انواع مشکلات پوستی رایج را بیشتر بشناسید

یکی از بیماری‌هایی که احتمال دارد در طول زندگی خود با آن مواجه شوید، انواع مشکلات پوستی است. بعضی از این بیماری‌‌ها ناخوشایند اما بی‌خطر هستند، در حالی که تعدادی از آن‌ها ممکن است مسری باشند.

مشکلات پوستی رایج در ایران و سایر نقاط جهان شامل آکنه، اگزما، پسوریازیس، خال و عفونت‌های قارچی است. بر‌اساس گزارش «مدیکال نیوز تودی»، 1/79 درصد بار بیماری‌ها در سراسر جهان به مشکلات پوستی مربوط می‌شود.

در مقاله امروز ایده آل مگ، به معرفی تعدادی از رایج‌ترین بیماری‌های پوستی در بین کودکان و بزرگسالان می‌پردازیم و راه‌های درمان آن‌ها را توضیح می‌دهیم. با ما همراه باشید.

بیماری یا مشکل پوستی چیست؟

پوست اندام بزرگی است که بدن شما را می‌پوشاند و از آن محافظت می‌کند. پوست وظایف زیادی دارد، از جمله:

• حفظ مایعات و جلوگیری از کم‌آبی بدن
• کمک به درک دما و درد
• جلوگیری از ورود باکتری‌ها، ویروس‌ها و سایر عوامل بیماری‌زا به داخل بدن
• ثابت نگه‌داشتن دمای بدن
• سنتز ویتامین D در پاسخ به قرار گرفتن در معرض نور خورشید

همه مشکلات پوستی شامل شرایطی هستند که پوست را تحریک یا ملتهب می‌کنند یا باعث انسداد منافذ آن می‌شوند. در بیشتر این بیماری‌ها، با بثورات پوستی مواجه می‌شوید یا ظاهر پوست تغییر می‌کند.

بسیاری از اختلالات پوستی را می‌توان درمان کرد. روش‌های رایج برای درمان انواع بیماری های پوست عبارتند از:

• مصرف آنتی‌هیستامین
• استفاده از کرم‌ها و پمادهای دارویی
• مصرف آنتی‌بیوتیک
• تزریق ویتامین یا استروئید
• لیزر درمانی
• استفاده از داروهای هدفمند تجویزی
• مصرف داروهای بیولوژیک

بعضی از اختلالات پوستی به درمان پاسخ نمی‌دهند، در حالی که تعدادی از آن‌ها بدون درمان از بین می‌روند.

افراد مبتلا به انواع مشکلات پوستی دائمی، اغلب دوره‌هایی از علائم شدید را پشت‌سر می‌گذارند. گاهی اوقات هم علائم این بیماری‌ها به طور موقت فروکش می‌کنند؛ با این حال، بیشتر آن‌ها در اثر محرک‌هایی مثل استرس یا بیماری، دوباره ظاهر می‌شوند.

علل انواع مشکلات پوستی کدامند؟

شایع‌ترین دلایل شناخته شده اختلالات پوستی عبارتند‌از:

• باکتری‌هایی که در منافذ پوست و فولیکول‌های مو به دام می‌‌افتند
• قارچ‌ها، انگل‌ها یا میکروارگانیسم‌هایی که روی پوست زندگی می‌کنند
• ویروس‌ها
• سیستم ایمنی ضعیف
• تماس با آلرژن‌ها، محرک‌ها یا پوست آلوده سایر افراد
• عوامل ژنتیکی
• بیماری‌هایی که تیروئید، سیستم ایمنی، کلیه‌ها و سایر سیستم‌های بدن را تحت تاثیر قرار می‌دهند

عوامل مرتبط با سبک‌زندگی نیز می‌توانند به ایجاد انواع مشکلات پوستی منجر شوند. بعضی از مشکلات پوستی، علت شناخته‌شده‌ای ندارند.

بیماری التهابی روده

بیماری التهابی روده (IBD) اصطلاحی برای گروهی از اختلالات روده‌ای است که باعث التهاب مزمن دستگاه گوارش می‌شوند. این اختلالات مرتبط با روده، اغلب روی پوست تاثیر می‌گذارند.

داروهایی که برای درمان IBD استفاده می‌شوند می‌توانند به بیماری‌های پوستی زیر منجر شوند:

• فیشر آنال (شقاق مقعد)
• استوماتیت (التهاب دهان)
• واسکولیت
• ویتیلیگو (برص یا لک و پیس)
• اگزمای آلرژیک

دیابت

بسیاری از بیماران دیابتی به دلیل شرایطی که دارند، در مقطعی از زندگی خود دچار انواع مشکلات پوستی می‌شوند؛ زیرا این بیماری، خطر عفونت و مشکلات گردش خون را افزایش می‌دهد.

بعضی از اختلالات پوستی فقط افراد مبتلا به دیابت را تحت‌تاثیر قرار می‌دهند. رایج‌ترین مشکلات پوستی مرتبط با دیابت عبارتند‌از:

• عفونت‌های باکتریایی مانند کورک، گل مژه و فولیکولیت (التهاب فولیکول‌های مو)
• عفونت‌های قارچی مانند پای ورزشکار و کرم حلقوی
• آکانتوز نیگریکانس (تیرگی چین‌های پوستی)
• تاول‌های دیابتی
• درموپاتی دیابتی (ایجاد ضایعات کوچک روی پوست)
• اسکلروز دیجیتال (سخت و ضخیم شدن پوست انگشت‌های دست و پا)

لوپوس

لوپوس یک بیماری التهابی مزمن است که می‌تواند به پوست، مفاصل یا اندام‌های داخلی بدن آسیب برساند. انواع مشکلات پوستی زیر در اثر لوپوس ایجاد می‌شوند:

• بثورات قرمز پروانه‌ای شکل روی گونه‌ها و بینی
• ضایعات گرد در صورت و سر
• ضایعات ضخیم، قرمز و پوسته پوسته
• ضایعات قرمز و حلقوی شکل در قسمت‌هایی از بدن که در معرض نور خورشید قرار دارند
• بثورات مسطح روی صورت و بدن که شبیه آفتاب‌سوختگی هستند
• لکه‌های قرمز، بنفش یا سیاه روی انگشت‌های دست و پا
• زخم‌های داخل دهان و بینی
• لکه‌های قرمز ریز روی پاها

بارداری

بارداری باعث تغییرات قابل‌توجهی در سطح هورمون‌ها می‌شود که این ممکن‌است انواع مشکلات پوستی را ایجاد کند. از سوی دیگر، بیماری‌های پوستی مادر، که از گذشته وجود داشته‌اند نیز ممکن است در دوران بارداری تغییر کرده یا بدتر شوند.

اکثر بیماری‌های پوستی که در دوران بارداری ایجاد می‌شوند، پس از تولد نوزاد از بین می‌روند. سایر بیماری‌ها به مراقبت‌های پزشکی نیاز دارند.

شایع‌ترین بیماری‌های پوستی مرتبط با بارداری عبارتند‌‌از:

• استرچ مارک (ترک پوستی)
• ملاسما (ایجاد لک روی پوست صورت)
• پمفیگوئید (ایجاد تاول و بثورات روی پوست یا مخاط)
• اگزما

استرس

استرس تعادل هورمون‌ها را برهم می‌زند و از این طریق، ممکن‌است باعث تحریک یا تشدید انواع مشکلات پوستی شود. از مشکلات پوستی مرتبط با استرس، می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• اگزما
• پسوریازیس
• آکنه
• آکنه روزاسه
• ایکتیوز (خشکی شدید پوست و پوسته پوسته شدن آن)
• ویتیلیگو
• کهیر
• درماتیت سبورئیک
• آلوپسی آره‌آتا (یک نوع ریزش مو)

آفتاب

نور خورشید در ابتلا به بسیاری از اختلالات پوستی نقش دارد. بعضی از این بیماری‌ها شایع و بی‌ضرر هستند، در حالی که بعضی دیگر نادر یا تهدید‌کننده حیات تلقی می‌شوند.

قرار گرفتن در معرض نور خورشید می‌تواند به بروز مشکلات زیر منجر شود یا آن‌ها را تشدید کند:

• خال‌های پوستی
• چین و چروک
• آفتاب‌سوختگی
• کراتوز اکتینیک (ایجاد لکه‌های زبر و پوسته پوسته روی پوست)
• سرطان پوست
• حساسیت پوست به نور

انواع مشکلات پوستی دائمی

تعدادی از بیماری‌های پوستی تا پایان عمر باقی می‌مانند. بعضی از آن‌ها ممکن است از دوران کودکی شروع شوند و تا بزرگسالی ادامه پیدا کنند. در بعضی موارد علائم همیشه وجود ندارند، اما در زمان‌های خاصی شعله‌ور می‌شوند. در این بخش، شایع‌ترین بیماری‌های پوستی دائمی را معرفی می‌کنیم.

درماتیت سبورئیک

در بزرگسالان، درماتیت سبورئیک می‌تواند در هر نقطه از بدن ظاهر شود؛ اما معمولا نواحی چرب بدن مانند صورت، کناره‌های بینی، ابروها، گوش‌ها، پلک‌ها و قفسه سینه را درگیر می‌کند.

علائم

پوست آسیب دیده ممکن است قرمز، متورم و چرب به نظر برسد یا یک پوسته سفید یا زرد رنگ روی سطح پوست ظاهر شود.

افرادی که پوست تیره‌تری دارند، اغلب متوجه می‌شوند که پوسته‌ها شکلی شبیه به گل دارند. بعضی از نواحی آسیب دیده پوست ممکن است تیره‌تر یا روشن‌تر از حد معمول به نظر برسند.

درمان

بسیاری از راهکارهای درمانی می‌توانند به کاهش علائم کمک کنند. درمان درماتیت سبورئیک شامل استفاده از شامپوی مخصوص و استفاده از کرم دارویی روی پوست آسیب دیده است.

خال‌های پوستی

خال‌ها لکه‌های قهوه‌ای رنگی هستند که معمولا هیچ آسیبی به شما وارد نمی‌کنند. بعضی از افراد ممکن است حدود 40 خال در سراسر بدن خود داشته باشند.

علائم

معمولا خال‌های پوستی به شکل لکه‌های قهوه‌ای رنگ کوچک دیده می‌شوند؛ اما آن‌ها در رنگ‌ها، شکل‌ها و اندازه‌های مختلف وجود دارند.

خال‌های غیرعادی که ممکن‌است نشانه سرطان باشند، غالبا لبه‌های نامنظم یا شکل نامتقارن دارند.

درمان

اکثر خال‌ها نیازی به درمان ندارند؛ اما اگر شما را آزار می‌دهند یا متوجه تغییرات مشکوکی در آن‌ها شده‌اید، با متخصص پوست درباره برداشتن خال از طریق جراحی صحبت کنید. این کار زمان کوتاهی طول می‌کشد و معمولا به صورت سرپایی انجام می‌شود.

روزاسه

روزاسه یکی از انواع مشکلات پوستی است که باعث سرخ شدن یا برافروختگی صورت و نمایان شدن عروق خونی آن می‌شود؛ همچنین احتمال دارد برجستگی‌های کوچک و پر از چرک ایجاد کند.

علائم و نشانه‌های روزاسه ممکن است برای چند هفته یا چند ماه شعله‌ور شوند و سپس برای مدتی از بین بروند.

علائم

روزاسه بیشتر باعث قرمز شدن یا برافروختگی صورت می‌شود. در افرادی که پوست تیره دارند، ناحیه آسیب دیده ممکن است تیره‌تر و گرم‌تر از پوست اطراف باشد.

درمان

هیچ درمان شناخته شده‌ای برای روزاسه وجود ندارد. پزشکان علائم این بیماری را با داروهای ضدالتهاب موضعی یا خوراکی درمان می‌کنند.

پسوریازیس

پسوریازیس یک اختلال خود‌ایمنی است، یعنی یک مشکل در سیستم ایمنی باعث می‌شود سلول‌های ایمنی به اشتباه به سلول‌های سالم پوست حمله کنند. محققان معتقدند که هم ژنتیک و هم عوامل محیطی در این امر نقش دارند.

پسوریازیس یک بیماری طولانی‌مدت (مزمن) و بدون درمان است که می‌تواند دردناک باشد، باعث اختلال خواب شود و تمرکز را سخت کند. این بیماری به صورت چرخه‌ای رخ می‌دهد، برای چند هفته یا چند ماه شعله‌ور است و سپس برای مدتی فروکش می‌کند.

عوامل زیر باعث شعله‌ور شدن علائم پسوریازیس می‌شوند:

• عفونت‌هایی مانند گلودرد استرپتوکوکی یا عفونت‌های پوستی
• آب و هوا، به ویژه آب و هوای سرد و خشک
• آسیب‌دیدگی پوست، مانند بریدگی، نیش حشرات یا آفتاب‌سوختگی شدید
• سیگار کشیدن و قرار گرفتن در معرض دود سیگار دیگران
• مصرف زیاد الکل
• بعضی از داروها، از جمله لیتیوم، داروهای فشار خون بالا و داروهای ضدمالاریا
• قطع سریع کورتیکواستروئیدهای خوراکی یا تزریقی

علائم

علائم پسوریازیس معمولا شامل لکه‌های خارش‌دار با ظاهر غیرعادی است. مناطقی که تحت‌تاثیر پسوریازیس قرار می‌گیرند، می‌توانند از نظر اندازه و شدت متفاوت باشند.

در افراد سفیدپوست نواحی آسیب دیده معمولا قرمز یا صورتی با پوسته‌های سفید هستند. آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار ممکن است لکه‌هایی به رنگ بنفش، خاکستری یا قهوه‌ای تیره داشته باشند.

درمان

هدف از درمان پسوریازیس، جلوگیری از رشد سریع سلول‌های پوست و از بین بردن پوسته‌ها است. پزشکان می‌توانند علائم بیماری را با داروهای مختلف از جمله کرم‌ها و پمادها کنترل کنند.

اگزما

اگزما معمولا در اوایل دوران کودکی ایجاد می‌شود، اما ممکن است بزرگسالان را هم گرفتار کند. انواع مختلفی از اگزما وجود دارد، از جمله درماتیت‌ آتوپیک و درماتیت‌ تماسی.

علائم

اگزما باعث ایجاد بثورات روی صورت، پوست سر، آرنج، گردن، مچ دست، مچ پا یا پاها می‌شود. بثورات، بسیار خارش‌دار هستند و ممکن است برجسته وضخیم شوند یا تغییر رنگ دهند.

در بزرگسالان، بثورات پوستی می‌توانند قسمت بیشتری از بدن را بپوشانند و به خشکی و خارش گسترده منجر شوند.

علائم اگزما معمولا در افرادی که پوست تیره‌ دارند، کمتر است؛ با‌این‌حال، در افراد رنگین‌پوست، اگزما می‌تواند باعث تغییر رنگ پوست شود و نواحی آسیب دیده را روشن‌تر یا تیره‌تر کند.

درمان

هیچ درمان شناخته شده‌ای برای اگزما وجود ندارد. این بیماری ممکن است خودبه‌خود برطرف شود، اما داروهایی که علائم را تسکین می‌دهند در دسترس هستند.

ویتیلیگو

رنگ مو و پوست توسط ملانین تعیین می‌شود. ویتیلیگو زمانی اتفاق می‌افتد که سلول‌های تولیدکننده ملانین می‌میرند یا از کار می‌افتند؛ در نتیجه، رنگ پوست تغییر می‌کند. این عارضه می‌تواند پوست هر قسمت از بدن را تحت تاثیر قرار دهد؛ همچنین ممکن است روی مو و داخل دهان تاثیر بگذارد.

این بیماری تهدیدکننده حیات یا مسری نیست؛ اما می‌تواند استرس‌زا باشد یا باعث شود نسبت به خودتان احساس بدی داشته باشید.

علائم

علائم ویتیلیگو عبارتند‌از:

• تغییر رنگ پوست که معمولا ابتدا در دست‌ها، صورت و اطراف اندام تناسلی ظاهر می‌شود.
• سفید شدن زودرس موهای سر، مژه‌ها، ابروها یا ریش
• از دست دادن رنگ در بافت‌هایی که سطح داخلی دهان و بینی را می‌پوشانند (غشاهای مخاطی)

درمان

در‌حال‌حاضر، ویتیلیگو درمان قطعی ندارد؛ اما می‌توان از طیف وسیعی از راهکارها از جمله نور درمانی و داروهای موضعی کمک گرفت. اگر این‌ها موثر نباشند، ممکن است جراحی توصیه شود.

انواع بیماری‌های پوستی موقتی

انواع مشکلات پوستی وجود دارند که با گذشت زمان یا با یک دوره درمان مناسب، برطرف می‌شوند؛ از‌جمله:

آکنه

آکنه یکی از شایع‌ترین بیماری‌های پوستی است. این عارضه زمانی رخ می‌دهد که فولیکول‌های مو با چربی و سلول‌های مرده پوست مسدود می‌شوند و جوش‌های سر سفید، سر سیاه یا چرکی را ایجاد می‌کنند.

علائم

آکنه معمولا در صورت، پیشانی، قفسه سینه، قسمت بالایی کمر و شانه‌ها ظاهر می‌شود و بسته به شدت بیماری، علائم متفاوتی را ایجاد می‌کند.

گاهی اوقات، آکنه به شکل برآمدگی‌های قرمز رنگ و حساس است و در بعضی موارد، می‌تواند دردناک و پر از چرک باشد.

درمان

معمولا آکنه با مصرف داروهای موضعی و خوراکی درمان می‌شود. پزشکان ممکن‌است برای زنان، درمان‌های هورمونی را توصیه کنند.

کهیر

کهیر لکه‌ قرمز رنگی است که روی پوست ایجاد می‌شود. این عارضه نوعی تورم است و زمانی اتفاق می‌افتد که بدن به چیزی واکنش آلرژیک نشان می‌دهد.

واکنش آلرژیک به دلیل مواجهه سیستم ایمنی بدن با یک ماده آلرژی‌زا شروع می‌شود. مواد آلرژی‌زا پروتئین‌هایی هستند که برای بسیاری از افراد بی‌ضرر تلقی می‌شوند، اما در افراد حساس واکنش آلرژیک ایجاد می‌کنند.

علائم

کهیر اغلب با خارش بسیاری همراه است، اما ممکن است احساس سوزش هم داشته باشید. کهیر می‌تواند به‌اندازه یک انگشت کوچک یا به اندازه یک بشقاب غذا، بزرگ باشد. گاهی اوقات، کهیرها به هم می‌پیوندند و مناطق بزرگ‌تری به نام پلاک را تشکیل می‌دهند. کهیر در عرض 24 ساعت محو می‌شود، اگرچه ممکن است برای چند روز یا بیشتر قابل مشاهده باشد.

درمان

غالبا کهیر بدون درمان از بین می‌رود. در سایر موارد، پزشک می‌تواند انواع داروها مثل آنتی‌هیستامین‌ها یا کورتیکواستروئیدها را برای شما تجویز کند.

عفونت قارچی ناخن

عفونت ناخن، یکی از انواع مشکلات پوستی است که به دلیل رشد بیش از حد قارچ در اطراف و زیر ناخن ایجاد می‌شود. این عارضه معمولا ناخن‌های پا را درگیر می‌کند.

علائم

در افرادی که این عفونت قارچی را دارند، ناخن‌ها شکننده هستند، تغییر رنگ می‌دهند، از بستر خود جدا می‌شوند و حتی ممکن است بوی بدی داشته باشند.

درمان

انواع مختلفی از قارچ وجود دارد که می‌توانند باعث این عفونت شوند؛ بنابراین، درمان به نوع قارچ بستگی دارد. پزشکان از داروهای خوراکی یا موضعی برای رفع این مشکل کمک می‌گیرند. در بعضی موارد، ممکن است لازم باشد، ناخن آسیب‌دیده برداشته شود.

تبخال دهانی

تبخال یک عفونت ویروسی شایع است که معمولا در عرض دو تا سه هفته بهبود می‌یابد، بدون اینکه اسکار (جای زخم) به‌جا بگذارد. این عارضه پوستی توسط ویروس هرپس سیمپلکس ایجاد می‌شود.

علائم

تبخال یک تاول قرمز رنگ و پر از مایع است که معمولا در نزدیکی دهان ظاهر می‌شود. قبل از ظاهر شدن تبخال، ممکن است خارش یا احساس سوزش داشته باشید.

درمان

هیچ درمانی برای تبخال وجود ندارد، اما داروهای ضدویروس یا کرم‌های تجویزی می‌توانند به بهبود سریع‌تر آن کمک کنند.

کاندیدیازیس

کاندیدیازیس یک عفونت قارچی است و از رشد بیش‌از‌حد یک نوع مخمر که در بدن زندگی می‌کند، ناشی می‌شود. نام این مخمر کاندیدا آلبیکانس است.

عفونت کاندیدیازیس اغلب روی پوست، واژن یا دهان ظاهر می‌شود، جایی که کاندیدا به طور طبیعی در مقادیر کم وجود دارد.

باکتری‌های سالم روی بدن، از رشد بیش‌از‌حد مخمر جلوگیری می‌کند؛ بنابراین، باید بین این باکتری‌ها با مخمرها تعادل وجود داشته باشد. اگر این تعادل به دلیل استرس، رژیم غذایی نامناسب، ضعیف شدن سیستم ایمنی یا یک مشکل پزشکی از بین برود، عفونت کاندیدیازیس رخ می‌دهد.

علائم

علائم کاندیدیازیس بسته به محل عفونت، متفاوت است. شایع‌ترین علائم عبارتند‌از: بثورات پوستی، خارش، سوزش، ترشحات واژن (سفید یا زرد رنگ)، وجود زخم یا لکه‌های سفید در دهان و تورم (التهاب).

درمان

معمولا با رعایت بهداشت و اجتناب از مصرف بیش از حد آنتی‌بیوتیک‌ها، می‌توانید از عفونت کاندیدیازیس پیشگیری کنید. برای درمان این بیماری، پزشک کرم‎‌های ضدقارچ و کورتیکواستروئیدی را تجویز می‌کند.

شایع ترین مشکلات پوستی مقاربتی

بیماری‌های مقاربتی زیر می‌توانند انواع مشکلات پوستی را ایجاد ‌کنند:

تبخال تناسلی

تبخال یک بیماری مقاربتی است که توسط ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) ایجاد می‌شود. HSV یک ویروس مسری است که می‌تواند از طریق تماس مستقیم با زخم‌ها منتقل شود. تماس مستقیم، شامل بوسیدن، برقراری رابطه جنسی و سایر تماس‌های پوست به پوست در محل عفونت است.

هر کسی بدون توجه به سن می‌تواند به HSV مبتلا شود، اما این بیماری در بین زنان شایع‌تر است. دو نوع ویروس هرپس سیمپلکس وجود دارد: HSV-1 و HSV-2:

• HSV-1: غالبا باعث تبخال دهان می‌شود. این ویروس اطراف دهان و روی صورت را تحت‌تاثیر قرار می‌دهد.
• HSV-2: در بیشتر موارد، به تبخال تناسلی منجر می‌شود. تبخال تناسلی شامل زخم‌هایی است که در اطراف یا روی اندام تناسلی، مقعد، باسن و قسمت داخلی ران ظاهر می‌شوند؛ همچنین می‌توانند در داخل واژن ایجاد شوند.

افراد مبتلا به تبخال، در‌معرض خطر ابتلا به هرپتیکوم اگزما هستند، یک نوع عفونت جدی پوستی که در صورت درمان نشدن، می‌تواند کُشنده باشد.

علائم این بیماری شامل سوزش، گزگز و خارش پوست است و معمولا در امتداد گردن و سر مشاهده می‌شود، اما می‌تواند در هر نقطه از بدن ایجاد شود. هرپتیکوم اگزما به احتمال زیاد پنج تا 12 روز پس از تماس با فردی که HSV دارد رخ می‌دهد.

علائم

اکثر افراد آلوده به HSV نمی‌دانند که به آن مبتلا هستند؛ زیرا ممکن‌است علائمی نداشته باشند یا علائم بسیار خفیفی را تجربه کنند.

علائم، حدود دو تا 12 روز پس از مواجهه با ویروس، شروع می‌شوند و غالبا شامل موارد زیر هستند:

• درد یا خارش در اطراف اندام تناسلی
• برجستگی‌ها یا تاول‌های کوچک در اطراف اندام تناسلی یا مقعد
• زخم‌های دردناکی که هنگام پاره شدن تاول‌ها یا خونریزی کردن آن‌ها ایجاد می‌شوند
• دلمه‌هایی که با بهبود زخم‌ها ایجاد می‌شوند
• احساس درد هنگام ادرار کردن
• ترشح از پیشاب‌راه (لوله‌ای که ادرار را از بدن خارج می‌کند)
• ترشح از واژن

همچنین ممکن است با علائمی شبیه آنفولانزا همراه باشند، مانند:

• تب
• سردرد
• بدن درد
• تورم غدد لنفاوی در کشاله ران

زخم‌ها در جایی ظاهر می‌شوند که عفونت وارد بدن شده است؛ اما شما می‌توانید عفونت را با لمس زخم و سپس مالش یا خاراندن، به ناحیه دیگری از بدن خود گسترش دهید.

درمان

متخصصان هنوز راهی برای درمان تبخال پیدا نکرده‌اند، اما می‌توانند به تسکین علائم شما کمک کنند.

تاول‌ها معمولا خودبه‌خود و بدون درمان دارویی بهبود می‌یابند؛ اما اگر شدید باشند یا به طور مکرر رخ دهند، پزشک داروهای ضدویروس (مانند آسیکلوویر، فامسیکلوویر و والاسیکلوویر) را تجویز می‌کند. این داروها به کاهش عود بیماری کمک می‌کنند و شدت علائم را کاهش می‌دهند.

داروهای ضدویروس عموما به شکل قرص و کرم هستند؛ با این حال، پزشک ممکن است تزریق دارو را برای درمان علائم شدید توصیه کند.

سیفلیس

سیفلیس هم یکی از انواع مشکلات پوستی است که در گروه بیماری‌های مقاربتی قرار می‌گیرد. این بیماری توسط باکتری ترپونما پالیدوم ایجاد می‌شود.

سیفلیس در درجه اول از طریق رابطه جنسی منتقل می‎شود؛ با این حال، اگر عفونت مادر درمان نشده داشته باشد، نوزاد ممکن است به سیفلیس مبتلا شود؛ به این بیماری سیفلیس مادرزادی می‌گویند. سیفلیس همچنین می‌تواند از طریق تزریق خون منتقل شود، اگرچه این اتفاق فوق‌العاده نادر است.

هر کسی ممکن‌است به سیفلیس مبتلا شود؛ اما بعضی عوامل، شانس ابتلا به آن را افزایش می‌دهند، از جمله: داشتن رابطه جنسی بدون استفاده از کاندوم، داشتن همسری که به سیفلیس مبتلا است و ابتلا به HIV.

علائم

سیفلیس در چند مرحله مختلف ایجاد می‌شود و علائم هر مرحله متفاوت هستند. از شایع‌ترین علائم این بیماری، می‌توان به زخم، بثورات پوستی که معمولا بدون خارش هستند، ریزش مو، دردهای عضلانی، تب، گلودرد و تورم غدد لنفاوی اشاره کرد.

درمان

سیفلیس در مراحل ابتدایی به راحتی با پنی‌سیلین درمان می‌شود. پنی‌سیلین یکی از پرمصرف‌ترین آنتی‌بیوتیک‌ها است.

افرادی که به پنی‌سیلین حساسیت دارند با آنتی‌بیوتیک‌های متفاوتی درمان‌ می‌شوند، مانند: داکسی‌سایکلین و سفتریاکسون.

در طول درمان، از تماس جنسی خودداری کنید تا زمانی که تمام زخم‌های بدن بهبود یابند و پزشک به شما بگوید که از‌سرگیری رابطه جنسی بی‌خطر است. اگر از نظر جنسی فعال هستید، همسر شما هم باید تحت درمان قرار بگیرد.

زگیل ناحیه تناسلی

زگیل تناسلی یک بیماری مقاربتی است که توسط سویه‌های کم خطر ویروس پاپیلومای انسانی (HPV 6 و HPV 11) ایجاد می‌شود. این سویه‌ها متفاوت از سویه‌های پرخطری هستند که می‌توانند به دیسپلازی و سرطان دهانه رحم منجر شوند.

HPV یکی از شایع‌ترین بیماری‌های مقاربتی است. همه افرادی که از نظر جنسی فعال هستند در برابر عوارض HPV از جمله زگیل تناسلی آسیب‌پذیر تلقی می‌شوند.

علائم

زگیل تناسلی از طریق فعالیت جنسی از جمله رابطه جنسی دهانی، واژینال و مقعدی منتقل می‌شود. زگیل ممکن‌است تا چند هفته یا چند ماه پس از عفونت ایجاد نشود.

زگیل‌های تناسلی همیشه با چشم انسان قابل مشاهده نیستند. گاهی اوقات، بسیار کوچک و به رنگ پوست یا کمی تیره‌تر هستند. آن‌ها ممکن است به صورت دسته‌ای از زگیل‌ها یا به صورت یک زگیل منفرد ظاهر شوند.

در مردان، زگیل تناسلی در نواحی زیر ایجاد می‌شود:

• آلت تناسلی
• کیسه بیضه
• کشاله‌ران
• ران
• داخل یا اطراف مقعد

در زنان، زگیل‌ها در نواحی زیر دیده می‌شوند:

• داخل واژن یا مقعد
• خارج از واژن یا مقعد
• روی دهانه رحم

زگیل تناسلی همچنین ممکن‌است روی لب‌ها، دهان، زبان یا گلوی فردی که تماس جنسی دهانی با فرد مبتلا به HPV داشته است ظاهر شود.

حتی اگر نتوانید زگیل تناسلی را ببینید، ممکن است علائم زیر را تجربه کنید:

• ترشحات واژن
• خارش
• خونریزی
• سوزش

اگر زگیل تناسلی گسترش یابد یا بزرگ شود، می‌تواند آزاردهنده یا حتی دردناک باشد.

درمان

زگیل‌های تناسلی قابل مشاهده اغلب با گذشت زمان از بین می‌روند، اما خود HPV می‌تواند در سلول‌های پوست باقی بماند. به‌عبارت‌دیگر، ممکن‌است در طول زندگی خود چند بار این بیماری را تجربه کنید؛ بنابراین مدیریت علائم مهم است، زیرا باید از انتقال ویروس به دیگران جلوگیری کنید.

دو روش برای درمان زگیل تناسلی وجود دارد:

• استفاده از داروهای موضعی مثل تری‌کلرواستیک اسید یا TCA
• جراحی برای برداشتن زگیل‌ها

ایدز

ایدز یک بیماری مقاربتی است که در صورت ابتلا به ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV) ایجاد می‌شود. با گذشت زمان، HIV می‌تواند به سیستم ایمنی آسیب برساند و آن را ضعیف کند که این باعث بدتر شدن علائم ویروس می‌شود.

HIV از طریق مایعات بدن شامل خون، منی، مایعات واژن و رکتوم (راست‌روده) و شیر مادر، منتقل می‌شود.

علائم

به چند هفته اول پس از ابتلا به HIV مرحله حاد عفونت می‌گویند. در این مرحله، بعضی از افراد هیچ علامتی ندارند؛ سایرین هم ممکن است متوجه نشوند که HIV در بروز علائم آن‌ها نقش دارد؛ چون علائم مرحله حاد بسیار شبیه علائم آنفولانزا یا سایر ویروس‌های فصلی هستند، مانند: تب، لرز، تورم غدد لنفاوی، درد بدن، گلودرد، سردرد، حالت تهوع و بثورات پوستی.

در مراحل بعدی بیماری، ممکن است علائمی دیگری مثل تعریق شبانه، خستگی، استفراغ، اسهال، کاهش وزن ناخواسته و عفونت‌های قارچی مکرر دهان یا واژن را تجربه کنید.

درمان

پس از تشخیص HIV، بدون توجه به بار ویروسی باید درمان در اسرع وقت شروع شود.

درمان اصلی HIV استفاده از داروهای «ضد رتروویروسی» است که از تولید مثل ویروس جلوگیری می‌کنند. این داروها سیستم ایمنی بدن را به اندازه کافی قوی نگه می‌دارند تا بتواند با بیماری مقابله کند.

تریکومونیازیس

تریکومونیازیس نوعی عفونت شایع مقاربتی است که توسط یک انگل ایجاد می‌شود.

علائم

اکثر افراد مبتلا به تریکومونیازیس هیچ علامتی ندارند؛ با این حال، علائم ممکن است در طول زمان ایجاد شوند. علائم تریکومونیازیس در بین مردان و زنان متفاوت است. در زنان، علائم و نشانه‌ها عبارتند‌از:

• خروج مقدار زیادی ترشح رقیق و اغلب بدبو از واژن که ممکن است شفاف، سفید، خاکستری، زرد یا سبز باشد
• قرمزی، سوزش و خارش ناحیه تناسلی
• درد در هنگام ادرار کردن یا برقراری رابطه جنسی

در مردان، تریکومونیازیس به‌ندرت علائم ایجاد می‌کند؛ اما گاهی اوقات علائم زیر، قابل مشاهده هستند:

• خارش یا تحریک در داخل آلت تناسلی
• احساس سوزش هنگام ادرار کردن یا بعد از انزال
• ترشح از آلت تناسلی

درمان

درمان تریکومونیازیس به آنتی‌بیوتیک خوراکی نیاز دارد که در برابر عفونت‌های ناشی از انگل، موثر باشد (مثل مترونیدازول، تینیدازول و سکنیدازول). درمان را می‌توان در دوران بارداری نیز انجام داد.

انواع مشکلات پوستی در کودکان

اختلالات پوستی در کودکان نیز شایع هستند. کودکان می‌توانند بسیاری از بیماری‌های پوستی را مشابه بزرگسالان تجربه کنند.

از آنجا که کودکان در تماس با سایر هم‌سن و سال‌های خود قرار دارند، ممکن است به بیماری‌هایی مبتلا شوند که به‌ندرت در بزرگسالان رخ می‌دهند.

بسیاری از مشکلات پوستی دوران کودکی با افزایش سن برطرف می‌شوند، اما گاهی اوقات کودکان اختلالات پوستی دائمی را از والدین خود به ارث می‌برند.

اختلالات پوستی رایج در دوران کودکی عبارتند‌از:

همانژیوم

همانژیوم‌ها، تومورهای بی‌خطری هستند که معمولا روی گردن، سر یا صورت شیرخواران ظاهر می‌شوند. آن‌ها ابتدا به صورت برآمدگی‌های کوچک هستند و در‌نهایت به تومورهای بزرگ‌تری تبدیل می‌شوند.

همانژیوم‌ها می‌توانند روی اندام‌های دیگری غیر از پوست ایجاد شوند؛ همچنین در کبد شایع هستند.

علائم

همانژیوم ممکن است در بدو تولد قابل مشاهده باشد، اما اغلب در ماه اول زندگی ظاهر می‌شود. این عارضه به‌صورت یک علامت قرمز مسطح روی بدن شروع می‌شود. کودکان معمولا فقط یک همانژیوم دارند، اما بعضی از آن‌ها ممکن است دارای چند همانژیوم باشند.

در طول اولین سال تولد کودک، علامت قرمز ممکن است به سرعت به شکل یک توده اسفنجی و لاستیکی شکل درآید که از پوست بیرون زده است. سپس همانژیوم وارد مرحله استراحت می‌شود و در نهایت به آرامی شروع به از‌بین‌رفتن می‌کند. پس‌از‌آن، پوست ممکن است کمی تغییر رنگ دهد یا برجسته شود.

درمان

درمان همانژیوم معمولا ضروری نیست، زیرا تا سن 10 سالگی خودبه‌خود ناپدید می‌شود؛ اما بعضی از همانژیوم‌ها می‌توانند ساختارهای مهمی را تحت‌تاثیر قرار دهند یا به دلیل اندازه و محل قرارگیری خود، روی زیبایی تاثیر بگذارند. در‌این‌صورت، از راهکارهای درمانی زیر استفاده می‌شود:

• استفاده از داروهای مسدودکننده بتا برای از بین بردن همانژیوم‌های کوچک
• استفاده از داروهای کورتیکواستروئیدی (اگر مسدودکننده‌های بتا موثر نباشند)
• لیزر درمانی

سرخک

سرخک یکی از انواع مشکلات پوستی است که توسط ویروس ایجاد می‌شود و کودکان را درگیر می‌کند. واکسن می‌تواند از بیشتر افراد در برابر این بیماری محافظت کند؛ اما نوزادانی که برای واکسینه شدن، سن کمی دارند، زنان باردار و افرادی که واکسن نزده‌اند، مستعد ابتلا به آن هستند.

علائم

علائم سرخک معمولا هفت تا 14 روز پس از مواجهه با ویروس ظاهر می‌شوند؛ با‌این‌حال، ممکن است پیدایش آن‌ها تا 23 روز طول بکشد. رایج‌ترین علائم عبارتند از:

• تب
• سرفه
• آبریزش بینی
• عطسه کردن
• چشم‌های اشک‌آلود
• بدن درد
• لکه‌های سفید کوچک در دهان که دو تا سه روز پس از علائم اولیه ظاهر می‌شوند
• بثورات قرمز رنگ که تقریبا سه تا پنج روز پس از شروع علائم ایجاد می‌شوند

درمان

هیچ راهی برای درمان سرخک وجود ندارد؛ بنابراین، پزشکان تمایل دارند علائم را برطرف کرده و از بروز عوارض جلوگیری کنند.

اگر عارضه‌ای وجود نداشته باشد، پزشک استراحت و نوشیدن مایعات فراوان را برای جلوگیری از کم‌آبی بدن توصیه می‌کند. در صورت وجود عوارض خطرناک، پزشک ممکن است بستری شدن در بیمارستان را پیشنهاد دهد.

زرد زخم

این عفونت باکتریایی مسری، یکی از شایع‌ترین عفونت‌های پوستی در کودکان خردسال است.

زرد زخم معمولا باعث ایجاد زخم‌ها و تاول‌های خارش‌دار در اطراف دهان و سایر نقاط صورت می‌شود؛ سپس این زخم‌ها می‌ترکند و به شکل پوسته‌ای درمی‌آیند که خشک می‌شود و یک رد قرمز به‌جا می‌گذارد که بدون ایجاد اسکار (جای زخم) محو می‌شود.

علائم

علامت اصلی این بیماری، زخم قرمز رنگی است که اغلب در اطراف بینی و دهان ایجاد می‌شود. زخم‌ می‌تواند از طریق لمس، لباس و حوله به سایر نواحی بدن سرایت کند. به طور کلی، خارش و درد خفیف است.

درمان

زرد زخم با کرم یا پماد آنتی‌بیوتیکی موپیروسین که توسط پزشک تجویز می‌شود، قابل درمان است. پماد را باید دو تا سه بار در روز و به مدت پنج تا 10 روز، مستقیما روی زخم‌ها بمالید.

درماتومیوزیت

درماتومیوزیت یکی از انواع مشکلات پوستی التهابی است که به ندرت اتفاق می‌افتد و بیشتر کودکان پنج تا 15 ساله و بزرگسالان 40 تا 60 ساله را گرفتار می‌کند. درماتومیوزیت در زنان نسبت به مردان شایع‌تر است.

علائم

علائم و نشانه‌های درماتومیوزیت می‌توانند به طور ناگهانی یا به تدریج ظاهر شوند. شایع‌ترین علائم عبارتند‌از:

• تغییرات پوستی: بثورات بنفش رنگ یا قرمز تیره که بیشتر روی صورت و پلک‌ها، روی بند انگشت‌ها، آرنج‌ها، زانوها، قفسه سینه و پشت ایجاد می‌شوند.
• ضعف عضلانی: ضعف پیش‌رونده عضلانی که نزدیک‌ترین عضلات به تنه (مانند عضلات باسن، ران‌ها، شانه‌ها، بازوها و گردن) را درگیر می‌کند. این ضعف هر دو سمت بدن را تحت‌تاثیر قرار می‌دهد و به‌تدریج تشدید می‌شود.

درمان

هیچ درمانی برای درماتومیوزیت وجود ندارد، اما می‌توان علائم آن را با راهکارهای زیر کنترل کرد:

• دارو درمانی شامل کورتیکواستروئیدها (مثل پردنیزون)، آزاتیوپرین، متوترکستات و ریتوکسیماب
• استفاده از ضدآفتاب‌ برای محافظت از پوست در برابر نور خورشید
• فیزیوتراپی برای کمک به حفظ و بهبود قدرت و انعطاف‌پذیری
• گفتار درمانی (اگر عضلات بلع تحت تاثیر قرار گرفته باشند)
• تزریق ایمونوگلوبولین وریدی (IVIg)
• جراحی برای حذف رسوبات دردناک کلسیم و جلوگیری از عفونت‌های مکرر پوست

راش پوشک

راش پوشک یا درماتیت پوشک، یکی از انواع مشکلات پوستی است که در شیرخواران رخ می‌دهد. اکثر کودکان حداقل یک بار قبل از آموزش استفاده از سرویس بهداشتی، به این مشکل مبتلا می‌شوند.

راش پوشک زمانی رخ می‌دهد که کودک برای مدت طولانی در پوشک کثیف بماند. اسهال می‌تواند مشکل را تشدید کند.

علائم

راش پوشک باعث قرمزی و تحریک پوست می‌شود. پوست آسیب دیده ممکن است در لمس احساس شود.

اگر راش پوشک با کم آبی بدن، تاول یا تب همراه بود، برای درمان آن باید به پزشک مراجعه کنید.

درمان

کرم‌ها و پمادهای موضعی که معمولا برای درمان راش پوشک استفاده می‌شوند عبارتند از:

• هیدروکورتیزون برای کاهش تورم
• کرم‌های ضدقارچ یا آنتی‌بیوتیکی برای مبارزه با عفونت‌ها (پزشک ممکن‌است آنتی‌بیوتیک خوراکی هم تجویز کند)
• زینک اکساید

کلام پایانی

انواع مشکلات پوستی وجود دارد که بعضی از آن‌ها مزمن و بعضی دیگر موقتی هستند. تعدادی از بیماری‌های پوستی ممکن است آزاردهنده باشند، اما خطرناک نیستند. سایر بیماری‌ها، مثل سرطان پوست، می‌توانند تهدیدکننده حیات باشند.

به یاد داشته باشید که شما مجبور نیستید به تنهایی با مشکلات پوستی خود مقابله کنید. همکاری با متخصص پوست به شما در تشخیص صحیح و دریافت برنامه درمانی مناسب کمک می‌کند.

اگر علائم پوستی غیرعادی را تجربه کردید، بهتر است در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید؛ همچنین می‌توانید سوالات خود درباره علائم و راه‌های درمان اختلالات پوستی را با ما در میان بگذارید.

سوالات متداول