جدیدترین متد برای چکاپ کامل بدن + چک‌لیست سلامت جسمی

«پیشگیری بهتر از درمان است» یکی از شعارهای معروف در حوزه سلامت است که احتمالا آن را بارها شنیده‌اید.

بر اساس این شعار، اقداماتی که برای جلوگیری از بروز بیماری یا تشخیص زودهنگام آن انجام می‌شود، در مقایسه با پروسه درمان، کم‌هزینه‌تر بوده و با مشکلات کمتری همراه است.

یکی از عواملی که می‌تواند به تحقق این شعار کمک کند، چکاپ کامل بدن در فواصل زمانی مشخص است.

چکاپ دوره‌ای به شما کمک می‌کند که خطر ابتلا به بیماری‌های مزمن یا تهدیدکننده زندگی را کاهش دهید، به موقع بیماری‌های خود را کشف کنید، احتمال بیمار شدن در سال‌های آینده را تخمین بزنید و ترغیب شوید که یک سبک زندگی سالم داشته باشید.

اما چکاپ هر چند وقت یک‌بار انجام می‌شود و شامل چه معاینات و آزمایش‌هایی است؟ تا انتهای این مقاله از مجله ایده آل مگ با ما همراه باشید تا اطلاعات بیشتری در این مورد کسب کنید.

هر چند وقت یک‌بار باید برای چکاپ به پزشک مراجعه کنید؟

پاسخ این سوال به سن، عوامل خطر و وضعیت سلامتی شما بستگی دارد. اگرچه در مورد این موضوع بین متخصصان اختلاف نظر وجود دارد، اما به طور کلی توصیه می‌شود که در فواصل زمانی زیر به پزشک مراجعه کنید:

• اگر سن شما کمتر از 50 سال است و از سلامت کامل برخوردار هستید: هر سه سال یک‌بار
• بعد از 50 سالگی: یک بار در سال
• اگر به بیماری مزمن مانند دیابت یا بیماری انسدادی مزمن ریه (COPD) مبتلا هستید: باید صرف‌نظر از سن خود طبق دستور پزشک برای چکاپ مراجعه کنید

چکاپ منظم چه مزایایی دارد؟

مراجعه منظم به پزشک برای چکاپ و غربالگری می‌تواند از بسیاری جهات برای سلامتی شما مفید باشد. مهم‌ترین مزایای آن عبارتند از:

• کشف مشکلات سلامتی بالقوه تهدیدکننده حیات قبل از ایجاد عوارض جدی
• درمان زودهنگام بیماری‌ها که احتمال کسب نتیجه مطلوب را افزایش می‌دهد
• پیگیری منظم بیماری‌هایی که در حال حاضر به آن‌ها مبتلا هستید که این احتمال بدتر شدن علائم یا بروز عوارض شدید را کاهش می‌دهد
• صرفه‌جویی در هزینه‌های مرتبط با درمان بیماری‌های پیچیده یا جدی با تشخص به موقع آن‌ها
• آشنایی با جدیدترین روش‌هایی که به بهبود سلامتی و افزایش طول عمر کمک می‌کنند

چکاپ دوره‌ای شامل چه معاینات و تست‌هایی است؟

پزشک سبک زندگی، داروها و سابقه پزشکی‌ شما را بررسی می‌کند و بسته به وضعیت سلامتی، سن و جنسیت‌تان یک یا چند مورد از غربالگری‌های زیر را انجام می‌دهد:

1. اندازه‌گیری قد و وزن

چه برای چکاپ به مطب مراجعه کنید و چه برای درمان بیماری‌های خود نزد پزشک بروید، در هر صورت احتمالا پزشک قد و وزن شما را اندازه‌گیری و از شاخصی به نام شاخص توده بدنی (BMI) برای بررسی وزن‌تان استفاده می‌کند.

BMI از تقسیم وزن (برحسب کیلوگرم) بر مجذور قد (بر حسب متر) به دست می‌آید. BMI نرمال بین 18/5 تا 24/9 است. BMI کمتر از 18/5 نشانه کمبود وزن است و BMI بالاتر از 25 نشان می‌دهد که اضافه وزن دارید. حفظ وزن در محدوده مناسب از شما در برابر بیماری‌های مزمن مانند دیابت نوع 2، مشکلات قلبی-عروقی و بعضی از انواع سرطان محافظت می‌کند.

بیشتر بخوانید: مهم ترین عوارض چاقی که همه باید بدانند

2. اندازه‌گیری فشار خون

فشار خون نشان‌دهنده نیرویی است که خون به شریان‌های شما وارد می‌کند. بالا بودن فشار خون احتمال ابتلا به بیماری قلبی و سکته مغزی را افزایش می‌دهد. فشار خون نرمال باید کمتر از 120/80 میلی‌متر جیوه باشد. از پزشک بپرسید که هر چند وقت یک‌بار باید فشار خون خود را اندازه بگیرید و در صورت بالا بودن آن باید چه کاری انجام دهید.

برای آشنایی بیشتر با این مشکل، فشار خون بالا : علل و علائم را بخوانید.

3. آزمایش خون

آزمایش خون به تشخیص بسیاری از بیماری‌های شایع از جمله دیابت، کم خونی، اختلالات غده تیروئید و مشکلات هورمونی کمک می‌کند؛ به‌علاوه، می‌تواند با اندازه‌گیری سطح چربی‌های بدن، احتمال بروز بیماری‌های قلبی-عروقی را نشان دهد.

4. غربالگری سرطان روده بزرگ

در طی غربالگری سرطان روده بزرگ، پزشک روده شما را از نظر خونریزی یا وجود توده‌های غیرطبیعی به نام پولیپ بررسی می‌کند.

اکثر افراد باید پس از 45 سالگی غربالگری سرطان روده بزرگ را شروع کرده و سپس آن را در فواصل زمانی منظم تکرار کنند؛ با این حال، بعضی از مردم از جمله افراد مبتلا به بیماری التهابی روده (IBD) یا کسانی که سابقه خانوادگی سرطان روده را دارند باید از سنین پایین‌تر این کار را انجام دهند.

آزمایش ایمونوشیمیایی مدفوع (FIT) به طور سالانه، سیگموئیدوسکوپی که در آن پزشک بخشی از روده بزرگ را بررسی می‌کند هر پنج سال یک‌بار و کولونوسکوپی که به بررسی کل روده بزرگ اختصاص دارد بسته به وضعیت سلامتی شما معمولا هر سه تا 10 سال یک‌بار انجام می‌شود.

5. بررسی پوست

توصیه می‌شود به طور منظم پوست خود را بررسی کنید تا به موقع به هر گونه تغییر در رنگ یا اندازه‌ خال‌ها یا سایر علائم غیرعادی پی ببرید.

متخصصان می‌گویند که باید یک بار در ماه خودآزمایی پوست را انجام دهید. البته اگر یکی از اعضای خانواده شما در گذشته به سرطان پوست مبتلا بوده است یا خود شما سابقه ابتلا به این بیماری را دارید، بهتر است برای بررسی پوست به طور منظم به پزشک مراجعه کنید.

در صورتی که سرطان پوست به موقع تشخیص داده شود و به سرعت تحت درمان قرار بگیرد، شانس بهبودی آن زیاد است.

6. سنجش تراکم استخوان

با بالا رفتن سن، استخوان‌های شما نازک‌تر و ضعیف‌تر می‌شوند که این می‌تواند با گذشت زمان به پوکی استخوان منجر شود و احتمال شکستگی استخوان را افزایش دهد.

زنان بالای 65 سال و مردان بالای 70 سال باید تست تراکم استخوان را انجام دهند. در موارد زیر ممکن است لازم باشد این کار از سنین پایین‌تر شروع شود:

• سابقه شکستگی استخوان در گذشته
• استفاده طولانی‌مدت از استروئیدها (کورتون‌ها)
• ابتلا به آرتریت روماتوئید (روماتیسم)
• وزن کمتر از 57/6 کیلوگرم
• داشتن پدر و مادری که بعد از یک آسیب جزئی، دچار شکستگی استخوان هیپ (استخوان خاصره در لگن) شده‌اند

بیشتر بخوانید: پوکی استخوان: عوامل خطر، تشخیص و راه درمان

7. ماموگرافی

در ماموگرافی از اشعه ایکس برای کشف تغییرات غیرطبیعی سینه‌ها استفاده می‎‌شود.

کارشناسان در مورد اینکه هر چند وقت یک‌بار به این آزمایش نیاز دارید و از چه سنی باید انجام آن را شروع کنید، اختلاف نظر دارند.

پس از 40 سالگی با پزشک خود در مورد ضرورت انجام ماموگرافی صحبت کنید. ممکن است پزشک بگوید که تا 50 سالگی صبر کنید یا از شما بخواهد که در اولین فرصت این تست را انجام دهید.

بعد از اولین ماموگرافی، بعضی از متخصصان توصیه می‌کنند که آن را هر سال تکرار کنید؛ اما گروه دیگری از محققان انجام آن را به صورت هر دو سال یک‌بار کافی می‌دانند. با پزشک خود در مورد اینکه کدام روش برای شما بهتر است، مشورت کنید.

8. غربالگری سرطان دهانه رحم

این روزها تست‌های مختلفی برای غربالگری سرطان دهانه رحم وجود دارد.

تست پاپ اسمیر تغییرات دهانه رحم را که ممکن است به سرطان تبدیل شوند، بررسی می‌کند. در این روش، پزشک از ابزاری به نام اسپکولوم برای باز نگه داشتن واژن استفاده می‌کند. سپس از سلول‌های دهانه رحم نمونه‌گیری می‌کند.

تست ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) به دنبال ویروسی می‌گردد که باعث تغییرات سلولی می‌شود و احتمال ابتلا به سرطان دهانه رحم را افزایش می‌دهد.

از 21 سالگی به بعد در مورد بهترین روش غربالگری سرطان دهانه رحم با پزشک صحبت کنید. گاهی اوقات لازم است که به طور همزمان هر دو تست پاپ اسمیر و HPV را انجام دهید.

9. بررسی غده پروستات

نظر کارشناسان در مورد اینکه هر چند وقت یک‌بار باید غده پروستات را از نظر وجود علائم سرطان بررسی کنید، متفاوت است.

اکثر مردان می‌توانند از حدود سن 50 سالگی با پزشک در مورد آن صحبت کنند؛ اما توصیه می‌شود مردانی که سابقه خانوادگی سرطان پروستات را دارند، این کار را بین سنین 40 تا 45 سالگی انجام دهند.

غربالگری سرطان پروستات اغلب شامل یک آزمایش خون است که به آن آنتی‌ژن اختصاصی پروستات (PSA) می‌گویند، اما گاهی اوقات به جای آن معاینه مقعدی انجام می‌شود.

پزشک می‌تواند به شما بگوید که کدام روش برایتان مناسب‌تر است.

10. معاینه دندان‌ها

استفاده منظم از مسواک و نخ دندان نقش مهمی در حفظ سلامت دندان‌ها و لثه‌ها دارد.

با این حال، لازم است در فواصل زمانی معین به دندانپزشک مراجعه کنید تا او بتواند پوسیدگی‌ دندان‌ها، بیماری‌های لثه و سایر مشکلات دهان و دندان را به موقع تشخیص دهد.

بسته به وضعیت سلامت دهان و دندان شما، معمولا توصیه می‌شود که یک یا دو بار در سال نزد دندانپزشک بروید.

بیشتر بخوانید: با این 9 راهکار تا قبل از درمان، از درد دندان خود بکاهید

معاینه بدنی چگونه انجام می‌شود؟

پزشک در معاینه بدنی:

• فشار خون و سایر علائم حیاتی شما را اندازه‌گیری می‌کند.
• بدن‌تان را بررسی می‌کند تا هر گونه علامت غیرعادی را شناسایی کند.
• شکم و سایر قسمت‌های بدن را لمس می‌کند تا محل، اندازه و حساسیت اندام‌های داخلی را بررسی کند.
• با گوشی پزشکی به صدای قلب، ریه‌ها و روده‌های شما گوش می‌دهد.
• با استفاده از تکنیکی به نام پرکوسیون (Percussion) روی نواحی خاصی از بدن مانند طبل ضربه می‌زند تا به تجمع غیرعادی مایعات در آن‌ها پی ببرد.
• ممکن است در طول معاینه بدنی برای زنان 21 تا 65 ساله تست پاپ اسمیر انجام دهد.
• بسته به سن، عوامل خطر و وضعیت فعلی سلامتی، ممکن است معاینات جسمی دیگری را انجام دهد.

پس از معاینه، پزشک در مورد وضعیت سلامتی شما صحبت می‌کند و به شما می‌گوید که آیا به آزمایش، غربالگری یا درمان خاصی نیاز دارید یا خیر؛ همچنین در صورت لزوم برایتان دارو تجویز می‌کند.

چگونه برای چکاپ آماده شوید؟

مهم‌ترین اقداماتی که باید برای چکاپ انجام دهید شامل موارد زیر است:

• در صورتی که به یک پزشک جدید مراجعه می‌کنید، اطلاعات پزشکی خود از جمله سوابق قدیمی و سابقه واکسیناسیون را جمع‌آوری کنید و آن‌ها را در اولین ویزیت به مطب ببرید. اگر به سابقه واکسیناسیون خود دسترسی ندارید، پزشک می‌تواند آزمایش خون برای سنجش آنتی‌بادی‌ها را تجویز کند. به این آزمایش «تیتر آنتی‌بادی» می‌گویند.
• اگر قبلا به پزشک مورد نظر مراجعه کرده‌اید، یک فهرست از جدیدترین تغییراتی که در وضعیت سلامتی‌تان ایجاد شده، تهیه کنید.
• فهرست داروها، مکمل‌ها و محصولات گیاهی مصرفی خود را در اختیار پزشک قرار دهید. پزشک ممکن است از شما بخواهد که کیسه داروهای خود را به مطب ببرید.

وجود ارتباط صادقانه بین شما و پزشک بسیار مهم است. این به شما اجازه می‌دهد که برای مراقبت از خود نقش فعالی داشته باشید و به پزشک کمک می‌کند که بهترین راهکارهای مراقبتی ممکن را ارائه دهد. رعایت نکات زیر به شکل‌گیری یک ارتباط خوب و سازنده بین شما و پزشک کمک می‌کند:

• یک فهرست از سوالات خود و هر موضوعی که می‌خواهید با پزشک در میان بگذارید تهیه کرده و آن‌ها را برحسب اهمیت اولویت‌بندی کنید.
• اگر چیزی را که پزشک به شما می‌گوید متوجه نمی‌شوید، از او بخواهید که از اصطلاحات ساده‌تر استفاده کند.
• اگر پزشک به طور کامل به سوالات شما پاسخ نمی‌دهد، از او اطلاعات بیشتری بخواهید.
• تکرار صحبت‌های پزشک می‌تواند کمک‌کننده باشد. این به هر دوی شما کمک می‌کند که مطمئن شوید همه چیز را به خوبی متوجه شده‌اید.
• هنگامی که پزشک در حال صحبت کردن است، نکات مهم را یادداشت کنید.
• اگر با چیزی که پزشک توصیه کرده است، موافق نیستید، این موضوع را به او اطلاع دهید.
• به خاطر داشته باشید که پزشک نمی‌تواند اطلاعات شخصی‌تان را بدون اجازه شما با دیگران به اشتراک بگذارد. دانستن این موضوع ممکن است صحبت در مورد موضوعات ناراحت‌کننده یا شخصی را آسان‌تر کند.

مهم‌ترین چیز این است که حتی در مورد موضوعاتی که از آن‌ها خجالت می‌کشید یا باعث ناراحتی شما می‌شوند، صادقانه صحبت کنید. این شامل موضوعاتی مانند مسائل جنسی، افسردگی و مصرف مواد مخدر می‌شود.

داشتن اطلاعات دقیق و کامل به پزشک کمک می‌کند که آزمایش‌های غربالگری ضروری را تعیین کند و مناسب‌ترین برنامه درمانی را به شما پیشنهاد دهد.

چگونه برگه آزمایش خود را بخوانید؟

بسته به کیت استفاده شده و روش اندازه‌گیری، نتیجه آزمایش خون می‌تواند از آزمایشگاهی به آزمایشگاه دیگر متفاوت باشد؛ به همین دلیل، تمام آزمایشگاه‌ها محدوده مرجع یا نرمال هر آزمایشی را در مقابل آن درج می‌کنند که می‌توانید با مقایسه کردن نتیجه تست خود با آن از وضعیت سلامتی‌تان مطلع شوید.

نتیجه آزمایش خون به صورت کمی (عدد) یا کیفی (بله یا خیر و مثبت یا منفی) به شما اعلام می‌شود؛ علاوه بر این، ممکن است در کنار نتیجه تست علامت H یا L را ببینید که اولی به معنی High یا بالاتر از محدوده طبیعی و دومی به معنی Low یا پایین‌تر از محدوده طبیعی است.

برای خواندن برگه آزمایش می‌توانید از مطلب آزمایش خون خود را چگونه تفسیر کنیم؟ کمک بگیرید.

در ادامه به تعدادی از مهم‌ترین آزمایش‌هایی که برای چکاپ دوره‌ای توصیه می‌شوند اشاره می‌کنیم.

1. شمارش کامل خون (CBC)

این آزمایش سلول‌های اصلی خون شامل گلبول‌های قرمز (RBC)، گلبول‌های سفید (WBC) و پلاکت‌ها (Platelet یا Plt) را بررسی می‌کند و سطح هموگلوبین (Hemoglobin یا Hb) و هماتوکریت (Hematocrit یا Hct) را اندازه می‌گیرد. سطوح غیرطبیعی اجزای مختلف خون می‌تواند نشان‌دهنده بیماری‌های زیر باشد:

• کمبودهای تغذیه‌ای، مانند کمبود ویتامین B6 یا ویتامین B12
• کم‌خونی (کمبود آهن)
• مشکلات مرتبط با لخته شدن خون
• سرطان خون
• عفونت
• اختلالات سیستم ایمنی

2. پانل متابولیک پایه (BMP)

در پانل متابولیک پایه معمولا سطح ترکیبات زیر اندازه‌گیری می‌شود:

• کلسیم
• قند خون
• سدیم
• پتاسیم
• بی‌کربنات
• کلرید
• نیتروژن اوره خون (BUN)
• کراتینین (Creatinine یا Cr)

نتایج غیرطبیعی این تست‌ها ممکن است با مشکلات زیر مرتبط باشد:

• بیماری کلیوی
• دیابت
• عدم تعادل الکترولیت‌ها

3. پانل متابولیک جامع (CMP)

در پانل متابولیک جامع علاوه بر فاکتورهای BMP، پروتئین‌ها و سایر ترکیبات مرتبط با عملکرد کبد هم اندازه‌گیری می‌شوند، مانند:

• آلبومین
• پروتئین تام
• آلکالین فسفاتاز (ALP)، آنزیمی است که بیشتر در استخوان‌ها و کبد یافت می‌شود و در چند فرآیند مهم بدن نقش دارد
• آلانین آمینوترانسفراز (ALT)، آنزیمی است که در کبد وجود دارد
• آسپارتات آمینوترانسفراز (AST)، آنزیمی است که در کبد و سایر بافت‌های بدن یافت می‌شود
• بیلی‌روبین، ضایعات ناشی از تجزیه گلبول‌های قرمز خون است و توسط کبد از بدن دفع می‌شود

معمولا مشکلات کبدی مانند هپاتیت و سیروز باعث افزایش آنزیم‌های ALP، ALT یا AST می‌شوند.

4. پانل لیپید

این آزمایش سطح کلسترول بد (LDL) و کلسترول خوب (HDL) را اندازه‌گیری می‌کند. محدوده نرمال برحسب سن متفاوت است؛ اما به طور کلی در بزرگسالان سطح LDL کمتر از 100 و سطح HDL بالاتر از 60 برای حفظ سلامتی مطلوب تلقی می‌شود.

5. پانل تیروئید

پانل تیروئید یا تست عملکرد تیروئید میزان تولید هورمون‌های زیر را اندازه می‌گیرد:

• تری‌یدوتیرونین (T3)، که همراه با T4 ضربان قلب و دمای بدن را تنظیم می‌کند
• تیروکسین (T4)، که در تنظیم متابولیسم و نحوه رشد بدن نقش دارد
• هورمون محرک تیروئید (TSH)، که سطح هورمون‌های T3 و T4 را تنظیم می‌کند

افزایش TSH و کاهش T3 و T4 نشانه کم‌کاری تیروئید و کاهش TSH و افزایش T3 و T4 نشان‌دهنده پرکاری تیروئید است.

بیشتر بخوانید: آزمایش تیروئید T3 چیست و نتایج آن چگونه تفسیر می‌شوند؟

6. پانل انعقاد خون

این آزمایش نحوه لخته شدن خون و مدت زمان لازم برای انجام این کار را اندازه‌گیری می‌کند. به عنوان مثال، می‌توان به آزمایش زمان پروترومبین (PT) و آزمایش فعالیت فیبرینوژن اشاره کرد.

لخته شدن یک فرآیند حیاتی است که به توقف خونریزی ناشی از زخم یا جراحت کمک می‌کند. اما وقوع آن در وریدها یا شریان‌ها می‌تواند کشنده باشد، چون از رسیدن خون به قلب، ریه‌ها و مغز جلوگیری می‌کند که این ممکن است باعث حمله قلبی یا سکته مغزی شود.

نتیجه آزمایش انعقاد خون به وضعیت سلامتی شما و سابقه ابتلا به بیماری‌هایی که می‌توانند بر لخته شدن خون تاثیر بگذارند، بستگی دارد.

7. بیومارکرهای قلبی

آنزیم‌ها پروتئین‌هایی هستند که به بدن در انجام فرآیندهای شیمیایی مختلف مانند تجزیه غذا و لخته شدن خون کمک می‌کنند. در ادامه می‌توانید نام تعدادی از آنزیم‌هایی که افزایش آن‌ها در خون می‌تواند نشان‌دهنده مشکلات قلبی باشد را مشاهده کنید:

• تروپونین قلبی با حساسیت بالا (hs-cTn)
• پپتید ناتریورتیک نوع B یا BNP
• کراتین کیناز (CK)
• کراتین کیناز MB یا CK-MB

8. دهیدرواپی‌آندروسترون سولفات (DHEA-sulfate)

این هورمون در غده فوق ‌کلیوی ساخته می‌شود و به ایجاد ویژگی‌های مردانه مانند رشد موهای بدن کمک می‌کند؛ بنابراین سطح آن در مردان نسبت به زنان بالاتر است. کاهش DHEA-sulfate ممکن است ناشی از موارد زیر باشد:

• بیماری آدیسون
• اختلال عملکرد غده فوق‌ کلیوی
• کم کاری غده هیپوفیز
• بلوغ زودرس در زنان
• استفاده از داروهای استروئیدی

بیماری‌های زیر باعث افزایش غیرطبیعی این هورمون می‌شوند:

• هیپرپلازی مادرزادی غده فوق کلیوی
• تومور خوش‌خیم یا بدخیم در غده فوق کلیوی
• سندرم تخمدان پلی‌کیستیک (PCOS)
• تومور تخمدان

9. پروتئین واکنشگر C یا CRP

زمانی که بافت‌های بدن ملتهب می‌شوند، پروتئین واکنشگر C در کبد ساخته می‌شود. افزایش CRP نشان‌دهنده بروز التهاب به دلایل مختلف است، از جمله:

• عفونت باکتریایی یا ویروسی
• بیماری‌های خودایمنی، مانند لوپوس یا آرتریت روماتوئید
• التهاب مربوط به دیابت
• التهاب ناشی از ضربه جسمی یا عاد‌ت‌هایی مانند سیگار کشیدن
• سرطان

چک‌لیست خودمراقبتی برای بهبود سلامت جسم

به فعالیت‌هایی که در طول روز برای ارتقای وضعیت سلامتی، پیشگیری از بیماری یا کنترل علائم بیماری‌ها انجام می‌دهید، خودمراقبتی می‌گویند.

خودمراقبتی به عملکرد بهتر بدن کمک می‌کند، کیفیت زندگی را بهبود می‌بخشد و با افزایش طول عمر مرتبط است.

شما می‌توانید یک چک‌لیست خودمراقبتی اختصاصی برای خودتان تنظیم کنید که جنبه‌های مختلف زندگی از جمله خواب، ورزش، تغذیه و چکاپ‌های سالانه را شامل شود. در این بخش یک نمونه چک‌لیست خودمراقبتی به عنوان راهنما آورده شده است:

	شنبه	یکشنبه	دوشنبه	سه‌شنبه	چهارشنبه	پنجشنبه	جمعه
نوشیدن آب به اندازه کافی
مصرف میوه
خوردن سبزی با تمام وعده‌های غذایی
مصرف لبنیات شامل شیر، ماست و پنیر
رعایت تعادل در مصرف تنقلات و فست فود
7 تا 9 ساعت خواب شبانه
فعالیت بدنی شامل پیاده‌روی، دوچرخه‌سواری و…
رعایت طرز صحیح نشستن و ایستادن
مصرف به موقع داروها
مسواک زدن دندان‌ها و استفاده از نخ دندان

کلام پایانی

معاینه بدنی، آزمایش خون و سایر تست‌های تشخیصی که در قالب چکاپ دوره‌ای انجام می‌شوند می‌توانند تصویر دقیقی از وضعیت کلی سلامتی شما ارائه دهند و امکان تشخیص زودهنگام بیماری‌ها را فراهم کنند.

اینکه هر چقدر وقت یک‌بار برای چکاپ به پزشک مراجعه کنید، به سن و وضعیت سلامتی شما بستگی دارد. اگر در این زمینه به راهنمایی نیاز دارید، با پزشک مشورت کنید.

سوالات متداول