بیشتر افراد برای تسکین دردها و درمان بیماری‌های خود به مسکن‌ها و داروهای مختلفی روی آورده‌اند. اما به طور قطع می‌توان گفت برای بهبود و یا تسکین بسیاری از دردها و بیماری‌ها طب سنتی نه تنها جایگزین بسیار مناسبی است بلکه با کمترین عوارض بیماری را بهبود می‌بخشد.
مجموعه‌ای از دانسته‌ها و مهارت‌هایی که براساس تجربه‌ها و باورهای بومی در فرهنگ‌های مختلف به دست آمده و برای تشخیص، پیشگیری و درمان بیماری‌های رو‌حی و جسمی مورد استفاده قرار گرفته می‌شود، طب سنتی می‌گویند. قدمت آن به حدود 4000 سال قبل بر می‌گردد.
طب سنتی در کشور‌ها مختلف و دارای انواع گوناگونی است. از خاصترین انواع طب سنتی می توان به شَمَن باوری (یکی از روش های جادو پردازی) و آیورودا (استفاده از گیاهان طبی برای درمان با ماساژ و یوگا) در هندوستان اشاره کرد. همچنین رایج‌ترین و معروفترین نوع طب سنتی، گیاه درمانی (مخلوط کردن چند نوع گیاه برای درمان) در کشور چین و طب اخلاطی (به مجموع مزاج‌های گرم، سرد، تر و خشک که ریشه و اساس آن به صفرا، خون، سودا برمی‌گردد) در ایران اشاره کرد.
در دنیا حدود 750 گونه از گیاهان مختلفی وجو دارد. از این 750 گونه گیاه تنها 10 درصد خاصیت دارویی دارند و توسط محققان در انواع روش های درمان سنتی به کار گرفته شده است.
در 30 سال گذشته سازمان بهداشت تاکید بسزایی بر قرار دادن طب سنتی در کنار طب جدید داشته که اصالت و کل نگر بودن این روش درمانی، دسترسی آسان به آن و همچنین مقرون به صرفه بودن برای مردم از دلایل تأکید این سازمان برای ترویج انواع طب سنتی محسوب می شوند.
ریشه کتبی و آموزه‌هایی در این طب در قرن سوم توسط جالینوس و بقراط وجود دارد که در غالب ترجمه‌های عربی می‌باشد.
در ایران نیز از زمان‌های بسیار قدیم میان مردم محبوبیت خاصی داشته و کتاب‌هایی توسط ابن سینا و زکریای راضی در این رابطه نوشته شده است. قرن‌ها است که این کتاب‌ها در دانشگاه‌های آسیا و اروپا توسط استادان تدریس می‌شود.
طب سنتی تاکید بر پیشگیری از بیماری‌ها و درست زندگی کردن دارد. یعنی اصول این طب بر مصرف غذا‌ها با توجه به مزاج افراد دارد. اگر افراد ارگانیسم و مزاج بدنشان را به غذاهای سرد و گرم تشخیص دهند و در مصرف کردن آنها توجه بیشتری داشته باشند هرگز به بیماری‌های گوارشی و… دچار نمی‌شوند.
طب سنتی بیماری‌ها را به 3 دسته تقسیم می کند:
افرادی که با نقضی در بدن به دنیا می‌آیند.
افرادی که اندامی از بدنشان دچار شکستی شده و بد جوش می‌خورد که آنها را دچار محدودیت حرکتی می‌کند.
افرادی که در تغذیه ترکیبات درستی از انواع غذاهای سرد، گرم، خشک و یا مرطوب استفاده نمی‌کنند دچار سوء مزاج خواهند شد.
