یا مصرف مکمل‌های لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس می‌تواند رشد مخمر را در واژن کاهش دهد و از بروز عفونت پیشگیری کند.
- روغن نارگیل: روغن نارگیل خاصیت ضدقارچ دارد و با مخمر کاندیدا آلبیکنس مبارزه می‌کند. از روغن نارگیل ارگانیک خام می‌توان برای کاهش علائم عفونت استفاده کرد.
- روغن درخت چای: روغن درخت چای یک روغن ضروری است که می‌تواند قارچ‌ها، باکتری‌ها و ویروس‌ها را از بین ببرد.
بیشتر بخوانید: قرص لاکتوفم چیست و در درمان عفونت واژن چه تاثیری دارد؟
آیا می‌توان بدون نسخه پزشک از دارو برای درمان عفونت رحم استفاده کرد؟
همیشه باید تعیین بهترین قرص برای عفونت رحم توسط پزشک انجام شود؛ چراکه مصرف خودسرانه دارو می‌تواند برای سلامتی مضر باشد. به عنوان مثال، بعضی از آنتی‌بیوتیک‌ها برای زنان باردار یا شیرده و افراد مبتلا به بیماری‌های کبدی یا کلیوی مناسب نیستند. از سوی دیگر، ممکن است با سایر داروهای مصرفی شما تداخل داشته باشند و به بروز عوارض جانبی جدی منجر شوند.
اگر بعد از مصرف هر دارویی علائمی مانند تنگی نفس، تورم صورت، سرگیجه، سردرد، تورم پا، از دست دادن شنوایی، مشکلات بینایی، حالت تهوع، استفراغ یا کاهش حجم ادرار را تجربه کردید، فورا به پزشک مراجعه کنید.
پیگیری درمان
اگر پزشک بیماری شما را عفونت رحم تشخیص داده است، دوره درمان را کامل کنید تا از کشته شدن میکروارگانیسم‌های بیماری‌زا یا ناتوانی آن‌ها در تولید مثل مطمئن شوید. زمانی که مصرف دارو را خیلی زود قطع می‌کنید، ممکن است میکروارگانیسم‌ها دوباره شروع به رشد و تکثیر کنند. از سوی دیگر، باکتری‌هایی که دوباره رشد می‌کنند احتمالا نسبت به آنتی‌بیوتیکی که در ابتدا مصرف می‌کردید مقاوم هستند؛ در نتیجه، در مقایسه با گذشته برای از بین بردن عفونت با چالش‌های بیشتری روبرو می‌شوید.
راه‌های پیشگیری از عفونت رحم
زنانی که در معرض خطر ابتلا به عفونت رحم هستند بهتر است با پزشک در مورد علائم و نشانه‌هایی که باید مراقب آن‌ها باشند صحبت کنند. این توصیه شامل افرادی می‌شود که به تازگی زایمان کرده‌اند یا اخیرا تحت معاینه لگن یا جراحی قرار گرفته‌اند.
گاهی‌اوقات ممکن است پزشک برای پیشگیری از عفونت رحم آنتی‌بیوتیک تجویز کند. به عنوان مثال، ممکن است از بیمار بخواهد که قبل و بلافاصله بعد از جراحی آنتی‌بیوتیک مصرف کند.
از آنجا که بیماری‌های مقاربتی هم در ابتلا به عفونت رحم نقش دارند، حفظ سلامت جنسی افراد بسیار مهم است. اقداماتی که می‌توانند کمک‌کننده باشند عبارتند از: غربالگری منظم برای تشخیص زودهنگام بیماری‌های مقاربتی و استفاده از کاندوم.
بیشتر بخوانید: انواع عفونت زنانه + علائم، نحوه تشخیص و درمان عفونت زنان
کلام پایانی
اگر عفونت رحم به سرعت تشخیص داده شده و به طور صحیح درمان شود، معمولا هیچ مشکلی ایجاد نمی‌کند؛ اما اگر بدون درمان رها شود، عفونت وارد جریان خون می‌شود و شما را در وضعیت خطرناکی قرار می‌دهد؛ بنابراین، مهم است که علائم عفونت رحم را بشناسید و در صورت مشاهده آن‌ها به موقع به پزشک مراجعه کنید.
اگر تا به حال سابقه ابتلا به عفونت رحم را داشته‌اید، می‌توانید در بخش نظرات همین مقاله تجربیات خود را در مورد نحوه درمان این بیماری با ما و سایر خوانندگان ایده آل مگ به اشتراک بگذارید.
سوالات متداول
پزشک برای تشخیص عفونت رحم سابقه پزشکی بیمار را بررسی می‌کند، معاینه لگنی انجام می‌دهد و با توجه به شرایط بیمار آزمایش خون، کشت دهانه رحم، نمونه‌برداری از آندومتر (پوشش داخلی رحم) و هیستروسکوپی را توصیه می‌کند.
در صورت ابتلا به عفونت، ممکن است دیواره رحم در سونوگرافی نامنظم یا ضخیم‌تر به نظر برسد، اما این به تنهایی نمی‌تواند ابتلا به عفونت رحم را تایید کند؛ چون بیماری‌های دیگری هم وجود دارند که روی ظاهر دیواره رحم تاثیر می‌گذارند.
اگر این بیماری درمان نشود، باعث ناباروری، پریتونیت لگنی (عفونت لگن)، ایجاد آبسه در لگن یا رحم، سپتی سمی (وجود باکتری در جریان خون) و شوک سپتیک (افت جدی و خطرناک فشار خون به دلیل سپتی سمی) می‌شود.
