سوزن جمشیدی چیست؟

بیوپسی یا نمونه برداری از بافت زنده روشی برای تشخیص انواع بیماری ها است. اما برای هر نوع نمونه گیری با توجه به موقعیت قرار گیری در بدن از روش های متعددی استفاده می شود. اگر گذرتان به بخش استخوان بیمارستان ها خورده باشد، نام سوزن جمشیدی را شنیده اید. در ادامه با مجله ایده آل مگ همراه باشید تا شما را با این سوزن و نمونه گیری مغز استخوان بیشتر آشنا کنیم:

سوزن جمشیدی چیست؟

سوزن جمشیدی سوزنی است که برای بیوپسی یا نمونه برداری مغز استخوان استفاده می شود. این سوزن پر استفاده ترین وسیله برای انجام بیوپسی در سراسر جهان است و علت نامگذاری آن، ساخته شدن توسط یک پزشک ایرانی به نام خسرو جمشیدی است که یک خون‌شناس است. باید توجه داشت که این تنها سوزن برای انجام بیوپسی استخوان نیست اما دلیل استفاده زیاد از آن به علت برش مخروطی آن است که باعت ایجاد کمترین میزان له شدگی در ناحیه بیوپسی می شود.

این سوزن بلند و توخالی مانند یک آمپول معمولی یک سر برای اتصال به سرنگ مخصوص خود دارد که از طریق آن نمونه برداری انجام می شود. نمونه مورد نظر خود برای بیوپسی هسته‌ای، کاربرد دارد.

سوزن جمشیدی چیست؟

نمونه مغز استخوان را از کجا می گیرند؟

قبل از پاسخ دادن به این سوال، باید تعریفی از مغز استخوان داشته باشیم. مغز استخوان در داخل برخی از استخوان های بزرگ متصل به تنه بدن وجود دارد که این بخش می تواند سلول های قرمز و سفید و پلاکت های خون را بسازد. مغز استخوان دارای بافتی نرم، متخلل و مایع است. بیوپسی مغز استخوان معمولا از استخوان لگن انجام می شود.

تفاوت بیوپسی و آسپیراسیون چیست؟

به مجموع دو آزمایش بیوپسی و آسپیراسیون آزمایش مغز استخوان گفته می شود. بعد از انجام این دو آزمایش با هم و مشخص شدن نتیجه آن پزشک می تواند تشخیص دهد که مغز استخوان شما به تعداد کافی سلول تولید می کند و سالم است یا خیر؟

مغز استخوان دارای دو بخش مایع و جامد است. آسپیراسیون آزمایشی جهت برداشت نمونه از بخش مایع است و بیوپسی نمونه برداری از بخش جامد است که قاعدتا باید سوزنی قطورتر داشته باشد که همان سوزن جمشیدی است.

روش انجام بیوپسی مغز استخوان با سوزن جمشیدی

بیمار به پهلو خوابانده می شود و ناحیه مورد نظر که قرار است سوزن در آن وارد شود با بتادین ضد عفونی می شود. 2 سی سی لیدوکایین به پوست تزریق می شود. این ماده بی حس‌کننده موضعی در جراحی‌های کوچک است. معمولا پس از تزریق لیدوکایین، برش کوچکی در سطح پوست ایجاد می شود تا سوزن راحت تر وارد شود.

سپس سوزن مخصوص بیوپسی که به آن سوزن جمشیدی گفته می شود را وارد استخوان لگن می کنند. در این مرحله بیمار کمی خود کمی فشار را احساس خواهد کرد که طبیعی است اما درد زیادی ندارد. در ادامه سوزن عمیقتر وارد استخوان می شود (حدود یک سانتیمتر) و مقداری از بافت مغز استخوان خارج می شود. سپس سوزن خارج و ناحیه پانسمان می شود. از لحظه خروج سوزن دیگر دردی احساس نخواهید کرد.

1 | (1)
ممکن است شما دوست داشته باشید
اشتراک در
اطلاع از
guest

0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x