شهمیرزاد (shahmirzad) یا به گویش مردمانش «شامرزا»، شهر نمونه گردشگری بین المللی، و از توابع استان سمنان است. این شهر حقیقتا بهشتی رویایی در حاشیه کویر مرکزی ایران به شمار میرود. شهمیرزادِ سر سبز و خوش آب و هوا را به القابی چون بهشت کویر و نگین زمردین انگشتری کویر، معرفی کرده و میشناسند؛ چرا که این منطقهی تاریخی بسیار زیبای توریستی، کویر خشک و سوزان را به جنگل سبز و چشمههای آب، پیوند میزند.
ویژگیهای اقلیمی و جغرافیایی منحصر به فرد این شهر، در کنار تاریخ سه هزار ساله و فرهنگ مردمانش، کوچه باغهای فراوان، جویهای آب روان و درختان بلند و کهنسالی که بین ۵۰۰ تا ۷۰۰ سال سن دارند، همه و همه دست به دست هم داده، تا با یکی از زیباترین شهرهای کشور چهار فصلمان روبرو باشیم.
درخت گردو یکی از شاخصههای اصلی شهمیرزاد است که مردمان قدیم شهر، به آن «میخ طلا» میگفتند، برایش شناسنامه درست میکردند و مهریه دخترانشان قرار میدادند. امروزه هم این شهر قطب مهم گردوی دنیاست و بزرگترین باغ گردوی جهان با مساحت حدودی ۷۵۰ هکتار، در شهمیرزاد واقع شده است.
با ما همراه باشید تا با جاذبههای گردشگری شهمیرزاد، نگین سبز دیار قومس بیشتر آشنا شوید:
فهرست مطالب
ویژگیهای جغرافیایی و آب و هوایی شهر شهمیرزاد
شهمیرزاد شهر کوچک، ییلاقی و زیبا در شمال استان سمنان است. منطقهای کوهستانی و سبز در دامنه کوههای البرز شمالی، که از سطح دریا ۲۰۵۰ متر فاصله دارد. موضوعی که به یکی از عجایب طبیعت کویری سمنان تبدیل شده، چرا که اختلاف ارتفاع این دو شهر از سطح دریا حدود هزار متر تخمین زده میشود و تجربه دو آب و هوای متفاوت را برای گردشگران به همراه خواهد داشت. اختلاف دمایی که این اتفاق در فاصله کم در این دو منطقه رقم زده، شهمیرزاد را به بهشت کویر تبدیل کرده است.
میانگین دمای سالیانه در شهمیرزاد، ۳/۸ درجه سانتیگراد است. بر این اساس دمای سردترین ماه سال آن ۱۶ درجه زیر صفر و گرمترین ماه در آن به ۳۴ درجه بالای صفر میرسد. بهار و تابستان معتدل و دلچسب این شهر، گردشگران یسیاری را راهی این منطقه میکند. از طرف دیگر از اواخر آبان ماه تا آخر فروردین، معمولا هوایی سرد دارد.
از لحاظ جغرافیایی هم، شهر شهمیرزاد در فاصله ۲۵ کیلومتری از مرکز استان، یعنی شهر سمنان و شش کیلومتری شمال شهر مهدی شهر (سنگسر) و ۱۷۰ کیلومتری شهر ساری مازندران قرار دارد. این شهر از نقطه نظر زمین شناسی به دوران سوم برمیگردد و معادن معدنی بسیار و سنگهای رسوبی و آهکی بسیاری را در آن خواهید یافت.
روستاهای دیدنی شهمیرزاد
شهمیرزاد از مناطق مختلفی تشکیل شده و روستاها و دهستانهای تاریخی و زیبا و خوش آب و هوایی هم در اطراف شهر وجود دارند. از مهمترین این روستاها، باید به ده صوفیان، پرور، فولاد محله، چاشم، خطیرکوه، فینسک، ملاده، هیکو، رودبارک، کلیم، کاورد، تلاجیم و شلی، اشاره کرد. پ
جالب است بدانید که هر یک از این مناطق و روستاها به تنهایی هم از پتانسیلهای گردشگری و جاذبههای توریستی بالایی برخوردارند.
پیشینه تاریخی شهر شهمیرزاد
شهمیرزاد شهری کهن با قدمتی سه هزار ساله است. برخی منابع تاریخی، قدمت این شهر را به دوران اشکانیان و در اسنادی حتی به قبل از آن دوران نسبت میدهند. چشمههایی با نامهای ارشک و اشکش در این شهر وجود دارند که برگرفته از نامهای دوران اشکانی بوده و قدمت این شهر را در آن دوران تایید میکنند.
از طرف دیگر نزدیکی این شهر خوش آب و هوا به مهمترین پایتخت اشکانیان یعنی شهر صد دروازه، (دامغان کنونی) بر اهمیت و اعتبار آن افزود و این اعتبار در دوران ساسانیان و حکومت اسپهدان طبرستان، به اوج خود رسید.
علاوه بر آن، اسناد و روایات تاریخی موید این نکته هستند که این منطقه، حتی تا قبل از مهاجرت آریاییها به ایران، منطقهای آباد و خرم بود. وجود چندین چشمه پر آب و قلعهها و تپههای مختلف تاریخی، دلیل دیگری بر این مدعاست که آبادانی و سکونت در این شهر پیشینهای طولانی دارد.
در گذشتههای نه چندان دور، شهمیرزاد همچنان بخشی از دیار طبرستان به شمار میآمد. حاکمان طبرستان از اواخر دوره هخامنشی، بر منطقهای وسیع از آمل در مازندران کنونی تا شمال سمنان امروز حکومت میکردند. در سال ۱۳۴۰ شمسی، این شهر از مازندران جدا شده و در نهایت از سال ۱۳۵۵ که سمنان رسما به استان تبدیل شد، شهری از توابع سمنان به حساب آمد.
نکته جالب توجه در تاریخ شهر شهمیرزاد، زبان تجاری مخصوص بین کسبه و تجار شهمیرزادی است. زبانی رمزگونه که حکایت از قدمت مراکز تجاری این شهر دارد. از طرف دیگر شهمیرزاد در مسیر نزدیکترین راه کاروان رو سمنان و شمال کویر به مازندران قرار گرفته که همین امر، مرکزیت بازرگانی، فرهنگی و توسعه شهری شهمیرزاد را بیش از پیش رقم زده است.
بر اساس همه این عوامل ذکر شده، شهرداری شهمیرزاد از قدیمیترین شهرداریهای این ناحیه بوده که در سال ۱۳۰۶ تاسیس و در سال ۱۳۳۱ رسما به عنوان شهرداری ماهیت خود را قانونی کرد.
وجه تسمیه و ریشه نام شهمیرزاد
در اسناد معتبر تاریخی بسیاری، نام ابتدایی شهمیرزاد را شهمار، سهار، شهار و شامار ذکر کردهاند. ابن بطوطه هم در سفرنامه خود نام قدیم این شهر را «چهار کوه» میدانست و دلیل آن را محصور بودن این منطقه در میان چهار کوه ذکر میکند.
مرحوم دکتر ذبیح الله صفا پدر تاریخ ادبیات ایران و از مفاخر شهیر و برجسته شهمیرزادی، اعتقاد داشت در گذشتههای دور به شهمیرزاد «کهر» میگفتند. نام فعلی شهمیرزاد از زمان قاجار بر آن نهاده شده و اقوال بسیاری در وجه تسمیه این نام وجود دارد که برخی از آنها در حکم افسانههای محلی است.
مرحوم دهخدا در لغت نامه خود نوشته که نام شهمیرزاد از «شمرزاد» میآید که به معنای سرزمین دارای حوضچه و آبگیر فراوان به کار میرود. آن هم به این دلیل که همه آبادانی و سرسبزی این منطقه به دلیل وجود چشمهها و جویهای آب روانی است که در جای جای شهر به چشم میخورد.
وجه تسمیه دیگری هم وجود دارد که نام آن را به آب و هوای این منطقه نسبت میدهند. برخی میگویند که این نام در تناسب با «شمیران» و به معنای منطقه سردسیر معنا میدهد. چنانچه دهخدا هم معتقد بوده «شمیر» به معنای منطقه سردسیر و «زاد» به معنای سرزمین بوده و شمرزاد در واقع به معنای سرزمین سردسیر هم میباشد.
جاذبههای گردشگری و مکانهای دیدنی شهمیرزاد
درخت کمان رستم (نماد میراث طبیعی گردشگری شهمیرزاد)
درختان تنومند و کهنسال و سر به فلک کشیده، یکی از مهمترین و زیباترین جاذبههای گردشگری شهمیرزاد هستند که نقش مهمی هم در زیبایی و هوای خوب این شهر دارند. بیش از ۵۰۰ درخت بالای ۲۰۰ سال در شهمیرزاد وجود دارند که خود دلیلی بر قدمت شهر و سکونت اقوام گذشته در آن محسوب میشوند.
درخت کمان رستم با قدمتی بیش از ۱۳۰۰ سال (۱۳ قرن) کهنترین درخت گردوی شهری به شمار میآید که طعم گردوهایش خاص و زبانزد همگان است.
علت نامگذاری درخت کمان رستم شهمیرزاد به این اسم را، شکل طبیعی که درخت در گذر زمان به خود گرفته است؛ میدانند. درخت گردوی کمان رستم، با تاجی دو شاخه و متقارن و با زاویه باز، به شکل کمان درآمده بود. کهولت سن و قرار گرفتن در معرض عوامل محیطی چون بارندگی، احتمال شکستگی این درخت را بالا برد و اهالی و مسئولین شهر تصمیم گرفتند که دو زاویه کمان را به هم متصل کنند تا این اثر طبیعی ماندگارتر شود.
ارتفاع درخت کمان رستم حدود ۱۵ متر بوده و تاج کمان شکل آن، از ارتفاع سه متری دیده میشود. در سال ۱۳۸۸ و از سوی شهرداری شهمیرزاد، این درخت کهنسال و تنومند به عنوان نماد میراث طبیعی شناخت و معرفی شد. در اسفند ماه سال ۱۳۹۰ هم کمان رستم شهمیرزاد در فهرست آثار ملی ایران قرار گفت و به ثبت رسید.
شیر قلعه شهمیرزاد (قلعه شیخ چشمه)
در ۵ کیلومتری شمال شهر شهمیرزاد، کوهی مرتفع قرار گرفته که از زمینها و تپههای اطرافش ۲۵۰ متر بلندتر است. این کوه که در همسایگی چشمههای متعدد منطقه قرار دارد، قلعهای کوهستانی و تاریخی را بر بلندای خود حمل میکند که گذر از صخرهها و رسیدن به آن، کار سادهای نیست.
قدمت شیر قلعه شهمیرزاد بنا به اسناد و مطالعات باستان شناسی، به دوران اشکانی و ساسانی و زمان حکومت حاکمان طبرستان میرسد. اهمیت این قلعه از جایی بیشتر شد که در دوران اسلامی مرمت شد و به یکی از پناهگاههای مستحکم و امن حاکمان طبرستان تبدیل شد. سپس در قرن پنجم و ششم هجری، در اختیار اسماعیلیون و پیروان حسن صباح قرار گرفت.
علت احداث شیر قلعه را حفاظت راه انشعابی از بزرگراه ابریشم میدانند. بعدها قلعه با استحکام بینظیر و معماری خاصش، حافظ جان ساکنین از گزند دشمنان بود. بر اساس یک باور تاریخی، در داخل قلعه تونلی حفر شده بود که با پلههایی مارپیچ، ساکنان آن را به آب چشمههای پای کوه میرساند. یک دروازه هم در ضلع جنوبی این قلعه نظامی قرار داشت.
شیر قلعه عمدتا با سنگ و ساروج ساخته شده و هفت برج دفاعی و تقویتی دارد. این برجها به دلیل شیب تند و ناهمواری سطح کوه، ارتفاع یکسانی نداشته و ابعاد منظمی هم ندارند. شیر قلعه را یکی از مهمترین و جذابترین قلعههای باستانی دیار قومس معرفی میکنند. شیر قلعه شهمیرزاد که تنها بخشی از دیوارهای غربی و شمالی آن باقیمانده، یکی از دیدنیترین جاهای شهمیرزاد است که در آذر ماه ۱۳۸۰ در فهرست آثار ملی ایران هم به ثبت رسید.
قلعه شیخی شهمیرزاد
قلعه شیخی از دیگر جاذبههای تاریخی شهمیرزاد و یکی دیگر از قلعههای مهم این شهر است. در باب تاریخ ساخت این قلعه، پروفسور ولفرام کلایس باستانشناس مشهور آلمانی اعتقاد دارد که این بنا به اسماعیلیون تعلق داشته و در قرن ده و یازده هجری پیروان حسن صباح آن را ساختهاند. در زمان صفویه نیز، حاکمان وقت ایالت بزرگ قومس، برای جلوگیری از هجوم ترکمنها، از این قلعه مستحکم استفاده میکردهاند. امروزه تنها بخشی کوچک و در واقع تنها سنگ چینهای محدودی از این اثر تاریخی باقی مانده است.
قلعه دژ وهل (یکی از کانونهای مهم اسماعیلیان)
از دیگر قلعههای تاریخی و دیدنی شهمیرزاد که متاسفانه بخش بزرگی از آن تخریب شده، قلعه دژ وهل است که بر بلندای کوه و در کنار باغهای گردو و میوه شهر قرار دارد. قدمت این قلعه به پیش از اسلام میرسد؛ اما چون دیگر قلاع این منطقه، در زمان اسماعیلیان، از کانونهای مهم نظامی آنها به شمار میرفت.
این قلعه را تنها با استفاده از سنگهای همان کوهی که بر رویش مستقر شده، ساختهاند. شکل ظاهری بنا هم، متشکل از دیوارهاى سنگى و دو برج مدور براى دیده بانى میباشد.
هفت چشمه و سر چشمه شهمیرزاد (شیخ چشمه سر)
یکی از زیباترین جاهای دیدنی شهمیرزاد، جویها و چشمههای آب روانی است که در جای جای شهر وجود دارند. هفت چشمه و سرچشمه شهمیرزاد هم دو نمونه از چشمههای جوشان این شهرند که در فاصله کوتاهی از یکدیگر قرار گرفتهاند. آب این چشمهها بسیار سبک بوده و یکی از بهترین آبهای معدنی و آشامیدنی کشورند.
آب سرچشمه که به شیخ چشمه سر هم شهرت دارد، از دل کوه بیرون میآید و در پای کوه شیر قلعه شهمیرزاد واقع شده؛ کمی پایینتر از این چشمه آب، هفت چشمه قرار گرفته که از دل زمین بیرون میآید. آب این دو چشمه در نقطهای به هم رسیده و از پیوند آنها، رود آب زیبایی ایجاد شده که تا مرکز شهر هم ادامه دارد. فضای اطراف این رودخانه زیبا و هوای مفرح این منطقه، مکان مناسبی را برای تفریح و گردش و پیک نیک در اختیار ساکنین و گردشگران قرار میدهد.
خانه تاریخی فرهنگی امین الرعایا (خانه هوشمند)
خانه هوشمند یا امین الرعایا، از دیگر بناهای تاریخی و دیدنی شهمیرزاد، یادگار دوره قاجاریه است. بنایی با معماری بومی شهمیرزادی که بسیار خاص و چشمنواز بوده و با هشتی ورودی،حیاط مرکزی، تیرهای چوبی سقف، طاقچهها و رفهای متعدد و گچبریهای زیبا آذین شده است.
این بنای زیبای تاریخی متعلق به حاج غلامرضا امینی ملقب به امین الرعایا، حاکم وقت شهمیرزاد در زمان مظفرالدین شاه قاجار بود. بنایی که به سفارش او در سال ۱۳۱۰ هجری قمری (۱۲۷۱ شمسی) ساخته شد و پس از وفات ایشان در سال ۱۳۳۷ هجری قمری (۱۲۹۸ شمسی) و مقارن با حکومت احمد شاه قاجار، به دخترشان خانم آسیه امینی و همسرش حاج علی هوشمند واگذار شد.
مرحوم هوشمند در دهه ۱۳۳۰ دو مرتبه شهردار شهمیرزاد بود و خدمات مهمی را در این شهر انجام داد. خانه هوشمند در طول آن سالها، همواره محلی برای تجمع و گردهمایی اهالی و بزرگان شهر و مقامات محلی بود. پس از خانم امینی هم این خانه در اختیار تنها برادر و وارث ایشان و سپس سایر ورثه این خاندان قرار گرفت.
در نهایت در سال ۱۳۸۶، وراث و مالکان خانه این ملک تاریخی را با هدف احداث موزه و مرکز فرهنگی شهر، به شهرداری شهمیرزاد واگذار کردند. شهرداری، میراث فرهنگی و انجمن دوستداران شهمیرزاد همچنان در حال مرمت این خانه زیبا هستند تا برای نسلهای بعد هم به یادگار بماند.
خانه تاریخی امین الرعایا، امروزه در اختیار انجمن دوستداران میراث فرهنگی شهمیرزاد قرار دارد و به فعالیتهای فرهنگی چون موزه شهمیرزاد شناسی، فرهنگسرای کوچک، کتابخانه کودک و نوجوان، کارگاه موسیقی، گردهمایی و آیینهای فرهنگی هنری، مرکز فرهنگی و صنایع دستی این شهر تعلق گرفته است. گردشگران علاوه بر بازدید و استفاده فرهنگی، میتوانند در حیاط زیبای این خانه هم صبحانه و عصرانه دلپذیری صرف کنند.
قله نیزوا (دومین قله مرتفع استان سمنان)
قله زیبای نیزوا یا نزوا، یکی از قلل معروف رشته کوه البرز، دومین قله مرتفع استان سمنان پس از قله شاهوار شاهرود و بلندترین قله منطقه مهدی شهر و شهمیرزاد به شمار میآید. ارتفاع این قله ۳۸۱۰ متر بوده و در شمال شرقی روستای چاشم شهمیرزاد واقع شده است.
نام «نیزوا» یک نام مازندرانی است که گویش بسیاری از روستاییان این منطقه محسوب میشود. در زبان مازندرانی «وا» به معنای باد به کار میرود و «نیزه وا» به معنای باد تند و شدیدی است که چون نیزه پرتاب میشود. معنای دیگر این کلمه مه و بخار متراکم ابتدای روز است که با حال و هوای صبحگاهی روستای چاشم و طبیعت بکر نیزوا همخوانی دارد.
طبیعت ابتدای بهار منطقه نیزوا بسیار تماشایی و زیباست. با آب شدن برفها، در نزدیکی قله نیزوا دریاچه کوچک و چشمنوازی تشکیل میشود که به یکی از جاذبههای توریستی نیزوا تبدیل شده است. آب این دریاچه فصلی زیبا، تا اواسط تابستان وجود داشته و وجود همین دریاچه یکی از ویژگیهای جالب توجه قله پهناور نیزوا به حساب میآید.
البته صعود به قله نیزوا و دیدار از جاذبههای تماشایی آن، کار سادهای نیست. دیدار از این مکان دیدنی شهمیرزاد و روستای چاشم، وسایل و تجهیزات کوهنوردی و آمادگی جسمانی خوبی را هم طلب میکند. علاوه بر آن، همواره باید آمادگی مواجهه با بادهای شدید قله نیزوا، که در اکثر ماههای سال میوزد را هم داشته باشید. جالب است بدانید که انگلیسیها در گذشته بر این گمان بودند که کوه و قله نیزوا شهمیرزاد، که سومین قله مرتفع البرز شرقی به شمار میآید؛ بلندتر از قله علم کوه مازندران و در واقع دومین قله مرتفع ایران میباشد.
منطقه حفاظت شده پرور
منطقه حفاظت شده پرور، از دیگر جاذبههای گردشگری شهمیرزاد است که در ۳۰ کیلومتری شمال شرقی این شهر و ۳۵ کیلومتری شمال مهدی شهر قرار دارد و مساحتی بالغ بر ۶۶ هزار و ۶۲۶ هکتار را شامل میشود. پرور را یکی از شاهکارهای خلقت این منطقه میدانند، چرا که اکوسیستمی منحصر به فرد دارد. منطقه حفاظت شده پرور، قسمت بزرگی از جنگلهای ارس و هیرکانی را به خود اختصاص داده و رودخانه دائمی آن از قله نیزوا سرچشمه میگیرد.
این منطقه زیبا جایی میان کویر سمنان و جنگل مازندران واقع شده و از آب و هوای هر دو ناحیه تاثیر پذیرفته است. از این رو، سه منطقه آب و هوای کوهستانی، جنگلی و نیمه کویری در آن وجود دارد. همین تاثیرات محیطی جالب توجه، پوشش گیاهی متنوعی را در پرور رقم زده و زیستگاه خوبی هم برای انواع جانوارن بوجود آورد. پستانداران کمیابی چون یوزپلنگ، خرس قهوهای، پلنگ، شوکا، قوچ و کل و بز را در این منطقه حفاظت شده خواهید دید. چشماندازهای طبیعی زیبای منطقه و جاده منتهی به آن که روستاهای زیبای کوچکی را هم شامل میشود، از دیگر جاذبه های گردشگری پرور شهمیرزاد است.
این منطقه از البرز شرقی، از سال ۱۳۴۶ و زمانیکه هنوز از توابع شهرستان ساری مازندران بود، به عنوان منطقه حفاظت شده ثبت شد. منطقه امن صیدوا (ناحیه نیمه کویری پرور) هم که بخشی از بهترین زیستگاههای منطقه حفاظت شده پرور را شامل میشود، در سال ۱۳۹۴ به پارک ملی ارتقا یافت.
روستای تاریخی و زیبای مُلاده
روستای زیبا و سر سبز ملاده، در فاصله ۶۰ کیلومتری شهمیرزاد و ۷۶ کیلومتری شمال سمنان و در ارتفاع ۱۷۷۰ متری از سطح دریا، واقع شده است. این روستا در گذشتههای دور، بخشی از دودانگه شهرستان ساری بود و «ایوک» خوانده میشد. چهار طایفه در منطقه دودانگه ساکن بودند که از میان آنها، طایفه ملا به روستای ایوک مهاجرت کرد. پس از اسکان این طایفه نام روستا به ملاده تغییر یافت.
ملاده زیبای شهمیرزاد، روستایی کاملا کوهستانی، خنک و با آب و هوایی معتدل است که زمستانهای پر برف و سردی هم دارد. دو آسیاب آبی قدیمی و رودخانهای پر آب هم، در روستا جریان دارد که صدای پای آب کاملا به گوش میرسد. با وجود همه این زیباییهای چشم نواز و روح نواز، ملاده یک ویژگی مشخص دیگری هم دارد که جاذبه توریستی آن را بالا میبرد.
شکارگاه ملاده معروف به کاخ و عمارت ابراهیم خان (از حاکمان وقت آن دیار)، در شمال شرقی این روستای زیبا، بنای با شکوهی در باغی وسیع است که از جهت معماری و تاریخی هم بسیار حائز اهمیت میباشد. کاخ ابراهیم خان دو عمارت بزرگ را شامل میشود که به موازات هم در دو سمت شرق و غرب محوطه باغ، در فاصله ۵۰ متری از هم و در دو طبقه ساخته شده و با اتاقهای فراوان و راهروهای ارتباطی به هم متصل شدهاند.
گچبریهای زیبای دیوارهای اتاقها، طاقنماهای روی دیوار، نقاشیهای زیبای دیواری، شومینههای کوچک و همه و همه، شکوه و تاریخ و هنر این ساختمان و بنای باستانی را به رخ همگان میکشد. عمارت با شکوه شکارگاه، در سال ۱۲۸۷ هجری قمری به همت ابراهیم خان ساخته شد و پس از کشتهشدن اسماعیل خان پسرش و کوچ بازماندگان، دیگر کسی در آنجا ساکن نبود. امروزه این مکان به عنوان یک اثر تاریخی و باستانی در اختیار سازمان میراث فرهنگی قرار گرفته و به ثبت ملی رسیده است.
جنگل فینسک
در ۵۴ کیلومتری شمال شرقی شهمیرزاد و در دامنههای جنوبی رشتهکوه البرز، یکی دیگر از مناطق دیدنی و بکر شهمیرزاد وجود دارد. جنگل فینسک (Finesk) با چشماندازهای بدیع و تماشایی بر فراز کوه اوج میگیرد و در مسیر دره پیش میرود. جنگل بکر و زیبای فینسک، یکی از جذابترین مناطق دیدنی شهمیرزاد محسوب میشود که با آب و هوایی معتدل و مدیترانهای، همراه با باران بهاره است.
گونههای متنوع گیاهی و جانوری از دیگر ویژگیهای قابل توجه جنگل فینسک به شمار میآید. این جنگل که بخشی از منطقه حفاظت شده پرور هم به حساب میآید، زیستگاه حیوانات نادر و کمیابی چون شاه بوف ، گونهای در حال انقراض و بزرگترین گونه جغد ایرانی است. در اطراف جنگل هم روستاهای کوچک و زیبایی وجود دارند که با روی گشاده، پذیرای گردشگران این منطقهاند.
جنگل رودبارک ( جایی بر فراز ابرها)
جنگل رودبارک یکی دیگر از جاذبههای طبیعی شهمیرزاد و از مناطق ملی گردشگری منطقه حفاظت شده پرور و در واقع آخرین رگههای جنگلهای هیرکانی در استان سمنان است. این جنگل بکر و کمنظیر و رویایی، با وسعتی بیش از ۸ هزار هکتار، در دامنه جنوبی رشتهکوه البرز و در ۶۸ کیلومتری شمال شرق استان سمنان، در مسیر جاده شهمیرزاد به فولادمحله قرار دارد. نام رودبارک را به دلیل چشماندازی که رودخانه در مسیر جنگل ایجاد کرده، بر آن گذاشتهاند. منطقهای کوهستانی با آب و هوایی معتدل در فصول گرم سال، که با درختان پهن برگ آذین شده و اقیانوس ابر و قدم زدن بر فراز ابرها، جاذبهی کم نظیر و رویایی و تماشایی آن به حساب میآید. آثار تاریخی و طبیعی فراوانی را هم در روستای رودبارک و روستاهای اطراف این منطقه خواهید یافت که دیدنش خالی از لطف نیست.
سخن آخر
جاذبههای گردشگری شهمیرزاد، بهشت زیبای کویر و نگین سبز دیار قومس، آنقدر زیاد است که در یک مطلب کوتاه جای نمیگیرد. منطقهای که علاوه بر سایر محصولات کشاورزی، درختان گردو و آلویش یکی از بهترین محصولات کل کشور است و شهرتی بینالمللی دارد.
در سفر به شهمیرزاد زیبا و دیدنی و دوست داشتنی، در کوچه باغهای دلفریبش قدم بزنید و همنوا با صدای پرندگان و عبور آب، بافت سنتی خانههای قدیمی شهر را لمس کنید. حتما سراغی هم از کشت و صنعت شهمیرزاد بگیرید و از بزرگترین باغ گردوی جهان در این مجموعه دیدن کنید. سری هم به خانه گل شهمیرزاد و اقامتگاه بوم گردی لِرگا بزنید و ساختمان زیبا و تاریخی اولین اداره پست شهر را از نزدیک ببینید.
به روستای زیبا و خوش آب و هوای چاشم هم بروید و از تنگه و چشمه روزیه و آبشارهای این منطقه بازدید کنید و روح و جان را صیقل دهید. میتوانید به پارک کوهستان شهمیرزاد بروید و با کمک تله سیژ، منظره سبز و زیبای شهر را بر فراز کوهها و باغهایش به تماشا بنشینید.
پیست اسکی شهمیرزاد هم در زمستان پر برف این منطقه، میزبان ورزشکاران و گردشگران بسیاری خواهد بود. از محصولات باغداران شهمیرزادی هم میتوانید سوغات خوشمزهای را با خود همرا بیاورید. فراموش نکنید که نان گردویی محلی شهمیرزاد و تهچین خاص و متفاوت و خوشمزه شهمیرزادی را هم حتما امتحان کنید.